Ο Νίκος Διαμαντής πιστεύει ότι το θέατρο είναι η απάντηση στην βαρβαρότητα

«Εξαγωγή – έξοδος, ένα θεατρικό ορατόριο για την ελπίδα και την καρτερία», ονομάζεται η παράσταση που ετοιμάζει ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής και πρόκειται να παρουσιαστεί στον ιερό τόπο της Δήλου στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του ΥΠΠΟΑ, με τη σύμπραξη του Θεάτρου Σημείο.

Πρόκειται για ένα πρωτότυπο θεατρικό εγχείρημα αφιερωμένο στην έξοδο του ανθρώπου προς το φως, την πάλη με τις δυσκολίες του βίου, την ομορφιά και την αγάπη , σαν μία μουσική ανθρώπινου βηματισμού, στον άδειο χώρο της Δήλου. Σαν ένας παράδοξος επαναεποικισμός.

Με αφορμή την παράσταση αυτή, το NEWS 24/7 μίλησε μαζί του.

– Πώς βιώσατε/βιώνετε την πανδημία του κορονοϊού;

Είμαι θετικός άνθρωπος και προσπαθώ πάντα να βρίσκω αφορμές για το καλύτερο. Αφησα τον εαυτό μου να επιστρέψει στα στοιχειώδη. Ξαναείδα ανθρώπους και σχέσεις όπως όλοι βέβαια, με μεγάλη υπομονή. Αλλά κυρίως αναγνώρισα ξανά την μεγάλη αξία της σιωπής και της μοναχικότητας.

Τη σχέση με τους μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους, αυτούς που αποτελούν την αλυσίδα της ζωής.

Μέσα στον φρενήρη ρυθμό πραγμάτων, είχα ξεχάσει την μεγάλη αξία, αυτή της άδολης προσφοράς, την ευγνωμοσύνη που σου επιστρέφεται. Ήταν και είναι μια μεγάλη ευκαιρία εσωτερικού ξεκαθαρίσματος.

Αναθεωρήσατε πράγματα και αξίες;

Κοιτάξτε είμαι ένας άνθρωπος μοναχικός, ούτως η άλλως. Και ένας άνθρωπος που αγαπάει πολύ την εργασία. Αφιέρωνα όλες τις ώρες της μέρας στην εργασία μου, στο θέατρο. Τώρα ξαναγύρισα στα στοιχειώδη και στη φροντίδα κάποιων ηλικιωμένων, τον παππού, τη γιαγιά, ξαναείδα την αξία της ζωής μέσα από απώλειες ή ασθένειες. Άλλαξα ρυθμούς, αλλά κυρίως ξαναείδα και εκτίμησα την ομορφιά των απλών πραγμάτων, τις λίγες κουβέντες, τα λίγα λόγια. Την ευγνωμοσύνη του ξεσκατίσματος, όπως θα έλεγε και ο Ζουμπουλάκης. Απομακρύνομαι από το τοξικό περιβάλλον περιττών συνηθειών.

Τι θα δούμε στην παράσταση αυτή; Από τι συντίθεται το έργο αυτό;

Προσπαθώ να δείξω στην παράσταση το μεγάλο και το μικρό. Το χαμηλό, το ταπεινό, το αναπάντεχο, που βρίσκεται σε όλο μας τον βίο και στοιχειώνει και καθορίζει τη ζωή μας. Τρύπες, ουλές και σχισμές βίου. Πιστεύουμε ότι η ζωή είναι άλμα επί κοντώ, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας μαραθώνιος ταπεινών και μικρών αδέξιων στιγμών. Προσπαθώ να μιλήσω για τις τρύπες της ζωής, αυτό που ονομάζουμε πληγές, τις τρύπες μέσα στις οποίες διαρκώς πέφτουμε. Και βέβαια για το ξεχείλισμα της καρδιάς, για την ομορφιά της ζωής ,όταν καταφέρνουμε να κάνουμε ένα βήμα χωρίς τον ήχο του πόνου.

Η «Εξαγωγή» του Ιεζεκιήλ και η Βιβλική «Έξοδος» αποτελούν τη βάση της παράστασης και ερμηνεύουν τον σύγχρονο κόσμο μας, εκφράζοντας το πανανθρώπινο, διαχρονικό αίτημα για λύτρωση, για απελευθέρωση, για τα βήματα του ανθρώπου στο έδαφος. Η επίμονη πορεία του ανθρώπου διαμέσου του βίου, στοιχίζεται με τη σημερινή φωνή της ανθρωπότητας μπροστά στον τρόμο του αφανισμού και του θανάτου. Τα σπαράγματα του Εζεκιήλ και τα αποσπάσματα από το Βιβλικό κείμενο της Εξόδου, συνδυάζονται με ένα χορικό όπου φωνές, ψαλμοί ανθρώπων, αγωνίζονται να διαβούν «ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου» και να εξέλθουν νικητές στο φως της ζωής. Πρόκειται για μία κειμενική «συνήχηση», συνεργασία παράλληλων φωνών, ουσιαστικά παράλληλες μουσικές βίου, οι οποίες αποτελούν ένα συμβολικό ορατόριο για την ελπίδα και την καρτερία. Οι πληγές του ανθρώπινου βίου, της πανδημίας οι απώλειες, το πένθος και ο θρήνος που κατέστησαν αυτά τα δύο χρόνια δύσκολα, μας έδωσαν ένα υλικό που μιλάει για το σήμερα. Μιλάμε για την μεγάλη αλλαγή στις αξίες ζωής καθώς μέσα από την απώλεια χάνονται οι βεβαιότητες και η αλαζονεία βίου. Η καρτερία είναι μία σιδερένια αρετή ζωής. Σκληρή υπομονή και μετριοπάθεια , ανοχή και αντοχή, συνεργασία ανθρώπων, πολιτισμών, θρησκειών, ύμνος στη συνύπαρξη είναι η παράσταση.

Εξαγωγή- Έξοδος: τι σημαίνει αυτή η έξοδος σήμερα και πώς μπορεί να επιτευχθεί;

Η Εξαγωγή είναι η αναζήτησή του λαμπερού φωτός. Η αναζήτηση της σωτηρίας δια μέσου της καρτερίας και της ταπεινότητας. Η παράσταση δημιουργεί και αναζητά στιγμές αποκάλυψης όταν τα μάτια μας καίγονται κοιτώντας απευθείας τον ήλιο.

Πώς συνδέεται με το σήμερα το έργο αυτό; Τι θέλετε να πείτε εσείς μ΄αυτό;

Όλα έχουν κάποιο νόημα. Όλα στη ζωή έχουν κάποιο νόημα. Κάθε πλάσμα που μας περιβάλλει, που συναντάμε και συνυπάρχουμε, κάθε μικρή ταπεινή στιγμή που προσπερνάμε, είναι μία πύρινη ρομφαία αγάπης. Για την αγάπη και την υπομονή για την καρτερία και την αντοχή. Γι’ αυτά με ενδιαφέρει να μιλήσω. Για το πιο ανθρώπινο από τα ανθρώπινα. Μέσα σε μια καλοζωισμένη κοινωνία, θέλω να μιλήσω για την ανθρώπινη ραχοκοκαλιά.

Τι συμβολίζει το άδειο νησί της Δήλου και γιατί το επιλέξατε;

Η Δήλος είναι ο ήλιος της ζωής, μία ουτοπία που υπήρξε. Μία ουτοπία συνύπαρξης, προκοπής και ειρήνης. Το όραμα της Δήλου είναι η ανεκτικότητα. Μιά ξεκάθαρη δήλωση ότι όλο το ανθρώπινο γένος είναι ένα, μια δήλωση συνέχειας μέσα στο χρόνο, μια μεθυσμένη χώρα κάτω από τον ήλιο. Θεωρώ ότι υπάρχει σε όλο τον τόπο,στις Δήλες, σε όλα τα νησιά γύρω, μια μαγική στιγμή που η παράσταση στο γύρισμα του φωτός θα προσπαθήσει να αποκαλύψει. Μια στιγμή ανθρώπινης συνέχειας και σοφίας.

Πιστεύετε πως τελειώσαμε με την πανδημία; Πώς διαγράφεται το μέλλον του θεάτρου τη νέα χρονιά στο μυαλό σας;

Πιστεύω ότι το θέατρο θα αλλάξει. Οι προτεραιότητες της θεατρικής πρακτικής θα αλλάξουν προς μια ουμανιστική κατεύθυνση. Νομίζω και διαβλέπω ότι σε ένα πολύ σκληρό εργασιακό περιβάλλον, όπως όλο αυτό που θα διαμορφωθεί στην παγκόσμια αγορά, το θέατρο δεν θα είναι μόνο μια ουτοπική πραγματικότητα , επιλογών και αναζητήσεων. Αλλά μια πραγματική καταφυγή και αναζήτηση ανθρωπινότητας. Το θέατρο θα γίνει η απάντηση στην βαρβαρότητα.

Info

Η παράσταση «ΕΞΑΓΩΓΗ -ΕΞΟΔΟΣ, ένα θεατρικό ορατόριο για την ελπίδα και την καρτερία» παρουσιάζεται στη Δήλο στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου σε σκηνοθεσία και δραματουργία Νίκου Διαμαντή στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του ΥΠΠΟΑ, με τη σύμπραξη του Θεάτρου Σημείο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία- Δραματουργία – Νίκος Διαμαντής/ Μετάφραση – Θεόδωρος Στεφανόπουλος/ Πρωτότυπα κείμενα – Χρήστος Χρυσόπουλος/ Σκηνικά – κοστούμια – Αση Δημητρουλοπούλου/ Μουσική – Νίκος Βασιλείου/ Κίνηση – Κωνσταντίνος Μίχος/ Φωτογραφίες και βίντεο – Σταύρος Χαμπάκης/ Πρόγραμμα – αφίσα -Βάσω Αβραμοπούλου/ Εικαστικοί – Θανάσης Μακρής, Κώστας Ζαφειρόπουλος/ Βοηθός σκηνοθέτη – Δανάη Παπουτσή/ ΗΘΟΠΟΙΟΙ (Αλφαβητικά ): Δημήτρης Καταλειφός, Ανδρέας Κολίσογλου, Ιωάννα Μακρή, Λητώ Μεσσήνη, Δανάη Μπερή, Δανάη Παπουτσή, Όμηρος Πουλάκης, Κωνσταντίνος Μίχος, Βαγγέλης Ρόκκος, Τζένη Σκαρλάτου

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις