Νίκος Μπίστης: Δεν κόβουμε τις γέφυρες με το ΚΙΝΑΛ

Πρωταγωνιστικό στέλεχος της Γέφυρας ο Νίκος Μπίστης πιστεύει ότι η συσπείρωση που δημιουργήθηκε για να διευκολύνει τη συνάντηση προοδευτικών πολιτών “χτύπησε φλέβα”. Πιστεύει επίσης ότι “η μεγάλη στροφή” που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί αυτοκριτική και σημειώνει ότι “ολόκληρο το ΚΙΝΑΛ διολίσθησε στο αντί ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο” ενώ “η θέση του είναι στην Προοδευτική Συμμαχία”.

– Η Γέφυρα είναι πολιτική κίνηση; Έχει επικεφαλής; Θα γίνει συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ;

Είναι μια συσπείρωση  που θα διευκολύνει με τις πρωτοβουλίες της την συνάντηση προοδευτικών πολιτών  από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες οι οποίοι μπορούν να δουν την μεγάλη εικόνα στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Και προφανώς έχουν την βούληση να αντιπαλέψουν τον συνδυασμό εθνικολαϊκισμού και Νεοφιλελευθερισμού που απειλεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και τις κατακτήσεις 70 χρόνων, από το τέλος του Β Παγκοσμίου πολέμου. Σε αυτό έχουμε πολλά κοινά σημεία με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως εξελίσσεται μετά το Δεύτερο εξάμηνο του 2015. Γι’ αυτο και η αμοιβαία προσέγγιση παρά τις διαφορές που υπάρχουν σε επί μέρους ζητήματα.

– Δεχθήκατε όμως άγριες επιθέσεις σαν Γέφυρα και σαν επιμέρους πρόσωπα.

Θα ανησυχούσα αν συνέβαινε το αντίθετο. Η βιαιότητα των επιθέσεων δείχνει ότι κτυπήσαμε φλέβα. Η Γέφυρα, οι γεφυροποιοί είναι πλέον όροι του δημόσιου διαλόγου. Και οι όροι περιλαμβάνουν – λόγω ακριβώς των επιθέσεων – ένα ευρύτατο κύκλο, που δεν συμμερίζεται το σύνολο των απόψεων μας , αλλά αναγνωρίζει ότι… η γη κινείται, η πολιτική αλλάζει, το 2019 δεν είναι 2014 και ο Τσίπρας έχει μυαλό στο κεφάλι του. Δείτε τι τράβηξε από τους « φίλους» του ο Νίκος Αλιβιζάτος. Και πιστέψτε με θα δούμε πολλά ακόμα .

– Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως δεν έχει κάνει αυτοκριτική για την πολιτική του μέχρι τον Ιούνιο του 2015  ούτε για τις επιθέσεις του στην κεντροαριστερά τον καιρό του αντιμνημονίου, ούτε για συμπεριφορές υπουργών και στελεχών του.

Βήμα το βήμα αυτή η αυτοκριτική γίνεται. Και η κριτική στην καραμανλική περίοδο , που απουσίαζε, εντείνεται και η απεξάρτηση από τον Καμένο έχει απελευθερώσει μυαλά και στόματα. Και συμπεριφορές έμπλεες αλαζονείας και επιπολαιότητας στηλιτεύονται πλέον. Και εγώ θα ήθελα περισσότερα σε αυτή την κατεύθυνση. Να μην ξεχνάμε όμως ότι στην πολιτική η πιο ουσιαστική αυτοκριτική γίνεται εμπράκτως με πολιτικές στροφές. Το ΠΑΣΟΚ από το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο» και το κλείσιμο των «βάσεων του θανάτου»  προχώρησε σε βήματα λογικής χωρίς να χάσει τον προοδευτικό του χαρακτήρα. Και πάντα με εσωτερικές συγκρούσεις, αποχωρήσεις κλπ. Όποιος δεν καταλαβαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από το καλοκαίρι του 2015 κάνει μια μεγάλη στροφή και μάλιστα με επιταχυνόμενους εσχάτως ρυθμούς δεν μπορεί να συλλάβει την μεγάλη εικόνα και θα αναδεικνύει ως μείζον πρόβλημα επιμέρους συμπεριφορές, ενοχλητικές και καταδικαστέες, οι οποίες όμως δεν θα εμποδίσουν την συνολική στροφή.

