Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας: “Θέλουμε να ζήσουμε όπως οι υπόλοιποι λαοί του κόσμου’’

Μία αραβική παροιμία λέει: “Το δίκιο σου δεν το χάνεις όσο το ζητάς”. Οι Παλαιστίνιοι βάσει αυτού του ρητού πορεύονται εδώ και δεκαετίες.

Τη δική του οπτική για αυτό που αποκάλεσε ο Ντόναλντ Τραμπ ‘’συμφωνία του αιώνα’’, με φερόμενο αρχιτέκτονα του σχεδίου τον γαμπρό του Αμερικανού Πρόεδρου, Τζάρεντ Κούσνερ, έδωσε ο Μουσταφά Ελαζούζ, αντιπρόεδρος της Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδας και πρώην σύμβουλος στην Παλαιστινιακή πρεσβεία στην Ελλάδα.

Το σχέδιο των ΗΠΑ κάνει παραχωρήσεις στο εβραϊκό κράτος και απορρίφθηκε με σφοδρότητα από τις παλαιστινιακές αρχές.

Προβλέπει, μεταξύ άλλων, την αναγνώριση της προσάρτησης από το Ισραήλ των οικισμών που έχει εγκαταστήσει στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, κυρίως στην κοιλάδα του Ιορδάνη, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ενώ καλεί επίσης για αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως αδιαίρετης πρωτεύουσας του Ισραήλ. Ακόμη ενταφιάζει το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων στη γη τους.

Το News 24/7 μίλησε με τον Μουσταφά Ελαλούζ ο οποίος εκ μέρους της Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδας καταδίκασε το σχέδιο, ένα σχέδιο που όπως ο ίδιος υποστηρίζει ‘’γεννήθηκε νεκρό και θα παραμείνει έτσι. Δεν θα εφαρμοστεί και δεν θα περάσει’’.

Ένα πρώτο σχόλιο για το σχέδιο του Τραμπ. Πώς το κρίνετε σε γενικές γραμμές; Πρόκειται, όπως λένε, πράγματι για πρόταση ειρήνευσης από την πλευρά των ΗΠΑ; Ποιος ο απώτερος σκοπός του;

Η λεγόμενη “συμφωνία του αιώνα” είναι μία μονομερής συμφωνία μεταξύ του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η συμφωνία αυτή δεν είναι ούτε διεθνής ούτε δεσμεύει κανέναν και δεν έχει καμία νομιμότητα από κάποιον διεθνή οργανισμό.

Πέραν αυτού, παραβιάζει κατάφορα τις πλέον βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, της Διεθνούς Νομιμότητας και των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών.

Τέλος, θα μπορούσε να πει κανείς πως πρόκειται για μία πρωτοφανή συμφωνία από άποψη διεθνούς δικαίου:

Δύο ηγέτες, δυο πολιτικοί, συμφωνούν μεταξύ τους για κάτι που αφορά το μέλλον μίας τρίτης πλευράς: του παλαιστινιακού λαού. Χωρίς μάλιστα να προβούν σε καμία συζήτηση μαζί του, διαγράφουν ή αποπειρώνται να διαγράψουν τα δικαιώματά του. Είδαμε ότι όλες οι διεθνείς αντιδράσεις απέρριψαν το σχέδιο. Αναφέρω ενδεικτικά: τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Αραβικός Σύνδεσμος, η Ένωση Αφρικανικών κρατών.

Οι πάντες έχουν απορρίψει το σχέδιο αυτό, που γεννήθηκε νεκρό και θα παραμείνει έτσι. Δεν θα εφαρμοστεί, δεν θα περάσει.

Η κατάσταση στην Παλαιστίνη τώρα ποια είναι; Ποιο το ηθικό των Παλαιστινίων;

Ο παλαιστινιακός λαός αναμφίβολα βρίσκεται αντιμέτωπος με μία υπερδύναμη που πλέον λειτουργεί για λογαριασμό του Ισραήλ. Αντιμετωπίζουμε μία Αμερική, έναν Τραμπ, ο οποίος λειτουργεί με βιβλικούς όρους, ο ίδιος και το επιτελείο του.

Έχουμε φτάσει στο σημείο ο Αμερικανός υπουργός εξωτερικών να δηλώνει δημόσια ότι πιστεύει πως ο Τραμπ εστάλη από τον Θεό για να σώσει το Ισραήλ. Αυτά είναι πράγματα πρωτοφανή, αντίστοιχα με αυτά που λένε οι ηγέτες του ISIS. Οι ιδεολογίες αυτές οδήγησαν και οδηγούν σε φρικαλεότητες.

Η Διεθνής Κοινότητα έχει χρέος να σταθεί απέναντι σε αυτά τα σχέδια, σε αυτή την ιδεολογία, τη φρασεολογία.

Η συμφωνία αυτή, θα πρέπει να βρει απέναντί της το σύνολο της διεθνούς κοινότητας για έναν απλό λόγο: Δεν μπορεί σήμερα, 70 χρόνια μετά τη “Νάκμπα” (καταστροφή στα Αραβικά, όταν εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν το 1948 από τα σπίτια τους), ένας λαός να διαγράφεται με το έτσι θέλω κάποιων. Δεν επιτρέπεται μία μεγάλη δύναμη να προσπαθεί να επιβληθεί σε βάρος ενός λαού, σε βάρος της Γης τους, σε βάρος των νομίμων της δικαιωμάτων.

Η συμφωνία αυτή ουσιαστικά δίνει στο Ισραήλ το “πράσινο φως” και νομιμοποιεί την ισραηλινή κατοχή, την προσάρτηση κατεχόμενων εδαφών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για πολλά άλλα διεθνή ζητήματα στον κόσμο. Δηλαδή πλέον μία χώρα με στρατιωτική δύναμη θα μπορεί με το “έτσι θέλω” να προσαρτά εδάφη άλλων χωρών. Αν συμβεί αυτό τότε θα επιστρέψουμε όλοι πάρα πολλά χρόνια πίσω.

Από την αρχή του χρόνου μέχρι και σήμερα το Ισραήλ έχει δολοφονήσει 12 Παλαιστίνιους, ενώ ασκεί μία ασφυκτική πολιορκία εναντίον της Γάζας.

Η Δυτική όχθη πλέον μοιάζει, όπως είπε και ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς στα Ηνωμένα Έθνη, με ‘’ελβετικό τυρί’’.

Έχουμε το “Τείχος της ντροπής” που έχει έκταση εκατοντάδων χιλιομέτρων και χωρίζει τους παλαιστίνιους από τα χωράφια και τα σπίτια τους. Η μετάβαση των παλαιστινίων από το ένα μέρος στο άλλο είναι ένας γολγοθάς. Για να περάσει ένας Παλαιστίνιος από τη μια μεριά του δρόμου στην άλλη, πρέπει να ζητήσει την άδεια από μπλόκα που έχει στήσει ο ισραηλινός στρατός. Μερικές φορές, για να επιστρέψει στο σπίτι του πρέπει να περιμένει πολλές ώρες.

Το Ισραήλ ακόμη κλείνει ή ανοίγει δρόμους με το έτσι θέλω και το “όποτε θέλω”. Αυτή είναι μία κατάσταση στρατιωτικής κατοχής. Πολλοί λαοί δεν την έχουν ζήσει και ευχόμαστε ολόψυχα να μην τη ζήσει κανείς

Οι συνθήκες ζωής είναι εξαιρετικά δύσκολες. Όσον αφορά την οικονομία, ακόμα και αυτή βρίσκεται στο έλεος των Ισραηλινών.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι το Ισραήλ έχει πλέον απαγορεύσει την εξαγωγή των αγροτικών παλαιστινιακών προϊόντων μέσω Ιορδανίας αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα της κατάστασης. Η Παλαιστίνη βασίζεται κυρίως στην αγροτική οικονομία και τα παλαιστινιακά προϊόντα εξάγονται σε δεκάδες χώρες. Έχουμε ωστόσο μία μόνο διέξοδο εξαγωγής που δεν είναι άλλη από την Ιορδανία.

Όταν το Ισραήλ λοιπόν κλείνει τις πύλες εξόδου για τα παλαιστινιακά προϊόντα θέλει να επιβάλει έναν “στραγγαλισμό” της παλαιστινιακής οικονομίας.

Ο Παλαιστινιακός λαός δεν θα γονατίζει, δεν θα υποκύψει. Θα μείνει όρθιος. Ο αγώνας του είναι δίκαιος.

Μία αραβική παροιμία λέει:”Το δίκιο σου δεν το χάνεις όσο το ζητάς”. Εμείς λοιπόν θα συνεχίσουμε να ζητάμε το δίκιο μας!

Με ποιες προϋποθέσεις πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει ειρήνη στην Παλαιστίνη και στο Ισραήλ;

Δεν τις θέτουμε εμείς τις προϋπόθεσες. Είναι ήδη ξεκάθαρες και αναγνωρισμένες από ολόκληρη την Διεθνή Κοινότητα, είναι εγγεγραμμένες και ψηφισμένες δεκάδες φορές από το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ και από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Σύμφωνα λοιπόν με τις προϋποθέσεις αυτές πρέπει να τερματιστεί η ισραηλινή κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών. Πρέπει να αποδοθεί στον παλαιστινιακό λαό το δικαίωμά του στην ελευθερία, στην ανεξαρτησία και στην ίδρυση παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ.

Η συμφωνία αυτή παραχωρεί την Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ, κάτι που δεν ευσταθεί καθώς η Ιερουσαλήμ είναι αναγνωρισμένη διεθνώς ως κατεχόμενη πόλη σε όλα τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

Η Ιερουσαλήμ είναι πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού κράτους. Δεν μπορεί ούτε ο Τραμπ, ούτε ο Νετανιάχου με μία υπογραφή να τη δωρίσουν στο Ισραήλ ως πρωτεύουσα. Αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν ιστορία, ούτε γεωγραφία. Δυστυχώς αφέθηκε όλο αυτό το σχέδιο στα χέρια ενός νεαρού , του Τζάρεντ Κούσνερ, γαμπρού του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δηλώνει ότι θα λύσει το Παλαιστινιακό επειδή είναι «καλός στο να κλείνει συμφωνίες στη Real Estate». Το έχει πει αυτό κατά λέξη!

Νομίζει ότι αυτά τα ζητήματα λύνονται όπως κάνει κανείς μία συμφωνία αγοραπωλησίας ακινήτου. Εξ’ου και η πρότασή του, το να δελεάσει δηλαδή το παλαιστινιακό λαό προσφέροντας 50 δισεκατομμύρια δολάρια σε επενδύσεις στα επόμενα δέκα χρόνια.

Εμείς λέμε στον κύριο Κούσνερ να κρατήσει τα λεφτά του. Δεν θέλουμε τα χρήματά τους, δεν θέλουμε τις επενδύσεις τους, θέλουμε την πατρίδα μας, την ανεξαρτησία μας, το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων μας, την Ιερουσαήλ ως πρωτεύουσά μας. Θέλουμε να ζήσουμε όπως οι υπόλοιποι λαοί του κόσμου. Σε ειρήνη και φιλία με όλους τους λαούς.

Οι Παλαιστίνιοι είναι έξι εκατομμύριοι στα κατεχόμενα και άλλοι έξι εκτός κατεχομένων, οι λεγόμενοι Παλαιστίνιοι της Διασποράς. Το ζήτημα αυτό είναι βασικό για την επίλυση του Παλαιστινιακού.

Γι’ αυτό επιμένουμε στο δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων.

Είναι γελοίο ως επιχείρημα των Ισραηλινών πως θεωρούν ‘’απαρχαιωμένη’’ την απαίτηση επιστροφής των προσφύγων μετά από 70 χρόνια, εάν λάβει κανείς υπόψη ότι τα δικά τους επιχειρήματα βασίζονται σε βιβλικές αναφορές πέντε χιλιάδων ετών. Εάν είναι απαρχαιωμένο το αίτημα της επιστροφής των προσφύγων μετά από 70 χρόνια, τι να πει κανείς για τα βιβλικά επιχειρήματα περί επιστροφής στη Γη της Επαγγελίας.

Η Παλαιστινιακή Παροικία εδώ τι κάνει;

Κάνουμε ό,τι μπορούμε. Είμαστε μία μικρή, οργανωμένη κοινότητα, που μετράει αρκετά χρόνια στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα ιδρύθηκε πριν από 25 χρόνια.

Για τη “συμφωνία του αιώνα” έχουμε κάνει αρκετές δράσεις και σκοπεύουμε να κάνουμε και άλλες.

Καταρχήν εκδώσαμε την πρώτη μας ανακοίνωση με την οποία καταδικάσαμε και απορρίψαμε τη συμφωνία. Οργανώσαμε δρώμενα στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις όπου μοιράσαμε φυλλάδα στους πολίτες.

Ακόμη θα φιλοξενήσουμε το επόμενο Σάββατο και κάθε εβδομάδα έναν Έλληνα βουλευτή, κάθε φορά προερχόμενο από διαφορετικό κόμμα.

Αυτό το Σάββατο ξεκινάμε με τη Λιάνα Κανέλη από το ΚΚΕ. Πρόκειται για μία προσπάθεια να ανοίξουμε διάλογο ώστε να φτάσει η φωνή μας στα νομοθετικά σώματα στην Ελλάδα. Πιστεύουμε ότι απέναντι σε έναν Τραμπ με μία ατζέντα εσχατολογική και σκοταδιστική, η Ευρώπη του Διαφωτισμού, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων οφείλει να υψώσει ανάστημα.

Υπάρχει στήριξη από τον κόσμο στην Ελλάδα;

Η αγάπη και η αλληλεγγύη από τους Έλληνες είναι συγκινητική. Το αισθανόμαστε από τις καθημερινές μας επαφές.

Πώς κρίνετε στη στάση της Ελληνικής και της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι στο σχέδιο;

Η Ελλάδα από αυτά που γνωρίζουμε από τις επίσημες ανακοινώσεις και δηλώσεις της, στηρίζει τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού για ελευθερία και ανεξαρτησία όπως πάντα τα στήριζε άλλωστε.

Η Τουρκία που ήταν στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ για δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια έχει στηρίξει τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού.

Απευθύνουμε έκκληση προς τις χώρες – μέλη της ΕΕ να υψώσουν ανάστημα απέναντι σε αυτή τη συμπεριφορά του Ντόναλντ Τραμπ και του Νετανιάχου.

Εν ολίγοις: η λεγόμενη ‘συμφωνία του αιώνα’ ενταφιάζει τη λύση των δύο κρατών για την οποία εργάζεται συστηματικά η διεθνής κοινότητα από το 1948 και κυρίως από το 1993, μετά τη συμφωνία του Όσλο.

Είναι πρωτοφανές. Δεν ξέρω εάν ο κόσμος έχει αντιληφθεί το μέγεθος και τη σημασία του πράγματος.