Γιώτα Νέγκα: “H κατάσταση που ζούμε σίγουρα θα γεννήσει πολιτικά τραγούδια”

Έχει αυτή τη σπάνια πάστα των μεγάλων ερμηνευτριών του λαϊκού τραγουδιού, που καταφέρνει με το που ακούς τη φωνή της, να νιώθεις την καρδιά σου να δονείται. Η επιτυχία της Γιώτας Νέγκα, της σπουδαίας αυτής ντάμας, δεν ήρθε βιαστικά ούτε γρήγορα: Χτίστηκε σιγά σιγά, με προσεκτικά βήματα, από μια ανάγκη να βγάλει προς τα έξω την αλήθεια της και τα συναισθήματά της. Και είναι αυτή η επιμονή της και η αγάπη της για το αυθεντικό που διασφαλίζει ότι τα τραγούδια της είναι διαχρονικά. Έχουν μπολιάσει μέσα μας, άνθισαν και θα συνεχίζουν να ανθίζουν: Τα αγαπήσαμε όταν τα πρωτοακούσαμε, τα βιώνουμε στο παρόν και θα τα αποζητήσουμε αύριο.

Η κουβέντα μας ξεκίνησε με αφορμή τη συναυλία της που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου στην Τεχνόπολη, όμως αναπόφευκτα οδηγήθηκε σε πιο προσωπικές ερωτήσεις, από τα “βουνά του Πειραιά” και τα πρώτα βήματά της στο τραγούδι μέχρι τις μεγάλες της επιτυχίες και την εξωστρέφεια που βιώνει επί σκηνής.

Γεννηθήκατε στον Πειραιά και μεγαλώσατε Αιγάλεω;

«Γεννήθηκα στο Αιγάλεω, απλά έμενα για πολλά χρόνια σε αυτό που λέμε “τα βουνά του Πειραιά”. Ο Πειραιάς ήταν η βόλτα μου. Μικρή έζησα αρκετά χρόνια στην Αγία Βαρβάρα, στον Κορυδαλλό, στη Νίκαια, στη Νεάπολη.»

Πώς ήσασταν σαν παιδί;

«Μοναχοπαίδι, ήμουν αρκετά συνεσταλμένη. Αλλά μόλις άκουγα μουσική, τα παρατούσα όλα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά που ήμουν μικρή να παίζω κρυφτό ή κυνηγητό έξω, και μόλις άκουγα μουσική ή τον μπαμπά μου να παίζει μπουζούκι, τα παράταγα όλα κι έτρεχα στα πόδια του. Με τραβούσε η μουσική από παιδί.»

Ήταν άρα και μια μορφή εξωστρέφειας;

«Ναι η μουσική ήταν η έκφρασή μου. Ήταν αυτά που δεν μπορούσα να πω. Πάντα ήταν αυτό τελικά. Άργησα να το καταλάβω. Είχα μεγάλη ανάγκη να εκφράσω όλα μου τα συναισθήματα μέσα από τη μουσική.»

Οι γονείς σας ασχολούνταν και αυτοί: Η μητέρα σας τραγουδούσε και ο πατέρας σας έπαιζε μπουζούκι. Ήταν άρα φυσική εξέλιξη για εσάς το τραγούδι;

«Όλη μου η οικογένεια τραγουδούσε πολύ καλά, απλά κανένας δεν ήταν επαγγελματίας τραγουδιστής. H απόφαση να γίνω τραγουδίστρια ήταν φυσική εξέλιξη για εμένα και τον τρόπο που μεγάλωσα. Οι γονείς μου δεν το περίμεναν βέβαια, δεν το είχαν φανταστεί. Ήταν τόσο αυτονόητο να τραγουδάμε όλοι μαζί οικογενειακά, εγώ όμως το ονειρευόμουν από παιδί. Έιχα ωστόσο στήριξη και από τους δυό τους, αν και η μητέρα μου δεν το ήθελε πολύ, φοβόταν. Ανησυχούσε ότι “το παιδί μας θα είναι μέσα στις νύχτες”. Νομίζω είναι η πρώτη σκέψη κάθε μαμάς. Αλλά με στήριξε, δεν είχα “πόλεμο” καθόλου.»

