Δυναμική Zackie Oh, ντροπαλός Ζακ – Συζήτηση με το φίλο του, Ηλία Γκιώνη

“Ήταν Σάββατο μεσημέρι, η μέρα που είχαν μάθει όλοι την είδηση και το ποιος ήταν ο άνθρωπος που εμφανίσθηκε στα ΜΜΕ ως ληστής. Εκείνη την περίοδο έμενα στο σπίτι μίας φίλης και για 2-3 μέρες ήθελα να ηρεμήσω, οπότε είχα απενεργοποιήσει social media, ίντερνετ, τηλεόραση. Δεν ήξερα λοιπόν τί συνέβαινε στην επικαιρότητα.

Χτυπάει το τηλέφωνό μου και είναι ο κολλητός μας που κάναμε παρέα με τον Ζακ. “Έμαθες αυτό που έγινε στην Ομόνοια με το ληστή;”, δεν είχα ιδέα εγώ. Και τότε, με μιαν ανάσα, σοκαρισμένος και ο ίδιος, μου λέει “Ο Ζακ είναι νεκρός”. Έπαθα υστερία, δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τί είχα ακούσει”, διηγείται στον News 24/7 ο Ηλίας Γκιώνης, στενός φίλος και επί ένα χρόνο συγκάτοικος του Ζακ, του ακτιβιστή της LGBTQ κοινότητας, που δολοφονήθηκε άγρια πριν από ένα ακριβώς χρόνο, ένα μεσημέρι στην Ομόνοια.

“Τον Ζακ τον ήξερα αρχικά όπως όλοι, μέσω του διαδικτύου, για τη δράση του ως ακτιβιστή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και των οροθετικών ανθρώπων, drag performer (ZackieOh), καλλιτέχνη, αρθρογράφο. Τον θαύμαζα πολύ για αυτό που έκανε. Τον πέτυχα μία μέρα σε ένα drag show που έπαιζε και είχα ενθουσιαστεί, με την παρουσία της ως ZackieOh, με τη δυναμικότητα και την αυτοπεποίθησή της. Πήγα λοιπόν μετά το σόου και του μίλησα. Εκείνος είπε απλά ένα γεια, ένα ευχαριστώ και κρύφτηκε στο καμαρίνι. Όχι δεν ήταν σνομπ, ούτε ψώνιο, απλώς, όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα, ήταν τόσο ντροπαλός και εσωστρεφής που ντρεπόταν να κάτσει”.

“Εκείνες τις μέρες είχα έρθει από την επαρχία στην Αθήνα και δεν είχα πού να μείνω. Έκανα μία δημοσίευση στο Facebook όπου ρωτούσα αν θα μπορούσε κάποιος να με φιλοξενήσει. Ο Ζακ, παρ’ όλο που δεν με γνώριζε πέρα από αυτή την αστραπιαία συναναστροφή, μου έστειλε μήνυμα για να με πληροφορήσει ότι είχε αρκετό χώρο στο σπίτι και πως θα μπορούσα να μείνω εκεί. Η φιλοξενία αυτή διήρκησε περίπου ένα χρόνο”.

“Η Queer περσόνα του ερχόταν σε κόντρα ρόλο με τον χαρακτήρα του ως Ζακ. Ως ZackieOh ήταν πολύ δυναμική, εξωστρεφής, ανοιχτή, θορυβώδης και με αυτοπεποίθηση. Από την άλλη σαν Ζακ ήταν ένας πάρα πολύ ντροπαλός χαρακτήρας, χαμηλών τόνων, πολύ απλός και ήρεμος άνθρωπος. Στην αρχή της γνωριμίας μας δεν με κοιτούσε καν στα μάτια”.

“Ο Zακ βοηθούσε ανθρώπους και δεν είχε την ανάγκη να το μοιραστεί. Σκέψου μέναμε μαζί και μετά τον θάνατό του έμαθα ότι είχε προσφέρει χρήματα στην Διεθνή Αμνηστία και σε άλλους φορείς. Βοηθούσε όσους είχαν ανάγκη και παρέμενε σιωπηλός. Αυτός ήταν ο Ζακ”.

Ο Ηλίας συνεχίζει διηγούμενος μία όμορφη ανάμνηση που έχει από τον Ζακ. “Πάντα ήθελα να σπουδάσω σχέδιο μόδας, αλλά λόγω δουλειάς, αλλά και επειδή είμαι τελείως μόνος, δεν τα ‘χω καταφέρει ακόμα. Μία μέρα λοιπόν ο Ζακ που γνώριζε το όνειρό μου, μου πρότεινε να γίνω Drag περσόνα και να φτιάχνω μόνη τα ρούχα μου. Με βοήθησε, μου είπε τα πάντα γι’ αυτόν τον κόσμο, από το τί να προσέχω, μέχρι πώς να φέρομαι κλπ.

Με ξεσηκώνει, λοιπόν, και μου λέει: «Σήκω, ετοιμάσου! Αύριο θα κάνεις το ντεμπούτο σου». Ετοιμαστήκαμε. Φτιάξαμε κάτι τρομερά φορέματα από σακούλες σκουπιδιών, βγήκαμε και με παρουσίασε σε όλους για πρώτη φορά ως «η κόρη του, η GingerEla». Την ίδια μέρα είχα και τα γενέθλιά μου, αλλά νόμιζα πως δεν το θυμόταν. Ο Ζακ μου είχε κάνει αυτό το όμορφο δώρο: είχα την ίδια μέρα γενέθλια με την drag περσόνα μου, τη GingerEla!”.

