Θ. Στοφορόπουλος στο NEWS 247: Ο Ομπάμα έχει περιθώριο να προσπαθήσει για το Παλαιστινιακό

Ενόψει της ιστορικής επίσκεψης Ομπάμα στην Παλαιστίνη, το NEWS 247 επικοινώνησε με τον πρώην πρέσβη επί τιμή, κ. Θέμη Στοφορόπουλο, ο οποίος μας ανέλυσε τη σημασία της πρωτοβουλίας του προέδρου των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με τον κ. Στοφορόπουλο, η επίσκεψη Ομπάμα εντάσσεται σε μια ευρύτερη προσπάθειά του να πλησιάσει τους μουσουλμάνους.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, μην έχοντας το άγχος των εκλογών ίσως μπορέσει να καταφέρει κάτι, ωστόσο οι φανατικοί και των δύο πλευρών, δεν μοιάζουν διατεθειμένοι να τον ακούσουν.

Ο κ. Στοφορόπουλος θεωρεί ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα κινηθεί σε ένα σύνθετο πλέγμα αντικρουόμενων συμφερόντων και θα είναι αρκετά δύσκολο να υπάρξουν άμεσα αποτελέσματα.

Εξάλλου, αναφερόμενος στην προσέγγιση Ελλάδας-Ισραήλ, σημειώνει ότι για άλλη μια φορά η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από υπερβολή και σημειώνει ότι το Ισραήλ δεν θέλει να “τα σπάσει” οριστικά με την Τουρκία.

Στο τέλος του μήνα θα πραγματοποιηθεί η πρώτη επίσκεψη Αμερικανού προέδρου σε παλαιστινιακά εδάφη. Πέρα από τον συμβολισμό της επίσκεψης, ποια θα είναι τα ουσιαστικά αποτελέσματα μια τέτοιας κίνησης;

Όπως γνωρίζετε οι ΗΠΑ έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το Παλαιστινιακό, γιατί υπάρχουν ειδικές σχέσεις του Ισραήλ με τις ΗΠΑ, οικονομικές, στρατιωτικές και βέβαια υπάρχουν και οι Αμερικανοεβραίοι.

Μέσα στο πλαίσιο αυτού του ενδιαφέροντος, θα πάει και στο Ισραήλ και στη Ραμάλα. Πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ότι ο Ομπάμα ξεκινά τη δεύτερη θητεία του, δεν μπορεί να επανεκλέγει αλλά και είναι μακριά από το 2016 όπου θα είναι ξανά οι προεδρικές εκλογές  και οι Δημοκρατικοί θα έχουν πάλι ανάγκη της Αμερικανοεβραικης ψήφου.

Αισθάνεται ότι έχει ένα περιθώριο, κάτι να προσπαθήσει για το παλαιστινιακό.

Υπάρχουν δυο τάσεις. Αυτή του Ισραήλ, το οποίο δε θέλει καμία συμφωνία και αντίστοιχο κομμάτι της Αμερικανοεβραικης κοινότητας των ΗΠΑ που πιστεύουν ότι οι Παλαιστίνιοι δεν θέλουν καμία συμφωνία, θέλουν να πετάξουν το Ισραήλ στη θάλασσα μεσομακροπρόθεσμα.

Υπάρχουν και οι Εβραίοι τόσο στο Ισραήλ όσο και στις ΗΠΑ που πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρξει ένας συμβιβασμός, μια λογική συμφωνία.

Αντίστοιχα στους παλαιστίνιους υπάρχει η τάση που πιστεύει ότι το Ισραήλ θέλει τελικά να εξαπλωθεί σε όλη τη περιοχή και αυτοί που πιστεύουν ότι πρέπει να έρθουν σε ένα συμβιβασμό.