Πότε ξεκινήσατε να τραγουδάτε;

«Οι πρώτες μουσικές παραστάσεις μου ήταν στο Λύκειο με συμμαθητές και γκρουπς. Η πρώτη μου δουλειά ήταν στη Β’ Λυκείου, με πήγαινε ο πατέρας μου και τραγουδούσα. Οι σπουδές ήρθαν πάρα πολύ αργότερα, Ήταν μια πολύ συνειδητή απόφαση που πήρα -ενώ είχα πια βγει στη δουλειά και τραγουδούσα- όταν αντιμετώπισα πρόβλημα με τη φωνή μου. Χαίρομαι πάρα πολύ που την πήρα. Στο ωδείο γνώρισα τη δασκάλα μου, τη σπουδαία Άννα Διαμαντοπούλου, πήγα αρχικά να με βοηθήσει με το πρόβλημα που είχα και έμεινα. Θέλησα να μάθω μουσική, έκανα όλα τα μαθήματα: αρμονίες, σολφέζ, ιστορία της μουσικής, οργανογνωσία και πιάνο, κι έτσι πήρα το πτυχίο διδασκαλίας. Σιγά σιγά ήρθαν όλα αυτά. Δούλευα επαγγελματικά σαν τραγουδίστρια και ταυτόχρονα φοιτούσα.»

Πρώτες σας επιροές. Διάβασα ότι ακούγατε Μοσχολιού, Αλεξίου, Καζαντζίδη, Νταλάρα και προσπαθήσατε να τους μιμηθείτε.

«Ό,τι υπήρχε στο σπίτι το άκουγα, ναι. Δεν προσπαθούσα να τους “μιμηθώ”: Προσπαθούσα να “διαβάσω” το συναίσθημα που δημιουργούν και να προσπαθήσω να το βγάλω κι εγώ μέσα από τον ήχο μου. Βέβαια στα πρώτα μου χρόνια στο τραγούδι δεν μπόρεσα να αποφύγω τη “μίμηση”. Νομίζω στο ωδείο κατάλαβα πιο πολύ τη δική μου φωνή, θυμάμαι τη δασκάλα μου που μας έλεγε “Θέλω να ακούω τις δικές σας φωνές”. Στην πορεία τη βρήκα τη φωνή μου.»

Πώς ήταν τα πρώτα βήματα στη σκηνή και στο στούντιο. Τι προτιμάτε;

«Είμαι για το live περισσότερο. Θυμάμαι όταν είχα πρωτομπεί στο στούντιο μού είχε φανεί περίεργη η φωνή μου, δεν μου άρεσε. Την πρώτη φορά που με άκουσα, ένιωθα ότι ήταν σαν να γκρίνιαζα.

Προτιμώ τη σκηνή. Εκεί μπορώ να βγάλω αυτό που έχω μέσα μου, να αισθανθώ, να εκφράσω συναισθήματα, να απλώσω το χέρι μου σε κάποιον και να μου απλώσει και εκείνος το δικό του προς τα εμένα. Αυτό κάνω και νομίζω για αυτό το κάνω. Μερικές φορές στο στούντιο για να ηχογραφήσω φαντάζομαι ότι έχω θεατές μπροστά μου. Κάποια πρόσωπα στους οποίους απευθύνω το τραγούδι.»

Η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 2003 με τα “Μάτια Κλειστά”. Ποια η ιστορία του;

«Το τραγούδι αυτό ήταν αποτέλεσμα μιας οντισιόν που έκαναν ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος και η Ευανθία Ρεμπούτσικα, ψάχνοντας νέες φωνές. Με βρήκε ξαφνικά, ήταν το πρώτο μου τραγούδι και νιώθω πολύ τυχερή που για πρώτο τραγούδι έχω ένα τέτοιο αγαπημένο κομμάτι. Πραγματικά με αιφνιδίασε, δεν περίμενα ότι θα είναι φρέσκο και ζωντανό 17 χρόνια μετά την κυκλοφορία του. Ακόμα το γνωρίζουν. Φώλιασε στις καρδιές των ανθρώπων και η επιτυχία του ήρθε βήμα βήμα, χρόνο με τον χρόνο. Το αγαπώ αυτό το τραγούδι, δεν με κουράζει. Κάθε φορά που το τραγουδώ είναι σαν να το λέω πρώτη φορά.»

Πώς ερμηνεύετε το γεγονός ότι εσείς, η Ματούλα Ζαμάνη και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου έχουν απήχηση σε αρκετούς νέους.

«Νομίζω ανέκαθεν μια μερίδα ανθρώπων αναζητούσε το αληθινό τραγούδι, αυτό που μπορεί να τους συγκινήσει, να τους δονήσει, που τους ανεβάζει, τους κάνει να θυμούνται, να χαμογελούν ή να δακρύζουν. Δεν μου κάνει έκπληξη. Μακάρι να ήταν ακόμη περισσότεροι.»