21 Σεπτεμβρίου 2018, Γλαδστώνος

Ένας χρόνος πέρασε και μοιάζει σαν χθες. Ήταν 21 του Σεπτέμβρη 2018 όταν ο Ζακ δολοφονήθηκε με άγριο τρόπο. Ο θάνατός του – αν και στο κέντρο της Αθήνας- διατηρήθηκε κρυφός για μία ολόκληρη μέρα και την επόμενη παρουσιάστηκε από τα μίντια ως “ένας τοξικομανής αυτοτραυματίστηκε και πέθανε στην προσπάθειά του να ληστέψει κοσμηματοπωλείο”.

Καθώς περνούσαν οι ώρες όμως προέκυπταν στοιχεία που ολοένα και περισσότερο κατέρριπταν αυτό το σενάριο. Όταν καταρρίφθηκε το πρώτο με πάταγο, σειρά πήρε ένα άλλο, εξίσου κακοσκηνοθετημένο και πρόχειρο: αυτό των ναρκωτικών. Η εργαστηριακή έκθεση της τοξικολογικής εξέτασης του Ζακ όμως που δόθηκε στη δημοσιότητα επιβεβαίωσε ότι ήταν καθαρός. Ούτε αυτοτραυματισμός, ούτε ληστεία, ούτε ναρκωτικά λοιπόν.

Ο Ζακ δολοφονήθηκε με άγριο τρόπο, στο κέντρο της Αθήνας μέρα μεσημέρι, με τη συγκάλυψη πολλών περαστικών, καταστηματαρχών και φυσικά της αστυνομίας. Και το χειρότερο είναι πως ακόμη και σήμερα δεν θα γνωρίζαμε τί ακριβώς συνέβη εάν δεν είχε κυκλοφορήσει βίντεο που αποδείκνυε τον ξυλοδαρμό του.

Η υπόθεση δεν έχει κλείσει ακόμη. Ένας χρόνος πέρασε και η δίκη δεν έχει πραγματοποιηθεί. Οι δύο βασικοί κατηγορούμενοι – ο κοσμηματοπώλης και ο μεσίτης – προτάχθηκε να παραπεμφθούν σε δίκη για το αδίκημα της “θανατηφόρας σωματικής βλάβης” αντί του βαρύτερου της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και με ενδεχόμενο δόλο, εφ’ όσον το ιατρικό πόρισμα επιβεβαίωσε ότι ο θάνατος του θύματος προήλθε από τα χτυπήματα που δέχτηκε. Παράλληλα ζητείται η παραπομπή των τεσσάρων αστυνομικών ομάδων ΔΙΑΣ και Ζήτα, οι οποίοι καταγράφηκαν σε ερασιτεχνικό βίντεο να τραβούν και να ρίχνουν στο έδαφος τον αναίσθητο Ζακ, ενώ ένας φαίνεται να του πατάει τον λαιμό. Το δικαστικό βούλευμα αναμένεται να εκδοθεί το επόμενο διάστημα, ενώ η οικογένεια Κωστόπουλου έχει ζητήσει την επίσπευση της δίκης.

Οι δολοφόνοι του Ζακ κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας. Πρόκειται για δολοφόνους, πέραν του 74χρονου καταστηματάρχη και του μεσίτη, που πήραν το νόμο στα χέρια τους, είναι και τα ΜΑΤ που έδωσαν τα “τελειωτικά χτυπήματα” αλλά και οι περαστικοί που αμέτοχοι κοιτούσαν.

Στο εισαγγελικό πόρισμα που παραδόθηκε στην οικογένεια Κωστόπουλου, καταγράφεται ότι “υπήρξε εξευτελισμός του θύματος στα όρια του λιντσαρίσματος (…) η τιμωρητική διάθεση των δραστών αποτέλεσε το κίνητρό τους” και εκφράστηκε με τα πολλαπλά χτυπήματα εναντίον ενός εξουδετερωμένου ανθρώπου. Με απλά λόγια, τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου.

Κανείς δεν λίντσαρε τους δολοφόνους. Η άγρια επιθετικότητα του κόσμου που υπήρξε μάρτυρας του συμβάντος είχε μόνο έναν δέκτη : το θύμα, τον συκοφαντημένο, περιθωριοποιημένο, δολοφονημένο Ζακ.

“Ένα αλλιώτικο παιδάκι”

Ο Παύλος Παυλίδης έγραψε ένα τραγούδι στη μνήμη του Ζακ, με τίτλο «Ένα αλλιώτικο παιδάκι». Γυμνά κορμιά, άνδρες ντυμένοι γυναίκες, γυναίκες ντυμένες άντρες, μία κορνίζα με φωτογραφία του Ζακ, στο βίντεο που σκηνοθέτησε η Μαρίνα Δανέζη.

«Είναι οι ίδιοι που χλευάζουν μπρος στα μάτια μας

κάποιον που είναι έτοιμος να πέσει στο κενό τους

γαβγίζουν “πέσε” και όπως τρέχουνε τα σάλια τους

στέκονται ακίνητοι μπροστά στο κινητό τους»

Η μέρα είναι αφιερωμένη στον Ζακ και σε όλους τους Ζακ του κόσμου, αθώα θύματα των πιο άγριων και συντηρητικών ενστίκτων «πολιτισμένων ανθρώπων».