Μέσα σε αυτό το σύνθετο πλέγμα θα κινηθεί ο Ομπάμα. Αυτό είναι το πρώτο. Το δεύτερο είναι η λεγόμενη τρομοκρατία, δηλαδή έχουμε μια υποχώρηση του Μαρξισμού-Λενινισμού και ο αντιυμπεριαλισμός πλέον σε πολλές μεριές του κόσμου , μεταξύ των Αράβων και των μουσουλμάνων γενικότερα έχει σαν όχημα τον Ισλαμιστικό φονταμενταλισμό.

Αυτό βεβαίως συμβαίνει και λόγω της ιμπεριαλιστικής συμπεριφοράς της Αμερικής με το Ισραήλ από κοντά. Σε αυτό που λένε οι Αμερικανοί “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας”  εντάσσεται αυτή η επίσκεψη Ομπάμα.

Μη ξεχνάμε δεν είναι η πρώτη φορά που προσπαθεί ο Ομπάμα να πλησιάσει τους Άραβες και τους μουσουλμάνους γενικότερα. Θυμόμαστε άλλωστε και την ομιλία του στο Κάιρο μετά τη πρώτη του εκλογή, αλλά και η δική του οικογενειακή ιστορία, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα πλεονέκτημα για αυτόν.

Τρίτον στην περιοχή υπάρχει αυτό που λέμε μια Αμερικανική ηγεμονία.. μια ιμπεριαλιστική ηγεμονία η οποία έχει και συγκεκριμένο οικονομικό στόχο που είναι το πετρέλαιο.

Οι σχέσεις του Νετανιάχου με τον πρόεδρο Ομπάμα  είναι μια κρύο μια ζέστη. Υπάρχει ανακωχή; Τι προβλέπετε για το μέλλον;

Οι εντάσεις αυτές έχουν σχέσεις με αυτές τις δυο τάσεις, όπως τις αναλύσαμε παραπάνω. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ομπάμα ακολουθεί τη δεύτερη τάση όπως και οι προηγούμενοι  πρόεδροι. Μη ξεχνάμε για παράδειγμα τον Κλίντον που έφτασε σχεδόν σε συμφωνία στο Καμπ Ντέιβιντ.

Μέσα στην Αμερικανική διοίκηση υπάρχει η δεύτερη τάση, αυτή δηλαδή της συμφωνίας. Από την πλευρά του ο Νετανιάχου εκφράζει τη πρώτη τάση. Ο Ομπάμα προσπαθεί όπως και οι προκάτοχοί του να φτάσει σε μια συμφωνία.

Το Παλαιστινιακό είναι ένα ζήτημα καλών και κακών ή υπάρχουν και γκρίζες ζώνες;

Πιστεύω ότι εάν το διεθνές σύστημα κανείς το βλέπει όπως το βλέπω εγώ, σωστά ή λανθασμένα, με όρους ιμπεριαλισμού ο οποίος εκφράζεται κατά συνέπεια με ιμπεριαλιστικές πολιτικές δηλαδή επεκτατικές πολιτικές, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μέρος το οποίο επεκτείνεται είναι το Ισραήλ.

Όσο αφορά την Α.Ο.Ζ πιστεύεται ότι είναι επωφελής για την Ελλάδα η προσέγγιση με το Ισραήλ;

Πιστεύω ότι υπάρχει μια υπερβολή. Πιστεύω ότι η Εξωτερική μας πολιτική η οποία δεν έχει δυστυχώς σταθερότητα πηγαίνει από την μια υπερβολή στην άλλη.

Εμείς οι παλαιότεροι ζούσαμε μια φιλοπαλαιστινιακή υπερβολή, όπου ερχόντουσαν οι Παλαιστίνιοι και πήγαιναν οι Έλληνες υπουργοί και βάζαμε το ντέφι στο κεφάλι και χορεύανε μαζί στη Μεγάλη Βρετανία.

Φοβάμαι οτι κινδυνεύουμε να πέσουμε σε άλλη υπερβολή. Δεν είναι μέσα στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του Ισραήλ να τα “σπάσει” οριστικά με την Τουρκία, αυτό είναι απολύτως βέβαιο.