Κοτζιάς: Δεν χτυπάνε τον Ρωμανό, χτυπάνε τη μόρφωση. Φοβάμαι για τη γενιά της αδράνειας

Όταν γράφεις για την παιδεία, είναι αδιανόητο να μην δίνεις το βήμα στον παιδαγωγό. Πόσο μάλλον σήμερα που η παιδεία βρίσκεται στο επίκεντρο της δημόσιας σφαίρας.

Δυστυχώς η πολιτική σκηνή και τα ΜΜΕ την μνημονεύουν και πάλι μετά από μπαράζ αρνητικών εξελίξεων.

Αλλαγές Φορτσάκη, προϋπολογισμός που περιορίζει τα κονδύλια για την έρευνα όλο και περισσότερο, αποστέρηση δικαιωμάτων πρόσβασης στην εκπαίδευση για κρατούμενους και πάει λέγοντας.

Μιλήσαμε με τον Νίκο Κοτζιά για όλα τα παραπάνω. Ως καθηγητής πολιτικών θεωριών στο ΠΑΠΕΙ/ ΔΕΣ, διευθυντής μονάδος μελετών των κρατών BRICS, συγγραφέας, αλλά και πρόεδρος της κίνησης “Ιδεών και Δράσης: ΠΡΑΤΤΩ“, ο κ. Κοτζιάς κατέθεσε την προσωπική του γνώμη για τις τρέχουσες εξελίξεις .

Στο βιβλίο του, “Ελλάδα αποικία χρέους”, ο συγγραφέας Νίκος Κοτζιάς επιχειρεί να τοποθετήσει το ζήτημα της ελληνικής κρίσης στην ευρωπαϊκή του διάσταση, διερευνώντας τις βλέψεις αλλά και τις σκοπιμότητες του συνόλου των ευρωπαϊκών δυνάμεων, αλλά κυρίως της Γερμανίας.

Η κίνηση ΠΡΑΤΤΩ

Ρωτάμε τον κ. Κοτζιά αν η πολιτική του κίνηση θα υπάρξει και σαν κόμμα. “Όχι, δεν υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε ούτε τηλεφωνική γραμμή. Δεν δεχθήκαμε να πάρουμε επιχορήγηση. Είμαστε μια κίνηση με τις δικές τις Αρχές. Ξέρετε, η πολιτική δεν αρχίζει και τελειώνει στις εκλογές. Είναι πιθανό να συνεργαστούμε με το ΣΥΡΙΖΑ αλλά διατηρώντας την αυτοτέλεια μας. Έχουμε άλλες απόψεις και άλλη πολιτική κουλτούρα”.

Οι κόκκινες γραμμές για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ:

Οι κομβικές διαφορές του ΠΡΑΤΤΩ με το κόμμα της Κουμουνδούρου και οι πιθανότητες συνεργασίας.

“Ο κεντρικός πυρήνας των δυνάμεων μιας αλλαγής με όλες τις κριτικές μας παρατηρήσεις, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Έχουμε διατυπώσει την θέση πως κάτι το καινούργιο δεν μπορεί να γίνει χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πορευτεί χωρίς τις άλλες δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις που έχουν αριστερές καταβολές.

Πρέπει να υπάρξει πολιτική συνεργασιών και συμμαχίες κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Έχουμε προβάλλει επίσης τη γραμμή της κυβέρνησης σωτηρίας ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει την γραμμή της κυβέρνησης αριστεράς. Σήμερα ούτε η ΝΔ λέει ότι είναι κυβέρνηση δεξιάς, ούτε ο Μάο έλεγε ότι είχε Κομμουνιστική κυβέρνηση. Θέση μας είναι ότι η κοινωνία πρέπει να έχει πλέον μια κυβέρνηση σωτηρίας για προοπτική και για να διασφαλιστεί ο ρόλος της χώρας στην ευρύτερη περιοχή και στην Ε.Ε. Το πατριωτικό είναι για το ΠΡΑΤΤΩ ένα κεντρικό ζήτημα. Η Ελλάδα είναι μια αποικία χρέους που η πάλη απέναντι στην ευρωπαϊκή κυριαρχία είναι κυρίαρχη. Σε αυτό το θέμα η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο ξεκάθαρη αλλά στα περισσότερα μπορώ να πω πως συμβαδίζουμε”.

Περί συνεργασίας και πιθανής αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ:

Ρωτάμε τον κ. Κοτζιά αν η πολιτική του κίνηση θα συνεργαστεί και με μέλη των κομμάτων που βρίσκονταν στην κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια αλλά σχετικά με το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει πιθανή αυτοδυναμία:

“Θα έχουμε συμπόρευση προεκλογική και συμφωνία μετεκλογική. Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει αυτοδυναμία αλλά δεν μπορώ να το αποκλείσω. Η δυναμική των εκλογών θα οδηγήσει σε μεγάλη πόλωση. Πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσουν ΝΔ για να βγει, που δεν νομίζω να βγει”, απαντάει ο καθηγητής και συνεχίζει: 

“Από την άλλη οι δυνάμεις του αντιμνημονιακού δημοκρατικού τόξου δεν θα μπορέσουν να διατηρήσουν εύκολα την αυτοτέλεια τους ή την παρουσία τους αν κατέβουν μόνοι τους στις εκλογές. Είναι παρακινδυνευμένο να προβλέψουμε. Κανένας άνθρωπος δεν είναι καταδικαστέος στην πυρά, σε ότι αφορά τις συνεργασίες. Όμως, αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να έχουν κατανοήσει τα λάθη τους, να έχουν εξηγήσει αυτοκριτικά την επιλογή τους και να έχουν μετακινηθεί ουσιαστικά. Όσοι έχουν κάνει μυστικές συμφωνίες δεν είναι μαζί μας. Αν από την άλλη κάποιος παραδέχτηκε ότι κακώς ψήφισε το πρώτο μνημόνιο και αντελήφθη το σφάλμα του, δεν είναι πολιτικά νεκρός. Το ίδιο βέβαια δεν ισχύει για όσους ψήφισαν και τα υπόλοιπα μνημόνια. Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για πολιτική ανικανότητα. Μεγάλη σημασία έχει επίσης το αν οι μετακινήσεις των ανθρώπων από κόμμα σε κόμμα γίνονται για την καρέκλα και μόνο. Η πολιτική πρέπει να έχει και το ηθικό στοιχείο”.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να διαπραγματευτεί καλύτερα;

“Τον Φλεβάρη του 2010 και βλέποντας που βαδίζει η χώρα, πρότεινα στην κυβέρνηση να απαιτήσει μια διαπραγμάτευση πριν πάει και υπογράψει όσα υπέγραψε. Σε μια σειρά κειμένων μου τότε αποκάλυψα πως η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται. Ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Πάγκαλος και οι Παπακωνσταντίνου και Σαχινίδης, δήλωναν πως αυτός που χρωστάει δεν μπορεί να διαπραγματευτεί. Είχαν υιοθετήσει τη λογική των ξένων εκβιαστών. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν σε θέση να διαπραγματευτούν. Υπογραμμίζω πως μπήκαμε στο μνημόνιο χωρίς διαπραγματεύσεις και με τη λογική πως δεν πρέπει να διαπραγματευτούμε.

“Η τρόικα έγινε βαποράκι των κυβερνήσεων για να αλλάξουν τις ισορροπίες στην Ελλάδα και να περάσουν όσα ήθελαν”

Από την άλλη υπάρχει η πολιτική επιβολής Γερμανίας που την έφερε η τρόικα επειδή μας βρήκε διατεθειμένους να μην διαπραγματευτούμε. Μέσω της τρόικας περνούσαν όσα ήθελαν να περάσουν στην ελληνική κοινωνία. Η τρόικα έγινε βαποράκι των κυβερνήσεων για να αλλάξουν τις ισορροπίες στην Ελλάδα και να περάσουν όσα ήθελαν. Ο χειρότερος διαπραγματευτής του κόσμου θα βγάλει πλέον καλύτερα αποτελέσματα από τους προηγούμενους. Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να χρησιμοποιήσει τους κατάλληλους ανθρώπους και να έχει μια ξεκάθαρη γραμμή. Τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις πρέπει να καταργηθούν. Ο πρώτος όρος θα πρέπει να είναι το να φύγει η επιτροπή ελέγχου από τη χώρα. Μιλάμε για αποικία με επιτροπεία που γνωρίζει σε λεπτομέρεια όλα τα στοιχεία του δημοσίου. Άρα δεν μπορείς να διαπραγματευθείς. Αυτοί πρέπει να φύγουν και να διαμορφώσουμε μια στρατηγική”.

Πώς μπορούμε όμως να ανοικοδομήσουμε τη χώρα για να βγούμε τελικά από την κρίση;

“Το πρόβλημα της χώρας είναι ότι δεν έχει πρωτογενή παραγωγή. Οι εξαγωγές μας το πρώτο εξάμηνο του ’14 έπεσαν ενώ ανεβαίνουν οι εισαγωγές. Ανεβαίνουν οι εισαγωγές φαρμακευτικών προϊόντων και κρεάτων, ψαριών και φρούτων. Η χώρα πρέπει να φτιάξει ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Πρέπει να διασφαλιστεί η διατροφή, η ροή ενέργειας και η φαρμακευτική περίθαλψη του λαού. Πρέπει η χώρα να έχει τα στοιχειώδη στα χέρια της για να μπορέσει να διαπραγματευτεί. Κάποιες διαπραγματεύσεις μπορούμε να μην τις αφήσουμε να φτάσουν στο τέλος τους. Το κλίμα της Ευρώπης δεν είναι το ίδιο όπως στο παρελθόν και το πολιτικό και οικονομικό κόστος θα είναι μεγάλο για όλη την Ε.Ε. ακόμη κι αν δεν είμαστε στο 2010 που ένα Grexit θα προκαλούσε σεισμό”, σύμφωνα  με τον κ. Κοτζιά.

“Τέλος, πρέπει να διασφαλίσουμε συμμαχίες με κράτη που έχουν τα ίδια προβλήματα με εμάς”, προσθέτει. “Η διαπραγμάτευση είναι σαν την πόκα. Αν μπλοφάρεις ο απέναντι αν είναι πιο έμπειρος μπορεί να σε καταλάβει. Πας όμως αποφασισμένος”, καταλήγει.

Ποια θα πρέπει να είναι η πρώτη κίνηση της νέας κυβέρνησης σωτηρίας:

“Έχω προτείνει δημόσια πως μια κυβέρνηση σωτηρίας πριν πάει σε διαπραγμάτευση θα πρέπει να ψηφίσει ισχυρά νομοσχέδια αλληλεγγύης ενάντια στη φτώχεια και στην παρακμή μέσα σε 100 ώρες για να δείξει στον λαό πως είναι πειστική για να προχωρήσει σε σκληρή διαπραγμάτευση. Χρειάζονται πράξεις από την πρώτη μέρα της νέας κυβέρνησης για να σε πιστέψει ο λαός”.

Η παιδεία νοσεί

Το παρόν και το μέλλον της ελληνικής παιδείας:

“Πριν από 12 χρόνια ταξινόμησα τις 10 προοπτικές ανάπτυξης των χωρών. Οι τρεις καλύτερες στρατηγικές για να βγει κανείς από την κρίση και την παρακμή, προϋποθέτουν δαπάνες για την παιδεία και για την έρευνα”, μας λέει ο καθηγητής.

“Μιλάμε για μια οικονομία γνώσης και πληροφορίας με υψηλή ειδίκευση. Το μνημόνιο καταστρέφει το σήμερα αλλά και τα εργαλεία του αύριο. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί ο αυταρχισμός της ελληνικής κυβέρνησης. Αντιμετωπίζει τα προβλήματα της παιδείας σαν τα προβλήματα ενός κύριου απέναντι στον σκλάβο του. Οι γονείς έρχονται και μου λένε, “πάρε το παιδί μου που το μεγάλωσα και ξόδεψα για να μπει στο πανεπιστήμιο και κάντο καλύτερο άνθρωπο”.

Για να το κάνω αυτό, θα πρέπει να ιδρώσω τη φανέλα. Απορώ με συναδέλφους μου που τιμωρούν τα 17χρονα και τα 18χρονα παιδιά και τους δείχνουν το δάχτυλο. Αναρωτιέμαι, έτσι τιμωρούν και τα παιδιά τους; Δεν θέλουν να κατανοήσουν τις αιτίες των αντιδράσεων τους; Ένας καλός μελλοντικός επιστήμονας και πολίτης, πρέπει να έχει αντιρρήσεις. Όποιος δεν έχει αντιρρήσεις θα γίνει ένας καλός γραφειοκράτης μετά από 15 και 20 χρόνια. Οφείλουμε να σκεφτούμε τι είδους κοινωνία θέλουμε. Και να τονίσουμε ότι στην Ελλάδα ο προϋπολογισμός προέβλεπε 3,6% για τη μόρφωση και τώρα έχει πάει μόλις στο 2,8 %”.