– Πιστεύετε ότι ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να αλλάξει;

Κάθε έξυπνος άνθρωπος μπορεί. Και νομίζω ότι η απάντηση έχει ήδη δοθεί, ο Τσίπρας σε πολλά έχει αλλάξει. Η πιο χαρακτηριστική εικόνα είναι η συνάντηση με τον Ζάεφ στις Πρέσπες και η ομιλία του στην υπογραφή της Συμφωνίας. Κάθε πολίτης με στοιχειώδες πολιτικό κριτήριο θα έπρεπε να αισθάνεται υπερήφανος για την χώρα του εκείνη την ημέρα. Παρεμπιπτόντως δεν μπορώ πολιτικά να συγχωρήσω την ανεύθυνη στάση της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ στο Μακεδονικό. Αλλάζει, λοιπόν, ο Τσίπρας και θα αλλάξει περισσότερο. Και αδυνατώ να καταλάβω την αντιπολίτευση που χρησιμοποιεί μεθόδους χιουμοριστικής εκπομπής παραθέτοντας τι έλεγε ο Τσίπρας πριν 5 χρόνια και τι λέει και κάνει σήμερα. Διερωτώμαι θα ήθελαν να μιλάει και να δρα σήμερα  όπως ο Βαρουφάκης και η Κωνσταντοπούλου , οι οποίοι βρίσκουν ζεστή φιλοξενία στα κατά τα άλλα συστημικά ΜΜΕ; Και κάτι τελευταίο από την διεθνή εμπειρία. Ο Γιόσκα Φίσερ ο χαρισματικός Πρόεδρος των Πρασίνων πριν 20 χρόνια , ήταν πετυχημένος Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών – Πρασίνων. Στα νιάτα του πέταγε μολότοφ και τον χαρακτήριζαν τρομοκράτη. Οι έξυπνοι αλλάζουν.

–  Είστε σίγουρος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και θέλει να κάνει σοσιαλδημοκρατική στροφή;

Ούτε θέλω ούτε κατά την γνώμη μου πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σοσιαλδημοκρατική στροφή. Η ίδια η Σοσιαλδημοκρατία σήμερα στην Ευρώπη ζεί φάση ουσιαστικής επανίδρυσης που συνήθως την αποκαλούμε στροφή προς τα Αριστερά . Οι ελπίδες  που είχαμε για ρύθμιση και έλεγχο της παγκοσμιοποίησης σε συνθήκες θριάμβου της φιλελεύθερης Δημοκρατίας διαψεύστηκαν. Αντιθέτως οδηγηθήκαμε  σε αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και του εθνικολαϊκισμού στις αναπτυγμένες χώρες. Το δημοκρατικό έλλειμμα στην ΕΕ αυξήθηκε, το κενό καλύπτουν σκοτεινές και επικίνδυνες δυνάμεις. Οι Σοσιαλδημοκράτες και Σοσιαλιστές με καθυστέρηση αναζητούν σύγχρονες αριστερές απαντήσεις σε παλιά και νέα προβλήματα που γεννά η οικονομική κρίση και η κρίση αξιών. Μετατοπίζονται προς τα αριστερά και εκεί θα συναντηθούν με δυνάμεις της άλλης αριστεράς που εγκαταλείπει τις αυταπάτες για μια συνολική ρήξη με το σύστημα. Αυτές οι πολιτικές διεργασίες είναι σε εξέλιξη σε Ισπανία και Πορτογαλία, αύριο και στην Γερμανία, η Ιταλία τώρα ξεκινάει, στην Γαλλία τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Στην Ελλάδα με την εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ και την εσφαλμένη πορεία του ΚΙΝΑΛ το βάρος πέφτει εκ των πραγμάτων στον ΣΥΡΙΖΑ. Η προοδευτική Συμμαχία θα προκύψει μέσα από πρωτότυπες διαδρομές. Σε αυτό θα συμβάλει η Γέφυρα.

– Πρέσπες ή Μάτι; Γιατί είναι η συμφωνία των Πρεσπών σημαντικότερη για να αξιολογήσει κανείς τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από την τραγωδία στο Μάτι;

Και Πρέσπες και Μάτι. Και τα δύο συνέβησαν. Οι Πρέσπες είναι ο θρίαμβος της λογικής, της δύναμης του προωθητικού συμβιβασμού, του ενσυνείδητου πατριωτισμού. Και η ήττα του εθνικισμού. Το κατάλαβαν αμέσως σε όλο τον κόσμο. Θα το συνειδητοποιήσουν σε λίγους μήνες και όσοι καλοπροαίρετοι δυσφορούν.

Το Μάτι είναι μια τραγωδία. Από εκείνες τις τραγωδίες που δυστυχώς σε αυτή ή και μεγαλύτερη έκταση συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο. Η φύση μας εκδικείται για την κακοποίηση που τις έχουμε επιφυλάξει σε πολλά επίπεδα. Θα μπορούσαν να περιοριστούν οι ανθρώπινες απώλειες; Ο κρατικός μηχανισμός να λειτουργήσει έγκαιρα και αποτελεσματικά; Υπάρχουν ευθύνες στιγμιαίες και διαχρονικές; Πιθανότατα ναι και η δικαιοσύνη απερίσπαστη και με πλήρη εικόνα θα τις αποδώσει. Μέχρι εκεί. Τα άλλα είναι πολιτική επί πτωμάτων που εκτός από αποκρουστική αποδεικνύεται ότι δεν είναι και προσοδοφόρος.

– Ρωτάνε κάποιοι: Γίνεται κεντροαριστερά με Κουντουρά, Κουίκ και άλλους με διαπιστευτήρια στην δεξιά;

Ας ψήφιζε το ΚΙΝΑΛ την Συμφωνία των Πρεσπών αντί να την καταψηφίζει μαζί με τον Καμένο. Αν δεν υπήρχαν αυτοί που λέτε και ο Δανέλης η κυβέρνηση θα έπεφτε και η Συμφωνία δεν θα προχωρούσε. Και αν δεν υπήρχε ο Θεοχαρόπουλος δεν έβγαιναν οι 151  για την Συμφωνία.  Θεωρώ υποκριτικά τα κλάματα για την κεντροαριστερά από ανθρώπους που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να πέσει η κυβέρνηση και να έρθει η ΝΔ. Η να συγκυβερνήσουν με την ΝΔ.

-Μήπως είδατε την συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στην ΕΡΤ;

Ναι την παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή και ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Το πρώτο που αβίαστα προκύπτει είναι ότι αν αυτός ήταν ο επίσημος λόγος του ΚΙΝΑΛ η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων θα ήταν πραγματοποιήσιμη. Όχι εύκολα αλλά θα υπήρχε κοινό έδαφος αναζήτησης προγραμματικών συμπτώσεων. Δυστυχώς δεν είναι. Σε πολλά που είπε συμφωνώ σε άλλα διαφωνώ αλλά δεν είναι της στιγμής να τα συζητήσουμε και δεν έχει και νόημα. Κρατάω το σταθερό του μέτωπο απέναντι στην δεξιά και την διάθεση του για συζήτηση και με τον ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά. Είμαι βέβαιος ότι ο ίδιος καταλαβαίνει την ανάγκη και προεκλογικής συνεννόησης αλλά οι συσχετισμοί στην κορυφή του ΚΙΝΑΛ το αποτρέπουν . Μια μόνο παρατήρηση επι της ουσίας. Έχει δίκιο όταν υπενθυμίζει βαρείς χαρακτηρισμούς  απέναντι στο πρόσωπο του και στην πολιτική του από μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως και στο ΚΙΝΑΛ βρίσκεται σήμερα μαζί με ανθρώπους με τους οποίους συγκρούστηκε εκείνη την περίοδο με ανάλογη  σφοδρότητα. Τόσο σφοδρά ώστε να αποχωρήσει ο ίδιος και να συγκροτήσει το ΚΙΔΗΣΟ. Ξέρει – είμαι βέβαιος- ότι αυτά στην πολιτική συμβαίνουν και οι λύσεις βρίσκονται στο παρόν και κυρίως στο μέλλον. Όχι στο παρελθόν.