Πιστεύετε ότι επανασυστήνεται σήμερα το λαϊκό και το παραδοσιακό τραγούδι;

«Δεν νομίζω ότι επανασυστήνονται. Η κάθε γενιά ανακαλύπτει και τα προηγούμενα και ψάχνει να βρει αυτά που σήμερα έχουν τον ίδιο κώδικα.»

Ένα σχόλιό σας για το πολιτικό τραγούδι σήμερα. Απουσιάζει;

«Θεωρώ ότι η κατάσταση που ζούμε αυτή τη στιγμή σίγουρα θα βγάλει και θα γεννήσει πολιτικά τραγούδια. Ήδη υπάρχουν τραγούδια κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου. Όλοι γράφουμε, όλοι τραγουδάμε. Νομίζω θα αφήσει πολλά περισσότερα πράγματα η συνθήκη που ζούμε, όταν τελειώσει με το καλό.»

Τη συνθήκη πώς τη βιώσατε;

«Στην αρχή με την καραντίνα, ξεκουράστηκα. Τις πρώτες δύο εβδομάδες ήταν μια ευκαιρία να κάνω ένα διάλειμμα και δουλειές που πριν δεν προλάβαινα. Από την τρίτη εβδομάδα και μετά, προσπαθούσα να διαχειριστώ και να ερμηνεύσω σωστά την καινούργια αυτήν κατάσταση.»

Μια κατάσταση που έπληξε ιδιαίτερα τους καλλιτέχνες.

«Θεωρώ ότι τα μέτρα που πάρθηκαν για τους καλλιτέχνες δεν ήταν επαρκή. Ο καλλιτεχνικός κλάδος χτυπήθηκε όσο κανείς άλλος, οι συναυλίες όλες ακυρώθηκαν μέχρι τον Αύγουστο. Ωστόσο έχουμε δείξει ότι οι Έλληνες είμαστε πειθαρχημένοι, στις συναυλίες τηρούν τα μέτρα. Αφού λοιπόν στο αεροπλάνο είναι ασφαλές να μπεις φορώντας τη μάσκα σου και τηρώντας τα μέτρα, γιατί να μην είναι στο θέατρο ή τις συναυλίες;»

Τώρα στη συναυλία στην Τεχνόπολη τι να περιμένουμε;

«Η συναυλία θα περιλαμβάνει τραγούδια της προσωπικής μου δισκογραφίας, τραγούδια αγαπημένα μου άλλων συναδέλφων και, φυσικά, σπουδαία λαϊκά τραγούδια των μεγάλων μας συνθετών και τραγουδιστών. Η παράσταση θα έχει δυο πόλους, την αγάπη και την ανθρωπιά. Δεν είναι τυχαίο που διάλεξα ο τίτλος του τελευταίου δίσκου μου να είναι και ο τίτλος της συναυλίας: “Αυτό που θέλεις στη ζωή, το καταφέρνεις”. Είναι κάτι που πιστεύω βαθιά, είναι βιωμένο από μένα. Ένα μήνυμα αισιοδοξίας και δύναμης που θέλω να μεταφέρω, πως δεν παραιτούμαστε από τα όνειρά μας και δεν χάνουμε τον στόχο μας όσες φορές κι αν σκοντάψουμε. Ό,τι ποτίζουμε, πάντα ανθίζει.»

Μιλώντας για όνειρα, θα λέγατε ότι έχετε πραγματοποιήσει όλα τα δικά σας;

«Ένα όνειρο που είχα από πολύ μικρή ήταν να καταφέρω να ακούσω τη φωνή μου στο ραδιόφωνο. Αυτό έγινε πραγματικότητα. Νομίζω όλη η πορεία μου είναι ένα όνειρο που πέτυχα. Έχω και άλλα, θα τα κυνηγήσω. Θα ήθελα να τραγουδάω μέχρις ότου σταματήσω να περπατάω.»

Μιλήστε μου για τον τελευταίο σας δίσκο και τη συνεργασία με τον Νίκο Μωραΐτη και τον Νίκο Μερτζάνο.

«Είναι ένας δίσκος που μου τον έχουν χαρίσει οι δύο δημιουργοί και περιλαμβάνει πολύ αγαπημένα μου τραγούδια. Κάποια από αυτά τα έγραψαν προτού τους γνωρίσω, σκεπτόμενοι τη φωνή μου και αυτό είναι πολύ τιμητικό για έναν τραγουδιστή. Κάποια άλλα όμως γράφτηκαν αφού γνωριστήκαμε και με αφορμή συγκεκριμένους ανθρώπους και προσωπικές ιστορίες. Είναι ένας δίσκος λοιπόν που μου δίνει την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω όλη την γκάμα συναισθημάτων μου: μπορώ να είμαι χαρούμενη, θλιμμένη, θυμωμένη, να καταγγέλω, να θυμάμαι… Έχει λαϊκά, μπαλάντες, κοινωνικά τραγούδια. Είναι μεγάλη χαρά αυτός ο δίσκος που έχει εννιά μήνες ζωής και έχει αγαπηθεί.»

Διακρίνετε νέα ταλέντα σήμερα, φωνές που σας έχουν κινήσει το ενδιαφέρον.

«Φυσικά και υπάρχουν φωνές, πάντα υπάρχουν. Ανεξάρτητα με το είδος που τραγουδούν, δεν βάζω ταμπέλες. Μια φωνή που σε συγκινεί, που έχει μια ωραία χροιά, μελωδική, με συναίσθημα, ο,τιδήποτε κι αν λέει, το λέει με αυτό στοιχείο.»

Θα τραγουδούσατε ένα τραγούδι που θα σας έφερνε ένας νέος ενδεχομένως “άπειρος” συνθέτης;

«Φυσικά. Για αυτό ζω. Είναι καλοδεχούμενο, μου φέρνουν τραγούδια και είναι τιμή μου που με σκέφτονται αλλά αυτό αποζητώ: το τραγούδι. Ένα νέο τραγούδι που θα με δονήσει.»

Μια είδηση που ξεχωρίσατε τελευταία;

«Υπάρχουν τόσες πολλές, ζούμε καθημερινά ένα καταιγισμό ειδήσεων που πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω.»

Τι μουσική ακούτε στον ελεύθερό σας χρόνο;

«Τα πάντα ακουώ, λαϊκά, έντεχνα, δημοτικά.. Τα πάντα ανάλογα και τη στιγμή.»

Τι σας ενοχλεί;

«Με ενοχλεί το ψέμα και η αγένεια. Με θυμώνουν.»

Τι σας αρέσει;

«Η απλότητα και η ειλικρίνεια.»

Τι σας εμπνέει;

«Οι άνθρωποι γύρω μου και τα χαμόγελά τους. Αυτοί με εμπνέουν και μου δίνουν δύναμη.»

“Αυτό που θέλεις στη ζωή το καταφέρνεις”

Την ερχόμενη Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων η Η Γιώτα Νέγκα θα μοιραστεί μαζί μας τραγούδια που πρώτη φορά αγαπήσαμε από την ίδια: «Mε τα μάτια κλειστά», «Δίκιο», «Έχω άνθρωπο», «Δε με κρατάει ό,τι θυμάμαι», τραγούδια από τη νέα δισκογραφική δουλειά της όπως το «Βρες μου έναν άλλον», «Οξυγόνο», «Διάρκεια μιας ζωής», «Πανοπλία», αλλά και σπουδαία λαϊκά τραγούδια που αγαπήσαμε εκ νέου μέσα από τη μοναδική ερμηνεία της.

«Αυτό που θέλεις στη ζωή το καταφέρνεις» είναι ο τίτλος του έκτου προσωπικού της άλμπουμ, που βάζει στη φαρέτρα της ακόμη περισσότερα τραγούδια και δίνει τον τίτλο-μήνυμα στη συναυλία της.

Σε αυτό το μουσικό καλοκαιρινό ταξίδι της η Γιώτα Νέγκα έχει συνεπιβάτες τους:

Νίκο Κατσίκη Μπουζούκι | Λαούτο

Κώστα Νικολόπουλος | Κιθάρες

Βασίλη Χωριανόπουλο | Τύμπανα

Δημήτρη Τσεκούρα | Μπάσο

Χρήστο Θεοδώρου | Πιάνο, Ενορχηστρώσεις

Ηχοληψία |Βασίλης Μιχαηλίδης & Ηλίας Καρούμπαλης

Οργάνωση Παραγωγής | ΜentaArtEvents

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

Ώρα Έναρξης: 21.30

Εισιτήρια: 12 – 15€

Για προπώληση εισιτηρίων επισκεφτείτε το Viva.gr

*Ευχαριστούμε διπλά την κα. Γιώτα Νέγκα για τη συνεργασία της αλλά και την υπομονή της καθώς όχι μόνο άντεξε τον βομβαρδισμό των ερωτήσεών μας αλλά και τα απροσδόκητα τεχνικά προβλήματα στην ηχογράφηση της συνέντευξης αυτής

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr