Γεράσιμος Γεννατάς: Είμαστε ρατσιστές γιατί εκπαιδευτήκαμε έτσι. Να καταλάβουμε ότι όλοι έχουμε το ίδιο αίμα

Τι δηλώνει ο Γεράσιμος Γεννατάς για την "Πατριδογνωσία", για τον ρατσισμό και την άνοδο της ακροδεξιάς, για την πολιτική ζωή του τόπου και για την ανάγκη ενότητας που θα μας βγάλει από την κρίση (Vids)

NEWSROOM
21 Μαρτίου 2014 09:00

Επιμέλεια: Δεμέτης Χρήστος, Νικήτας Στέφανος

“Δεν είμαι θρησκόληπτος, δεν είμαι καν θρησκευόμενος, δεν είμαι εθνολάγνος, ούτε και εθνικιστής. Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό επιβάλλω με ευλαβική συνέπεια στον εαυτό μου να εκτελεί, να προσεύχεται καθημερινά μια μικρή προσευχή! Μια μικρή προσευχή που δεν μακαρίζει, δεν εύχεται, δεν προσμένει, δεν επιθυμεί, απλώς αναρωτιέται! Άραγε;!… σε 50 χρόνια θα υπάρχουμε ως Χώρα;”.

Κάπως έτσι ξεκινάει το εισαγωγικό κείμενο του Γεράσιμου Γεννατά στο πρόγραμμα της παράστασης που ανεβάζει στο θέατρο Χυτήριο, “Πατριδογνωσία, ή τίποτα δεν είναι για συγγνώμη”. Μια παράσταση “ποιητική, λυρική, που αποσκοπεί στο να περάσει τα μηνύματα της μέσα από το χιούμορ που το έχουμε τόσο πολύ ανάγκη”, όπως σημειώνει ο πρωταγωνιστής της. Μια παράσταση για την ενότητα, για το “μαζί” και το “εμείς” που θα μας βγάλει από την κρίση.

Οι “συγγνώμες” αυτής της χώρας και ο ρατσισμός μέσα μας

Άραγε χρωστάμε μια συγγνώμη στους εαυτούς μας για την σημερινή κατάσταση της χώρας; Ποιος φταίει για την άνοδο του ρατσισμού; Γιατί θυμόμαστε τα φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα μόνο στις επετείους ή σε θανάτους και δολοφονικές επιθέσεις;

Για τα παραπάνω και άλλα πολλά, διερωτηθήκαμε και συζητήσαμε με τον Γεράσιμο Γεννατά, λίγες μέρες μετά τη συμμετοχή του με την παράσταση του στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ του θεάτρου “Εμπρός”.

“Ο καθένας, το “κάθε μέρα” του το διαμορφώνει όπως θέλει. Ο περισσότερος κόσμος θυμάται τον ρατσισμό και κοινωνικά ζητήματα, μόνο στις γιορτές και τις επετείους. Ξεχνάμε εύκολα. Ο άνθρωπος είναι ένα βάρβαρο ον, πρωτόγονο. Τι να κάνει, εξασκεί τον πολιτισμό και την ανθρωπιά του μόνο τις ημέρες των εορτών”, μας είπε ο ίδιος.

Είναι οι Έλληνες ρατσιστές;

“Ναι είναι. Ξεκάθαρα είναι γιατί εκπαιδεύτηκε έτσι. Και το βλέπουμε καθημερινά. Δεν είναι τυχαίο. Έχουμε μάθει να τσακωνόμαστε μεταξύ μας. Δηλαδή το πάνω χωριό με το κάτω χωριό και πάει λέγοντας. Τσακωμοί παντού, λες και έχουν άλλα συμφέροντα. Να κοιτάξω το χωραφάκι μου, το σπιτάκι μου. Το ότι τσακωνόμαστε μεταξύ μας είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Τσακωνόμαστε με τον οποιοδήποτε νοιώθουμε ότι διαταράσσει το προσωπικό μας συμφέρον, αυτός είναι ο εχθρός.

Και φυσικά ένας μετανάστης, διαταράσσει το ιερό μας συμφέρον. Στο κέρδος, στην καθαρότητα του γαλάζιου μας αίματος, απίθανα ρατσιστές είμαστε, ακραία ρατσιστές. Και μιλάω για τον μέσο όρο, για τον φιλεύσπλαχνο και ελεήμονα συμπολίτη μας που πάει κάθε Κυριακή στην εκκλησία και κάνει τον σταυρό του και είναι έτοιμος να φάει τον διπλανό του.

Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι είμαστε άνθρωποι, που χαμογελάμε με τον ίδιο τρόπο, που κλαίμε με τον ίδιο τρόπο, που έχουμε το ίδιο αίμα. Αν εγώ χρειαστώ μετάγγιση θα πάρω ένα αίμα που έχει μια συγκεκριμένη χημική σύσταση. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον αν έπρεπε στον κύριο Κασιδιάρη να μεταγγίσουν αίμα ενός παράνομου μετανάστη στην Ελλάδα.

Τώρα, η Χρυσή Αυγή είναι συνολικά η εμπροσθοφυλακή της δεξιάς. Είναι τα τάγματα εφόδου της δεξιάς. Αγράμματοι που μπαίνουν μπροστά κάθε φορά που πάει η δεξιά να χάσει την κονόμα. Και τελευταία το παράκανε, μπήκε στη Βουλή και ξεμπροστιάστηκε και τώρα τρέχουν να τους μαζέψουν. Να τους κάνουν πιο “light”. Παλαιότερα δεν μπόρεσε το ΛΑ.Ο.Σ. να κάνει αυτή τη δουλειά και έβγαλαν μπροστά τους φασίστες. Αναρωτιέμαι. Ποιον άλλο θα βγάλουν μπροστά για να αποπροσανατολίζει τον κόσμο”.

Ηθική η χρεωκοπία της χώρας μας από τη μεταπολίτευση και μετά

“Το τονίζω. Σε αυτή τη χώρα εκπαιδευτήκαμε στην ανεντιμότητα και την ανηθικότητα. Βλέπουμε μπροστά μας το ανήθικο και το ανέντιμο και δεν μας ενοχλεί. Για παράδειγμα, δεν μας πειράζει που ο Λιάπης έκανε πλαστές πινακίδες, κάνουμε πλάκα με αυτό όπως και με πολλά άλλα. Σε μια ευνομούμενη χώρα όπως είναι η Ελλάδα θα έπρεπε ο εισαγγελέας να επεμβαίνει αυτεπάγγελτα για τα εγκλήματα των πολιτικών. Έχουμε βαθιά ηθική και αξιακή κρίση και όλο αυτό μετουσιώθηκε σε οικονομική και κοινωνική κρίση. Όλοι λειτουργούν με το απόλυτο προσωπικό συμφέρον. Δεν υπάρχει κοινωνική συνείδηση, η αίσθηση του “Μαζί”. Γι’ αυτό και δεν αντιδρούμε συνολικά, γι’ αυτό δεν υπάρχει αντίδραση”.

“Τι έκανε όλο αυτό το σύστημα; Μας πούλαγε τόσο καιρό εθνικά πανηγύρια. Στέλναμε τον Ρουβά να κερδίσει τους Εσθονούς. Εuro, Eurovision, Ολυμπιάδα. Να νικήσουμε τους άλλους αυτό ήταν το ιδανικό. Και μας έχουν κάνει τελευταίους παντού”

Για όλα φταίει το σύστημα;

“Είναι τόσο σοφά οργανωμένο και καλά δομημένο όλο αυτό που ζούμε που μπορεί να κατευθύνει την ψυχική μας διάθεση εκεί που θέλει. Είμαι πολύ απαισιόδοξος. Ο κάθε τόπος έχει την ιδιαιτερότητα του αλλά στην Ελλάδα δεν κερδίσαμε ποτέ κάτι για το χάσουμε. Είμαστε μια υποτελής χώρα από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους. Έχουμε τα δικαιώματα που έχουν οι αποικίες, δεν ελευθερωθήκαμε ποτέ. Όταν μια χώρα εδώ και δεκαετίες είναι υποχρεωμένη να αγοράζει όπλα, δεν έχει καμία εθνική κυριαρχία. Αυτοί που μας κυβερνούν είναι προδότες, είναι ένα τσούρμο από προδότες που εξυπηρετούν τα συμφέροντα πέντε πλουσίων και τα δικά τους μαζί. Η Ε.Ε. έχει ένα προτεκτοράτο και εξουσιάζει με συγκεκριμένους κανόνες”, λέει ο Γεράσιμος Γεννατάς. Και συμπληρώνει: “Το σύστημα προσπαθεί να απομακρύνει τον πολίτη από την ίδια τη ζωή του”.