–  Βρεθήκατε πολύ κοντά στην Φ. Γεννηματά μετά την εκλογή της στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Τι δεν είχατε καταλάβει που το καταλάβατε μετά;

Μια διόρθωση. Συνεργάστηκα στενά και καλά με την Φώφη Γεννηματά μέχρι την εκλογή της από τους 210. 000. Μετά απομακρύνθηκα σταδιακά και οι λόγοι ήταν πολιτικοί και τους εξέθεσα δημόσια. Πιστεύω ότι εκείνη την στιγμή της εκλογής η επιλογή της ήταν η πιο λειτουργική. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι σε σχέση με τους άλλους συνυποψηφίους της είχε τις καλύτερες προϋποθέσεις για να ενώσει και να οδηγήσει τον χώρο σε ανάκαμψη και συνολικά την προοδευτική παράταξη στην νίκη . Δεν συνέβη αυτό από δυο κορυφαίες επιλογές της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ. Η πρώτη είναι η σύμπλευση με την ΝΔ με το πρόσχημα της στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Και η δεύτερη η στάση του ΚΙΝΑΛ στο Μακεδονικό. Οι ομιλίες πολλών βουλευτών του για τις Πρέσπες ήσαν ανατριχιαστικές, οι δε αναφορές σε απάτριδες και νεοκομμουνιστές μας γύρισαν χρόνια πίσω. Πιστεύω ότι η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ δεν ενθουσιάζεται με την προοπτική συνεργασίας με την ΝΔ. Και προφανώς δεν ενθουσιάζεται ο Γιώργος Παπανδρέου. Ενθουσιάζεται, όμως, η συντριπτική πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής ομάδας και βεβαίως οι εμπνευστές της…στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι ολόκληρο το ΚΙΝΑΛ διολίσθησε στο αντί ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Η θέση του ΚΙΝΑΛ  είναι στην Προοδευτική Συμμαχία. Γι αυτό εμείς στην Γέφυρα ασκούμε κριτική στην πολιτική του αλλά δεν κόβουμε τις γέφυρες. Τις κρατάμε για μετά τις εκλογές.

– Και κάτι προσωπικό. Λένε για εσάς ότι από όπου περάσατε φέρατε συρρίκνωση. Υπερβολές;

Μακάρι να είχα τέτοιες υπερφυσικές ικανότητες. Να σας προτείνω μια ανάποδη ανάγνωση. Έφυγα από τα κόμματα της Αριστεράς και κεντροαριστεράς προβλέποντας την συρρίκνωση τους λόγω εσφαλμένων πολιτικών. Εγώ ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι η δική μου στάση είναι πάντα η σωστή και δεν την προτείνω σε άλλους. Είναι όμως η δική μου στάση και είναι πολύ αργά για να την αλλάξω. Άσε που δεν θέλω κιόλας γιατί εμένα μου αρέσει. Να σας την εξηγήσω. Είμαι αριστερός , κάνω κριτική στην παράταξη μου αλλά αυτός είναι ο χώρος μου . Δεν είμαι μοναχικός καβαλάρης, πιστεύω στην συλλογική προσπάθεια , γιαυτό στρατεύομαι σε κόμματα. Όσο οι διαφωνίες μου είναι λιγότερες από την συμφωνία μου – ή διαχειρίσιμες- μένω και το παλεύω. Αν η διαφωνίες μου ξεπερνάνε τις συμφωνίες μου – ή είναι σε σταυρικής σημασίας θέματα- παίρνω το καπέλο μου και φεύγω. Προχωρώντας και αναθεωρώντας, πάντα στον χώρο της Αριστεράς. Και μαζί και μόνος.