Next Generation Videogames
Πατάς τη σκανδάλή; Δίνεις στόχο! Πατάς τη βλάστηση; Πονάει! Το ΜΕΝ 24 παρουσιάζει τα videogames της επόμενης γενιάς
- 09 Νοεμβρίου 2007 18:42
Πατάς τη σκανδάλή; Δίνεις στόχο! Πατάς τη βλάστηση; Πονάει! Το ΜΕΝ 24 παρουσιάζει τα videogames της επόμενης γενιάς. Κάπου το 1980, ένας κίτρινος χαρακτήρας έκανε την εμφάνισή του. Παγιδευμένος σε ένα δισδιάστατο λαβύρινθο και κυνηγημένος από 4 φαντασματάκια, η μόνη του διέξοδος ήταν να εξαφανίσει όλα τα χαπάκια που ήταν διάσπαρτα σε όλη τη πίστα. Ο κ. Pac Man (και μετά από λίγο η κυρία του), μετά από μια χλιαρή υποδοχή, κατέκτησαν τον κόσμο των video games και αποτέλεσαν ένα ανεπανάληπτο κοινωνικό φαινόμενο που έδωσε μια απίστευτη ώθηση στην ανάπτυξη μιας βιομηχανίας που σήμερα αξίζει πολλά δισεκατομμύρια δολάρια. Το ΜΕΝ 24 σας ξεναγεί στον κόσμο της νέας γενιάς των video games
Πέρασαν 27 χρόνια από τότε και οι εξελίξεις υπήρξαν τρομακτικές. Μαζί με τους υπολογιστές τα παιχνίδια ακολούθησαν τις ολοένα αυξανόμενες δυνατότητές τους με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα σε τρισδιάστατα, φωτορεαλιστικά παιχνίδια και με gameplay που την δεκαετία του 80 ούτε η πιο τρελή φαντασία δεν θα μπορούσε να σκεφτεί. Παιχνίδια όπως το Halo, το Half-life ή το Total War έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τον μακρινό κίτρινο ξαδελφάκι τους. Παρόλα αυτά η βιομηχανία παιχνιδιών κάνει λόγο και ετοιμάζει την νέα γενιά παιχνιδιών και η απορία που εμφανίζεται είναι: πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η νέα αυτή γενιά;
Και λίγη ιστορία
Πηγαίνοντας πίσω πάλι στον κ. Pac Man και στο ανελέητο κυνηγητό του από τα πολύχρωμα φαντασματάκια ας θυμηθούν οι παλαιότεροι κάτι περίεργο: πόσες φορές στριμωγμένοι σε μια γωνία και με τα φαντασματάκια σχεδόν πάνω τους, αυτά τελείως απρόσμενα άλλαζαν πορεία για ανεξήγητους λόγους. Τι έγινε ρε παιδιά; Πως σωθήκαμε; Μα πόσο χαζά είναι αυτά τα φαντάσματα;
Μπροστά αρκετά χρόνια, περίπου 17, στον σκοτεινό και φουτουριστικό κόσμο του Quake II, εσείς με την πιστή σας καραμπίνα ετοιμάζεστε να απαλλάξετε τον κόσμο από τα τέρατα. Έτοιμοι να στείλετε στον άλλο κόσμο ένα τερατάκι, οπλίζετε την καραμπίνα σημαδεύεται τον εχθρό, σκάτε ένα σαρδόνιο χαμογελάκι και πατά τη σκανδάλη. Η έκφρασή σας αλλάζει, ένα πανικός σας πιάνει και δεν πιστεύεται τι είδατε: ο αντίπαλος έσκυψε, αποφεύγοντας την βολή σας! Από πότε άρχισαν οι κακοί να σκύβουν σε παιχνίδια; Ή να κρύβονται; Ή να συνεργάζονται μεταξύ τους;
Fast forward και άλλα μερικά χρόνια. Ελέγχετε τον Carl “CJ” Johnson, έναν γκάνγκστερ από μια υποβαθμισμένη γειτονιά στην (φανταστική) πολιτεία του San Andreas. Ο Carl, θα μπλεχτεί σε συμμοριτοπόλεμο, σε ληστείες, θα τα βάλει με την αστυνομία, το FBI, τον στρατό και την μαφία, θα αγοράσει πολυτελέστατες βίλες και ανυποψίαστα κρησφύγετα και θα γίνει ο απόλυτος άρχοντας του San Andreas. Η πόλη είναι κυριολεκτικά δική σας: μπορείτε να πάτε όπου θέλετε, να χρησιμοποιήσετε ότι μέσο θέλετε (αυτοκίνητα, μηχανές, τανκ, αεροπλάνα, ελικόπτερα, ποδηλατάκια, κ.α.), να σκοτώσετε ή να ξυλοκοπήσετε όποιον βρείτε μπροστά σας και φυσικά να κάνετε σεξ. Μα τι ελευθερία είναι αυτή;
The next generation
Τα παιχνίδια πλέον αποτελούν χάρμα οφθαλμών κυριολεκτικά. Οι κινήσεις, το περιβάλλον, τα εφέ είναι τόσο φυσικά που κανείς μπορεί να τα μπερδέψει με κινηματογραφική ταινία. Όμως η βιομηχανία άρχισε να αναγνωρίζει ότι η εικόνα δεν είναι το παν. Παιχνίδια του παρελθόντος, ακόμα και δεκαετίες πίσω κατάφεραν να πετύχουν κάτι που πολλά σημερινά δεν καταφέρνουν, τον ρεαλισμό. Δεν αρκεί κάτι να φαίνεται ρεαλιστικό, πρέπει και να είναι ρεαλιστικό.
Ρεαλιστικό Α.Ι.
