Την λένε Μαρία, απέδωσε την ομιλία Ζουράρι και είναι καλά
Απέδωσε σε live σύνδεση την "Ζουραρικήν", μετέφρασε τις "συλλέκτριες των κρόκων της Θ(ή)ρας" (χωρίς να ανοίξει καμία πόρτα), "ξεσκόνισε" τις γνώσεις της σε Ελύτη και Ρίτσο και ξεσήκωσε "θύελλα συμπάθειας" σύσσωμης της Βουλής και των τηλεθεατών. Η ηρωίδα διερμηνέας του Κώστα Ζουράρι ανοίγει τα χαρτιά της στο NEWS 247 (Pics+Vid)
- 13 Φεβρουαρίου 2015 11:35
Στο «ἀκροθίνιον τοῦ Ὀλύμπου» (πλησίον του βήματος της Βουλής), σαν αλλοτινή «συλλέκτρια τῶν κρόκων τῆς Θήρας» ξεκίνησε τη διερμηνεία της, όχι σαν «ἡττημένη». Απεναντίας. Ανασκουμπώθηκε για τις ανάγκες τις μαραθώνιας κοινοβουλευτικής απευθείας σύνδεσης και παρά το αρχικό σοκ, ανέσυρε από την μνήμη της «θαμμένες» γνώσεις σε αρχαία κείμενα του Θουκυδίδη, αλλά και ποιήματα του Οδυσσέα Ελύτη και Γιάννη Ρίτσου, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι ναι μεν «ὑπάρχει καιρὸς τοῦ λέγειν», αλλά ποτέ «καιρὸς τοῦ ψέγειν».
Η 41 ετών Μαρία Ασημακοπούλου αποτέλεσε αδιαμφισβήτητα το πολυσυζητημένο πρόσωπο των τελευταίων ημερών. Την πρωταγωνίστρια του πιο διαδεδομένου βίντεο που μετρά πάνω από 100.000 θεάσεις σε διάστημα μόλις δύο ημερών, την «ηρωίδα» (όπως έσπευσαν να την χαρακτηρίσουν πολλά ΜΜΕ) που ανέλαβε να μεταφέρει στη νοηματική γλώσσα την παρθενική πρώτη αγόρευση του βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, πρώην μέλους του ΚΚΕ και συνιδρυτή (μαζί με τον Στέλιο Παπαθεμελή) του Πανελλήνιου Μακεδονικού Μετώπου, Κώστα Ζουράρι.
Άγχος; Αμηχανία ή γνώριμη αντίδραση λόγω εμπειρίας; Ποια τελικά τα αντανακλαστικά στο άκουσμα του «αρχέκακου όφι» που στη «Ζουράρειο εκδοχή» δεν είναι το φίδι των Πρωτόπλαστων, αλλά ο Αλεμανός (εστί Γερμανός); Κατάφερε ή όχι να αποδώσει στο 100% την πρώτη βραχεία πολιτική παρέμβαση του βουλευτή στην Α’ Θεσσαλονίκης, διανθισμένη από ποιητικές αναφορές και αρχαίες ρήσεις; Και ποιες τελικά οι δυσκολίες του επαγγέλματός της;
Το NEWS 247 εντόπισε τη διερμηνέα που ξεσήκωσε «θύελλα συμπάθειας» προς το πρόσωπό της και ανέλαβε να λύσει όλες τις εύλογες απορίες σας.
Η “καθεστηκυῖα Πολιτεία” και “Οἱ συλλέκτριες τῶν κρόκων” που τρέλαναν Βουλή και διερμηνείς
Με καταγωγή από το Αίγιο, απόφοιτη του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ψυχολογία, αλλά και πιστοποιημένες γνώσεις Νοηματικής Διερμηνείας από το Ίδρυμα Κωφών, την Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος και το Σωματείο Διερμηνέων Ελληνικής Νοηματική Γλώσσας εδώ και 20 χρόνια, δηλώνει τυχερή που το πρώτο πτυχίο της στάθηκε χρήσιμο στο «φαινόμενο Ζουράρις». « Ναι, γνωρίζω Αρχαία, γιατί είμαι κατά βάση φιλόλογος. Πάλι καλά», αναφέρει η πολυτάλαντη διερμηνέας που πλέον μετράει οκτώ χρόνια προϋπηρεσίας στο «μικρό παράθυρο» του Καναλιού της Βουλής (προηγήθηκαν 16 χρόνια στο Mega).
«Έπαθα λίγο σοκ. Δεν το κρύβω. Ήμουν σε ζωντανή σύνδεση και πάντα υπάρχουν δυσκολίες. Πόσο μάλλον για απόδοση στη νοηματική, αρχαίων κειμένων και ποίησης. Περισσότερο ζορίστηκα με τον Θουκυδίδη, διότι δεν είχα μπροστά μου το αρχαίο κείμενο για να μεταφράσω ακριβώς το τί έλεγε ο βουλευτής. Η απόδοση στη νοηματική γλώσσα άλλωστε, δεν είναι όπως η ελληνική. Έχει διαφορετική συντακτική δομή. Μεταφράζουμε νοήματα και όχι λέξη προς λέξη. Έπρεπε λοιπόν σε κλάσματα δευτερολέπτου να κατανοήσω, να μεταφράσω και να αποδώσω το αρχαιοελληνικό νόημα, κάτι που ήταν εξαιρετικά απαιτητικό. Αναρωτιόμουν εάν μου ξέφυγε κάτι».
Απόδοση στο 100% ή στο περίπου; «Απέδωσα όσο περισσότερο νόημα μπορούσα. Πάντως όχι 100%. Αν όμως μού είχε δοθεί η ομιλία του κ. Ζουράρι νωρίτερα, θα μπορούσα να την αποδώσω στο 1000%. Θα είχα προλάβει να δουλέψω το πρωτότυπο κείμενο», λέει η ίδια και συμπληρώνει: «Ο κ. Ζουράρις είναι άλλωστε πολύ μορφωμένος, ένας εξαιρετικά απολαυστικός αγορητής. Ακόμη και η δημοτική που χρησιμοποιεί έχει μία ιδιαιτερότητα. Έχω παρακολουθήσει συνεντεύξεις του. Πάντα ο λόγος του ήταν περίπλοκος και αρχαιοπρεπής. Όταν βέβαια ανέβηκε στο βήμα της Βουλής δεν σκέφτηκα ποτέ από μέσα μου: “ Ωχ, λες να αρχίσει και εδώ να μιλάει αρχαία;”. Πολύ αργότερα κατάλαβα τι έγινε. Όταν τελείωσα την βάρδιά μου και συνάδελφοι, παραγωγοί και σκηνοθέτες με συνεχάρησαν για την ψυχραιμία μου». Η ίδια μάλιστα κατατάσσει στους «σκληροπυρηνικούς» του ίδιου βαθμού δυσκολίας, τον πρώην βουλευτή της ΝΔ, Βύρων Πολύδωρα και τον Γιώργο Γεωργίου από τον ΛΑ.Ο.Σ..
«Αν απέδιδα κάθε λέξη, όπως για παράδειγμα τις συλλέκτριες των κρόκων της Θήρας, εύλογα θα αναρωτιόνταν οι κωφάλαλοι: Μα, τι λέει; Έκλεισε κάποια θύρα; Άνοιξε κάποια άλλη; Μπήκε κανείς στην αίθουσα του Κοινοβουλίου; Τι ακριβώς έγινε;».
Ποιο όμως τελικά το μήνυμα του κ. Ζουράρι και πώς μετέφρασε η κα Ασημακοπούλου τους πομπώδεις και εύηχους όρους που χρησιμοποίησε ο δημοφιλής πολιτειολόγος, αφήνοντας άφωνο το κοινοβουλευτικό σώμα και εισπράττοντας σύσσωμο το χειροκρότημα πολιτικών δυνάμεων πέραν του κυβερνητικού συνασπισμού; «Εν ολίγοις, η Ελλάδα έχει δώσει τα φώτα του Πολιτισμού της σε όλον τον κόσμο. Εξαναγκάσαμε με την τόλμη μας ολόκληρη τη θάλασσα και την ξηρά να γίνει προσιτή. Ιδρύσαμε παντού αιώνια μνημεία. Και παρά τα χτυπήματα που έχουμε δεχτεί από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, ελπίζουμε. Αυτό λοιπόν, πρέπει να συμβεί και σήμερα. Να βρούμε την αχτίδα φωτός, παρά τις όποιες δυσκολίες».
To “Ουάου” Σαμαρά, τα σεξιστικά υπονοούμενα και οι βρισιές
Στη νοηματική γλώσσα που μόλις το 2007 απέκτησε περίπου 775 νήματα πολιτικού λεξιλογίου και που σύμφωνα με μέλη της Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος βρίθει ελλείψεων από επιστημονικούς όρους, η πιστή απόδοση νοημάτων αποτελεί ακόμη και σήμερα, καθημερινό στοίχημα των διερμηνέων. «Οι δυσκολότεροι ομιλητές στη Βουλή είναι όσοι χρησιμοποιούν οικονομικούς ή νομικούς όρους, τους οποίους αναγκαστικά αποδίδουμε αρχικά με δακτυλικό αλφάβητο (δηλαδή, κατά γράμμα). Για παράδειγμα, όταν πρωτοκυκλοφόρησε ο όρος σπρεντ, δεν ξέραμε τι σημαίνει. Ρωτήσαμε, μάθαμε, διαβάσαμε. Οπότε αφού μεταφράζαμε γράμμα – γράμμα τη λέξη, μετά κάναμε μία μικρή επεξήγηση, ότι πρόκειται για διαφορά στα επιτόκια. Πρέπει να είμαστε συνεχώς ενήμεροι. Δεν γίνεται αλλιώς. Να διαβάζουμε και να ευθυγραμμιζόμαστε με τις εξελίξεις. Γι’ αυτό και περνάμε συχνά σεμινάρια».
Συμβασιούχος (ΝΠΙΔ) από το 2007 στο τηλεοπτικό δελτίο κωφών της Βουλής ( προσελήφθη για τις μεταφραστικές ανάγκες της κωφάλαλης βουλευτού του ΛΑΟΣ, Δήμητρας Αράπογλου) και πάντα παρούσα σε κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις επιτροπών και υποεπιτροπών, στη Βουλή των Εφήβων και στην Ώρα του Πρωθυπουργού, δηλώνει ακόμη και σήμερα γοητευμένη από το επάγγελμά της. «Η νοηματική γλώσσα έχει ιδιαιτερότητες και διαφορετική συντακτική δομή από την προφορική ή γραπτή ελληνική γλώσσα. Τα νοήματά της είναι διαφορετικά, διαθέτει χειρομορφές και δεν ακολουθεί τους κλασσικούς κανόνες. Πρόκειται καθαρά για μία οπτικοακουστική γλώσσα που στηρίζεται πολύ στην κίνηση του σώματος, των χεριών και στις εκφράσεις του προσώπου και προσαρμόζεται στην οικονομική κρίση, τις τεχνολογικές εξελίξεις, τις ιατρικές ανακαλύψεις, τα πάντα. Η κάθε χώρα έχει τη δική της νοηματική και ελάχιστοι όροι όπως κτητικές αντωνυμίες και έννοιες όπως το ευχαριστώ, ο ήλιος και το φαγητό είναι κοινές».
Για παράδειγμα: « Το Ουάου» του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της περασμένης Τετάρτης. Δεν υπάρχει τέτοιο επιφώνημα στην νοηματική. Όταν το άκουσα, έδειξα έκπληξη στο πρόσωπό μου και αναγκάστηκα να πω τη λέξη προφορικά, προκειμένου να την προσλάβει και ο κωφός. Συμβαίνουν αυτά».
Όσο για τις πλέον συνήθεις λεκτικές επιθέσεις μεταξύ των βουλευτών, η ίδια υπογραμμίζει: «Στο 20λεπτο απογευματινό δελτίο οι βρισιές κόβονται. Μπορεί να αναφέρουμε ότι κάποιοι τσακώθηκαν, αλλά ποτέ δεν θα μεταφράσουμε βαρείς χαρακτηρισμούς. Το δύσκολο είναι στις live μεταδόσεις, τόσο με τις απρέπειες, όσο και με τις ταυτόχρονες συνομιλίες τριών ή και περισσότερων βουλευτών. Δεν ξέρεις ποιον να πρωτομεταφράσεις. Αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είμαστε ρομπότ ή κομπιούτερ. Δύο χέρια μάς έδωσε ο Θεός».
Με τι γελάει περισσότερο; «Με τα υπονοούμενα. Υπήρξε κάποτε βουλευτής που είπε: Συνάδελφοι καταλαβαίνετε που μας γράφουν; Μας γράφουν εκεί. Και έδειχνε που. Ήθελα να γελάσω, αλλά δεν μπορούσα».
Τι δυσκολεύει περισσότερο την καθημερινότητά της; « Όσοι βιάζονται να τελειώσουν την ομιλία τους. Δεν τους προλαβαίνουμε καμιά φορά. Παράλληλα, η έλλειψη καλής ακουστικής στη Βουλή, ευκρινούς ορατότητας και το ότι δεν μας δίνουν τα κείμενα να τα προετοιμάσουμε από πριν».
Όσο για το πόσες ώρες η ίδια δουλεύει καθημερινά για να φέρνει εις πέρας το λειτούργημα της κοινότητας κωφαλάλων, η ίδια εξηγεί: «Εξαρτάται. Άλλες μέρες δουλεύουμε 8 ώρες και άλλες 16. Εκτός από την προετοιμασία του δελτίου που μπορεί να πάρει από 2 έως και 5 ώρες, έχουμε και τις συνεδριάσεις επιτροπών. Αλλά μου αρέσει πολύ. Δεν παραπονιέμαι».
Ολόκληρη η ομιλία του βουλευτή των ΑΝΕΛ, Κ. Ζουράρι:
Κύριε Πρόεδρε, τὰ σέβη μου.
Κυρίες καὶ κύριοι Βουλευταί, ὑπάρχει καιρὸς τοῦ λέγειν, ὑπάρχει καιρὸς τοῦ ἀντιλέγειν, ὑπάρχει καιρὸς τοῦ ψέγειν.
Σήμερα γιὰ μένα θὰ εἶναι ὁ καιρὸς τοῦ ὑμνεῖν αἶνον, ἔπαινον, τοῦ ὑμνεῖν τὴν ἰλιαδορωμιοσύνη.
Κύριες καὶ κύριοι Βουλευταί,
«Έρχομαι ἀπὸ μακριά. Οἱ συλλέκτριες τῶν κρόκων τῆς Θήρας πορεύονται πλάι μου, κι ἀπό κοντά, παγεμένες μέ τόν ἄνεμο τόν βόρειο, οἱ Μυροφόρες, ὡραῖες μές στά τριανταφυλλιά τους καί τή χρυσή τῶν ἀγγέλων ἀντανάκλαση» [Ὀδ. Ἐλύτης].
Κύριοι καὶ κυρίες Βουλευτὲς ἢ Βουλευτῖνες ἢ κυρίες καὶ κύριοι, σύντροφοι καὶ συντρόφισσες, ἐπειδὴ σήμερα, αὔριο, παραπέρα, αὐτὲς τὶς ἡμέρες, ὅπως πάντοτε, ἀείποτε καὶ συνεχῶς, θὰ βυσσοδομοῦν πάλι ἡ κουστωδία τῶν δυσσεβῶν Βρυξελλῶν καὶ ἐκεῖνος ὁ ἀρχέκακος ὄφις, ὁ Ἀλεμανός, γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς θὰ πρέπει νὰ ξαναγυρίσουμε στὸν καθ’ ἡμᾶς τρόπον. Ποιός εἶναι ὁ τρόπος μας; Αὐτός: «Πᾶσαν μὲν θάλασσαν καὶ γῆν ἐσβατὸν τῇ ἡμετέρᾳ τόλμῃ καταναγκάσαντες γενέσθαι, πανταχοῦ δὲ μνημεῖα κακῶν τε κἀγαθῶν ἀΐδια ξυγκατοικήσαντες» [Θουκυδίδης].
«Καὶ ἐπειδὴ θὰ ἐπανέλθουν πάλι οἱ δυσσεβεῖς καὶ οἱ ἄλλοι Ἀλεμανοὶ καὶ ὡς ἀρχέκακος ὄφις, ἐμεῖς ξέρουμε ὅτι θὰ συμπαραταχθοῦμε, θὰ συμπορευθοῦμε, θὰ συμπολεμήσουμε τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ, «πού ’χει στὰ μάτια της ψηφιδωτὸ τὸν καημὸ τῆς Ῥωμηοσύνης» [Γ. Σεφέρης].
Βεβαίως, ἐμεῖς διδάξαμε στὴν οἰκουμένη, ἐμεῖς διδάξαμε πάντοτε, ἐς ἀεὶ καὶ ἀείποτε καὶ ξανὰ καὶ ξανὰ ὅτι σ’ αὐτὸν ἐδῶ τὸν χρονικῶς ὑπεράχρονο τόπον, σ’ αὐτὸν τὸν τόπον, στὴν κορυφὴ τοῦ Ὁμήρου καὶ στὸ ἀκροθίνιον τοῦ Ὀλύμπου, ἐμεῖς οἱ Ὀλύμπιοι διδάξαμε ἐδῶ ὅτι ἡ Ἔρις γίνεται Ἔρως. Ναί, ἡ ἔρις γίνεται ἔρως, ἔρως ἐλευθερίας καὶ φυσικὰ ξέρουμε πολὺ καλὰ ὅτι ξεκινοῦμε ὅπως πάντα ἐδῶ καὶ τρεῖς χιλιάδες [χρόνια] ἡττημένοι, ἀλλὰ ὡς ἡττημένοι εἴμαστε αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι θὰ ξαναδώσουμε σ’ αὐτὸν τὸν πλανήτη τῶν πεπλανημένων πλανητῶν καὶ τῶν πλανήτων, τὴν καθ’ ἡμᾶς καθεστηκυῖαν πολιτείαν [Ἀριστοτέλης]. Ποιά εἶναι ἡ καθ’ ἡμᾶς καθεστηκυῖα πολιτεία; Μία καὶ μόνη. «Σὲ τοῦτα ἐδῶ τὰ μάρμαρα κακιὰ σκουριὰ δὲν πιάνει!» [Γ. Ῥίτσος].