Μιλώντας για τα προβλήματα της διαπαιδαγώγησης εν έτει 2014:

“Η δημοκρατία της Αθήνας γέννησε την Ιστορία και τη Φιλοσοφία που αρνιόταν την ίδια τη Δημοκρατία. Η άρνηση γέννησε τον κριτικό λόγο ενώ το θέατρο ήταν το πεδίο της διαπαιδαγώγησης. Στην Ελλάδα έχουμε το εξής πρόβλημα. Κομμένες οι έρευνες, κομμένες οι δαπάνες για την εκπαίδευση, τα παιδιά να έρχονται από οικογένειες που δεν έχουν να τα ταΐσουν και αυτά τα παιδιά τα τιμωρούμε. Σηκώνουμε το δάχτυλο σαν συνταγματάρχες ασφάλειας, ξεχνάμε πως είμαστε δάσκαλοι. Τα παιδιά είναι που πρέπει να μας συγχωρέσουν, όχι εμείς εκείνα”.

Για τον Νίκο Ρωμανό:

“Έχω γράψει κείμενα ενάντια στην τρομοκρατία. Δεν την αποδέχομαι. Αν μιλήσουμε ως παιδαγωγοί και ως δάσκαλοι ωστόσο, δεν μπορούμε παρά να είμαστε αλληλέγγυοι. Η τιμωρία της φυλακής δεν είναι τιμωρία εξάντλησης και εξόντωσης. Ο στόχος είναι να βγει από εκεί ο άνθρωπος καλύτερος. Ο Ρωμανός έχει ζήσει ένα δράμα. Ο φίλος του εκτελέστηκε. Μέσα στο κελί θέλει να αξιοποιήσει το δικαίωμα του στη μόρφωση. Μπορεί κανείς, δικαιούται κανείς να του το αποστερήσει;

“Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Μαντέλα και θυμάμαι να αναφέρει ότι έλεγε στους φύλακες του αλλά και στους συγκρατούμενους του όταν ήταν έγκλειστος: “Συντρόφια, να μορφωθείτε. Είναι το μόνο που δεν μπορεί ποτέ κανείς να σας το πάρει”.

Η μόρφωση είναι κάτι που πρέπει να κάνει τον άνθρωπο ελεύθερο και να του δίνει την προοπτική. Το συγκεκριμένο παιδί θέλει να μορφωθεί. Δεν είναι αποδεκτό το να του το αποστερούμε. Κάθε μέρα τελειώνοντας το μάθημα δίνω μάχη για να τους εξηγήσω γιατί χρειάζεται η μόρφωση όταν οι πιθανότητες να είναι αύριο άνεργοι είναι 61%. Δίνουμε μάχη για να μην καταστραφεί αυτή η γενιά, για να μην αφήσει τη μάθηση. Η μόνη οδός για να απελευθερωθεί η χώρα είναι η γνώση. Δεν καταδικάζουμε τον άνθρωπο, καταδικάζουμε τη φύση της μόρφωσης”.

Γιατί οι νέοι δεν επαναστατούν:

“Είμαι απογοητευμένος γιατί δεν βλέπω ένα μεγάλο φοιτητικό κίνημα της νεολαίας. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Μεγάλο μέρος της νέας γενιάς ενδιαφέρεται μόνο για να πάει στη Μύκονο και να περάσει τα μαθήματα με σκονάκια. Αυτή η γενιά με απασχολεί περισσότερο από τη γενιά εκείνη που πηγαίνει στον Φορτσάκη και διαφωνεί με όσα κάνει ζητώντας διάλογο. Τα παιδιά που πήγαν στη Σύγκλητο ήταν παιδιά της Ιατρικής με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Αυτά τα παιδιά, τα καλύτερα της κοινωνίας, που έδωσαν τεράστιο αγώνα για να διαπρέψουν, αντί να τα έχει από κοντά η Πολιτεία τα βάζει απέναντι της; Πρέπει να ακούσουμε τις ανασφάλειες των φοιτητών και να δεχτούμε πως η κόντρα είναι δείγμα υγείας. Πολλοί συνάδελφοι μου δεν συμπεριφέρονται ως παιδαγωγοί. Είναι άνθρωποι που δεν είναι καν παρόντες στις εξετάσεις. Κάθε βράδυ κάθε δάσκαλος πρέπει να είναι σε πόλεμο με τον εαυτό του και να τον αμφισβητεί και να είναι απολύτως προετοιμασμένος για το μάθημα του.

Τα ζητήματα μας όμως είναι τα παιδιά της αδράνειας. Αν ρωτάμε σχετικά με το τι φταίει για το γεγονός ότι οι νέοι δεν ξεσηκώνονται, νομίζω πως έχει να κάνει με την επιρροή του ατομικισμού. Ο νεοφιλελευθερισμός εξαπλώθηκε ιδεολογικά και σαν τρόπος ζωής. Ο πολίτης δεν ορίζεται σαν πολίτης επειδή είναι κοινωνικό ον, αλλά επειδή κοιτάει μόνο το συμφέρον του. Να εξασφαλίσω καλές σπουδές για μένα και δε με νοιάζει τι θα κάνουν οι άλλοι. Η διαπλοκή θέλει να καταστρατηγήσει τα δημόσια τμήματα. Η αριστερά δεν ανταποκρίθηκε σωστά στο ζήτημα της μόρφωσης, φαινόταν σαν να σαμποτάρει τις διαδικασίες γιατί δεν μίλησε για τη μόρφωση αυτή καθεαυτή. Άρα, είναι ο ατομικισμός και η δυσπιστία του νέου για το αν αξίζει τελικά να παλέψει για να αλλάξει τον κόσμο.

Τι άλλο φταίει; Η απουσία του πολιτισμού που είχαμε παλαιότερα. Υπήρχε ο υπέροχος Χατζιδάκις, ο Κατράκης, οι ποιητές μας που μελοποιήθηκαν και μας έδιναν δυνάμεις. Η ποίηση πάει κόντρα στον ορθολογισμό. Εν καιρώ κρίσης, η ποίηση χτυπάει τον φόβο και διευκολύνει τον νέο να ενταχθεί σε ένα κίνημα. Από την αριστερά λείπει ο πολιτισμός και η προσέγγιση στις κατακτήσεις της επιστήμης. Μας λείπει ο πολιτισμός και για αυτό έχουμε όλοι μας ευθύνη”.

Το who is who

Ο Νίκος Κοτζιάς σπούδασε οικονομικές επιστήμες (πτυχίο), πολιτική και φιλοσοφία (μεταπτυχιακά), δίκαιο, καθώς και πολιτική της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης (διδακτορικό και post-doc) στην Ελλάδα και στη Γερμανία.

Εργάστηκε ως ερευνητής και δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και του Μαρβούργου. Σήμερα είναι καθηγητής “Πολιτικών Θεωριών των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών” στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Διετέλεσε πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ). Υπήρξε μέλος της FEG (Ερευνητική Ομάδα για την Ε.Ε.) στο Μαρβούργο Γερμανίας, Senior Associated Member στο St. Antony’s College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Senior Fellow στο Weatherhead Centre for International Affairs του Χάρβαρντ.

Μέχρι το καλοκαίρι του 2008 υπήρξε πρεσβευτής-εμπειρογνώμων στο Υπουργείο Εξωτερικών, όπου συμμετείχε και διηύθυνε σειρά ομάδων έρευνας, προγραμματισμού και σχεδιασμού. Διετέλεσε μέλος του πρώτου Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής.

Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, την Agenda 2000, τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς και για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Έχει συμμετάσχει σε πολλές διεθνείς ερευνητικές ομάδες με παγκόσμια αναγνώριση, όπως το “International Group of Expert” και η “Διεθνής Ομάδα Ειδικών: Making It Our Own. A Trans-European proposal on amending the Draft Constitutional Treaty for the European Union”.

Υπήρξε στέλεχος της Αριστεράς. Καταδικάστηκε δις κατά τη διάρκεια της χούντας. Συμμετείχε στην έκδοση των περιοδικών Διαλεκτική και Επιστημονική Σκέψη.