“Πιστεύω ότι δε θα υπάρχουμε σε πενήντα χρόνια. Ήδη δεν υπάρχουμε. Ας αναρωτηθούμε. Τι είναι Ελληνικό; Τι μας χαρακτηρίζει; Είμαστε ένας λαός που έχει πεθάνει και περιμένει το θάνατό του και δεν το γνωρίζει.

Ξέρεις, αν αύριο τα πράγματα άλλαζαν θα κάναμε ακριβώς τα ίδια. Θα βγάζαμε 50 πιστωτικές κάρτες. Θα τρέχαμε όλη μέρα να αγοράζουμε πράγματα που δεν μας χρειάζονται. Μόνο για επίδειξη .Όχι για να ζούμε πιο άνετα. Θα κάναμε τα ίδια γιατί είμαστε διαβρωμένοι σαν άνθρωποι και σαν κοινωνία. Μας έκαναν μαϊμούδες με πιστωτικές κάρτες”.

Ο ρόλος της αριστεράς

“Το πρόβλημα της αριστεράς είναι σαφώς το ότι δεν μπορεί να συσπειρωθεί την ώρα που η δεξιά συνεχώς συσπειρώνεται, το βλέπουμε κάθε μέρα. Συσπειρώνεται για να μη χάσει την κουτάλα. “Δεξιά” σημαίνει συμφέροντα των πλουσίων και όσων τάζουν στον κοσμάκη. Και ο κοσμάκης λέει, να έχει καλά ο Θεός το αφεντικό μου, για να είμαι κι εγώ καλά. Ο Έλληνας δεν έχει απελευθερωθεί από αυτό τον φόβο.

Η αριστερά πρέπει να διώξει αυτούς τους απίθανους τύπους που λεηλατούν τη χώρα κάθε μέρα. Τι σημαίνει τώρα, αριστερά; Η ελληνική περίπτωση είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση γιατί ποτέ δεν γίναμε μια οργανωμένη κοινωνία. Ο μέσος πολίτης δεν μπορεί να ακούσει μια φωνή η οποία άπτεται του κοινωνικού. Οποιαδήποτε φωνή δεν έχει να κάνει με το ατομικό συμφέρον, ενοχλεί, δεν κάνει στους πολλούς. Το στοίχημα της αριστεράς είναι να αλλάξει αυτή τη νοοτροπία, να πείσει. Και να δείξει ότι υπάρχει και ένας άλλος τρόπος ζωής που ευνοεί το “εμείς” και όχι το “εγώ” στο οποίο όλοι μαζί μπορούν να ζουν καλύτερα. Αυτό θέλει καιρό. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο το να συσπειρωθεί. Και αυτό εκμεταλλεύονται οι φασίστες και λένε, “αφού δεν μπορεί να συσπειρωθεί η αριστερά, γιατί να την ψηφίσω”. Και αναρωτιέμαι, μα καλά, αν μπορούσε θα την ψήφιζες; Τι επιχείρημα είναι αυτό;”.

Τι δημοκρατία έχουμε τελικά;

“Έχουμε την κοινοβουλευτική δημοκρατία που έχει φτιάξει ο Κύριος Βενιζέλος και όλοι αυτοί οι πλούσιοι αλήτες που δεν έχουν με εμάς τα ίδια συμφέροντα. Σήμερα δεν χρειάζεται να μας συλλάβουν και να πάνε να μας βασανίσουν. Έχουν επέμβει τόσο πολύ στη ζωή μας, έχουν βάλει τόσο πολύ το χέρι στη τσέπη. Καπηλεύονται την παραγωγική μας δύναμη.

Αγοράζει ένας άνθρωπος και διαβάζει για παράδειγμα το “Έθνος” του Μπόμπολα, πιστεύει αυτός ο άνθρωπος ότι αυτή η εφημερίδα του λέει την αλήθεια. Πως γίνεται αυτό το πράγμα αν δεν είσαι αφελής τουλάχιστον. Δεν υπάρχει ανάγκη πολέμου. Δεν υπάρχει ανάγκη να πέσουν σφαίρες. Δείτε για παράδειγμα τι συνέβη στην Κύπρο. “Δημοκρατικά” σου λέω, δεν έχεις τίποτα”.