Εκδότης, με δικούς του αναλυτικούς προλόγους, βιβλίων στις σειρές επιστημονικών έργων με διεθνή αναγνώριση “Λόγος” (Εκδόσεις Λιβάνη) και “Αναστοχασμός” (Εκδόσεις Καστανιώτη). Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται έργα του νομπελίστα Π. Κρούγκμαν, του επίσης νομπελίστα Α. Σεν και διεθνώς αναγνωρισμένων συγγραφέων, όπως οι Γ. Χάμπερμας, Ν. Τσόμσκι, Μπ. Μπάρμπερ. Συνολικά είναι εκδότης και επιμελητής 65 βιβλίων. Έχει συγγράψει ο ίδιος 24 επιστημονικά έργα και μια συλλογή ποιημάτων, 300 επιστημονικά κείμενα και πάνω από 4.000 πολιτικά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.

Το τελευταίο του βιβλίο “Πατριωτισμός και Αριστερά” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

Κλείνοντας τη συνέντευξη ο κ. Κοτζιάς μας ενημέρωσε για την επιστολή Καθηγητών του Πανεπιστημίου Πειραιά για το θέμα του Νίκου Ρωμανού την οποία και δημοσιεύουμε παρακάτω:

“Όπως είναι γνωστό, ο Νίκος Ρωμανός έχει προχωρήσει σε απεργία πείνας διεκδικώντας την παροχή αδειών για λόγους σπουδών κατά τη διάρκεια της φυλάκισης που εκτίει, κάτι που προβλέπεται από τη νομοθεσία. Η σοβαρή κατάσταση της υγείας του και ο κίνδυνος για την ίδια τη ζωή του δεν μας επιτρέπει να σωπάσουμε. Ως λειτουργοί της δημόσιας Παιδείας, είμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε νέο άνθρωπο που υπερασπίζεται το δικαίωμά του στη μόρφωση και υπέρμαχοι της αρχής ότι η Δημοκρατία πρέπει να διακατέχεται από ευαισθησία και ανεκτικότητα. Πάνω απ’ όλα, η Δημοκρατία δεν εκδικείται.

Ο Νίκος Ρωμανός θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ασκήσει όλα τα δικαιώματα που προβλέπει ο νόμος. Ο αγώνας του προφανώς δεν αφορά μόνο στον ίδιον αλλά και στους προηγούμενους και επόμενους που αντιμετώπισαν ή θα αντιμετωπίσουν την αδιαλλαξία του κράτους, επειδή βγήκαν «εκτός γραμμής». Τέτοια αδιαλλαξία δεν αρμόζει στην κοινωνία που ονειρευόμαστε και διδάσκουμε στους φοιτητές μας.

Απευθύνουμε έκκληση στον αξιότιμο κύριο Πρόεδρο της Δημοκρατίας να παρέμβει και να προσφέρει μια διέξοδο ώστε να αποφευχθεί μια τραγωδία.

Πειραιάς, 2 Δεκ. 2014

Οι υπογράφοντες:

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Δημήτρης, Επίκ. Καθηγητής

ΓΕΩΡΓΙΑΚΩΔΗΣ Φώτης, Καθηγητής

ΔΟΥΛΚΕΡΙΔΗΣ Χρήστος, Λέκτορας

ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Γιώργος, Αναπλ. Καθηγητής

ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ Γιάννης, Καθηγητής

ΚΑΝΑΤΑΣ Θανάσης, Καθηγητής – Κοσμήτορας Σχολής Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών

ΚΟΤΖΑΝΙΚΟΛΑΟΥ Παναγιώτης, Λέκτορας

ΚΟΤΖΙΑΣ Νίκος, Καθηγητής

ΚΟΥΤΡΑΣ Μάρκος, Καθηγητής – Κοσμήτορας Σχολής Χρηματοοικονομικής και Στατιστικής

ΛΙΑΚΟΥΡΑΣ ΠΕΤΡΟΣ, Αναπλ. Καθηγητής

ΠΕΛΑΓΙΔΗΣ Θεόδωρος, Καθηγητής

ΤΖΑΝΝΑΤΟΣ Ερνέστος, Καθηγητής – Κοσμήτορας Σχολής Ναυτιλίας και Βιομηχανίας

ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ Βασίλης, Καθηγητής

ΧΛΩΜΟΥΔΗΣ Κώστας, Καθηγητής

ΨΑΡΑΚΗΣ Μιχάλης, Επίκ. Καθηγητής”.