“Ξέρεις, αν αύριο τα πράγματα άλλαζαν θα κάναμε ακριβώς τα ίδια. Θα βγάζαμε 50 πιστωτικές κάρτες. Θα τρέχαμε όλη μέρα να αγοράζουμε πράγματα που δεν μας χρειάζονται. Μόνο για επίδειξη”

Ο τελευταίος “λούζερ” έγινε πρωθυπουργός

Καυστικά είναι τα λόγια του Γεράσιμου Γεννατά για τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά:

“Πίστευε κανείς ότι αυτό το τελευταίο υποκείμενο, αυτός ο τελευταίος λούζερ, ο Σαμαράς, ότι θα γινόταν πρωθυπουργός; Είναι αυτό που λέγαμε νωρίτερα η συσπείρωση της Δεξιάς. Υπάρχει δήλωσή του. Δεν ξαναγυρίζω στη Νέα Δημοκρατία ούτε σαν αρχηγός και τώρα το έκανε για το καλό της χώρας”.

“Το ΠΑΣΟΚ ανήκει στη Δεξιά;”, τον ρωτάμε.

“Αυτοί ποτέ δεν ήταν κάτι άλλο. Ήταν κάτι τελευταία κλεφτρόνια που βρήκαν λαδάκι και κοκαλάκι να ξεκοκαλίσουν. Δεν τους δίνω κανένα άλλοθι. Το ΠΑΣΟΚ νομίζω ήταν η καταστροφή της Ελλάδας. Ήταν η ηθική καταστροφή της Ελλάδας το ΠΑΣΟΚ, αυτό που καθιέρωσε την αισθητική μας.

Αυτό που χαρακτηρίζει τους λαούς είναι πως λειτουργούν στην καθημερινότητα αλλά και σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Για παράδειγμα: Πως κάνουμε τους γάμους μας, πως κάνουμε τα βαφτίσια μας, πως κάνουμε τις κηδείες μας. Ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών των εκδηλώσεων είναι σκυλάδικο. Αυτή είναι η αισθητική μας.

Είμαστε μια πορδή που συμπεριφέρεται σαν κουράδα. Δεν είμαστε καν κουράδα.

Τι έκανε όλο αυτό το σύστημα; Μας πούλαγε τόσο καιρό εθνικά πανηγύρια. Στέλναμε τον Ρουβά να κερδίσει τους Εσθονούς. Εuro, Eurovision, Ολυμπιάδα. Να νικήσουμε τους άλλους αυτό ήταν το ιδανικό. Όταν συμβαίνει αυτό, είμαστε καταδικασμένοι να ερχόμαστε τελευταίοι παντού και είμαστε τελευταίοι παντού”.

“Μας έκαναν μαϊμούδες με πιστωτικές κάρτες”

Βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές. Μπορεί να αλλάξει κάτι;

“Θέλω να το πιστεύω. Έχω πει δημοσίως ότι αν δε πιστεύουμε ούτε αυτό, γι’ αυτό έχουμε 40% αποχή. Και αυτό εργαλείο του συστήματος είναι. Αν δε το πιστεύουμε ούτε αυτό προτείνω σε όλους τους συμπολίτες μου,αν αύριο γίνουν εκλογές να πάνε να ψηφίσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αυτά τα δύο πολιτικά κόμματα, με αυτούς τους νέους πολιτικούς που έχουν όραμα για αυτή τη χώρα. Θέλω να πιστεύω ότι θα είναι ένα πρώτο βήμα σε μια κοινωνία να αντιληφθεί ότι ένας αριστερός χώρος μαζί με άλλους ανθρώπους, γιατί ένας χώρος μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ευαγγελίζεται έναν άλλο τρόπο να ζούμε. Πάντως πιστεύω ότι κάτι τέτοιο δε μπορεί να κάνει ο Χρυσοχοϊδης και όλα αυτά τα πολιτικά ποντίκια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, πρέπει να ανοίξει το εύρος απεύθυνσης αν θέλει να κυβερνήσει”.

Περί Lifestyle και καθημερινότητας στην Ελλάδα

“Δεν μιλάμε Ελληνικά σε αυτή τη χώρα. Μιλάμε τη γλώσσα του Κωστόπουλου”, λέει ο Γ. Γεννατάς και συμπληρώνει:

“Ο κ. Κωστόπουλος έχει καταστρέψει ηθικά γενιές νέων ανθρώπων. Όλα αυτά τα σκουπίδια που εξέδιδε τόσα χρόνια, αυτό που ως ηθική προέβαλαν ποιο ήταν: 50 τρόποι να πηδήξεις τη γκόμενα του διπλανού σου, 20 τρόποι να πηδήξεις τη γκόμενα του καλύτερού σου φίλου, 60 τρόποι να αγοράσεις καλύτερο αυτοκίνητο από τον διπλανό σου. Αυτά δεν έγραφε στα περιοδικά του. Αυτό διαμορφώνει μια ηθική στάση ζωής. Και αυτόν τον κύριο τον έχουν στο Μega και μας λέει κάθε μέρα για τη ζωή του και το πως πρέπει να ζούμε”.

Τι είναι αυτό που μας “πνίγει” στη καθημερινότητα;

“Ζούμε στις πιο άθλιες πόλεις της Ευρώπης, τις πιο βρόμικες και το έχουμε συνηθίσει. Η βρομιά έχει περάσει μέσα στη ψυχή μας. Μας εκπαιδεύουν ενδομύχως να ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλο.

Αυτό δεν έγινε τυχαία. Ευθύνεται και ο άλλος ο προδότης, ο εθνάρχης ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος διέλυσε την Ελλάδα για να φτιάξει την Αθήνα. Υπήρχαν από πίσω οικονομικά συμφέροντα. Υπήρχαν συμφωνίες. Συμφωνία με την Ford για παράδειγμα να φέρουν αυτοκίνητα για να τα πουλήσουν και άλλα πολλά που βγαίνουν. Η ιστορία της χώρας είναι ατελείωτη Εθνική προδοσία”.

Ο δεύτερος τίτλος της παράστασης είναι “Τίποτα πια δεν είναι για συγνώμη” δεν χρωστάμε μια συγνώμη στον εαυτό μας;

“Βεβαίως. Πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη από τον εαυτό μας αλλά μέχρι εκεί. Και αυτό γιατί αυτά τα πολιτικά τρωκτικά έχουν άλλη μια καραμέλα που πιπιλάνε. “Μαζί τα φάγαμε;”, “Ε φταίμε και εμείς”, “μα εμείς τους βγάζουμε”. Όλα αυτά είναι πούστικα επιχειρήματα τα οποία διοχετεύονται στη κοινωνία για να δημιουργήσουν ένα αποπροσανατολισμό και ένα κλίμα συνενοχής.

Ένας ολόκληρος λαός αισθάνεται συνένοχος. Το ίδιο κάνουν και ορισμένοι συνάδελφοί μου που αυτοπροσδιορίζονται σαν αριστεροί οι οποίοι λένε ότι “φταίμε εμείς”. Θλίβομαι όταν βλέπω ανθρώπους της τέχνης και της διανόησης να λένε αυτό το πράγμα. Και τι να κάνουμε ρε μάγκες λέω εγώ; Τι να κάνουμε που ένας λαός εξαπατήθηκε. Πρέπει να απολογηθεί κιόλας;

Που οδηγεί αυτή η άποψή στην αυτογνωσία; Όχι. Οδηγεί στο να απομακρυνόμαστε από το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι αυτοί. Έχει ονοματεπώνυμο. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ”.

Περί Πατριδογνωσίας

“Η παράσταση είναι μια πολιτική επιθεώρηση. Ο καθένας βέβαια αυτό μπορεί να το μεταφράσει όπως θέλει. Ο καθένας έχει διαφορετικά στο μυαλό του τι θα πει επιθεώρηση. Ίσως το “πολιτική” να προσδιορίζει καλύτερα τα πράγματα. Δομικά η παράσταση ακολουθεί την κατασκευή της επιθεώρησης με πρόζα και τραγούδι. Τα τραγούδια είναι καινούργια πολιτικά κομμάτια σε στίχους πολύ σημαντικών ποιητών. Μπρεχτ, Μαγιακόφσκι, Λασκαράτου, Έλιοτ.

Υφολογικά, δεν είναι αυτό που ξέρουμε ως επιθεώρηση. Είναι ένα είδος επικαιροποιημένο, δεν χρησιμοποιεί τόσο θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας, αλλά προσπαθεί να είναι πιο ανοιχτή. Το ζήτημα είναι το πώς μπορούμε αυτά τα έρημα ανθρώπινα πλάσματα που θέλουν να λέγονται πολιτισμένα, πώς μπορούν να κατανοήσουν βαθιά μέσα στην ψυχή τους τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να χειραφετηθούν από κάθε τι που εξουσιάζει και τοποθετεί τον έναν απέναντι στον άλλο. Το κεντρικό θέμα είναι να καταλάβουμε ότι μόνο μαζί μπορούμε, μόνο μαζί μπορούμε να ζήσουμε αυτή τη ζωή. Και να γελάσουμε στην παράσταση, να ψυχαγωγηθούμε”.