Online petitions: Πώς λειτουργούν και πώς μπορείς να συμμετέχεις

Οι διαδικτυακές αιτήσεις ή αλλιώς online petitions, είναι γύρω μας παντού. Όλο και περισσότερα δημοσιεύματα και άρθρα διεθνώς, ξεκινούν με τη φράση “διαδικτυακή εκστρατεία συγκέντρωσε χιλιάδες υπογραφές”, ενώ στην εποχή της απόλυτης έξαρσης και χρήσης της τεχνολογίας, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι χρήστες κινούν την ανάλογη διαδικασία, για θέματα παντός αντικειμένου και ενδιαφέροντος.

Στη Βρετανία και όχι μόνο, η κυβέρνηση τις εγκρίνει τόσο, ώστε ήδη να έχει δημιουργήσει την αντίστοιχη ιστοσελίδα.

Για τους Αμερικανούς, το δικαίωμα στην υποβολή αιτήσεων προς την κυβέρνηση προβλέπεται ρητά στην Πρώτη Τροποποίηση του Συντάγματος. Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει τη σχετική πλατφόρμα, στην οποία μπορούν οι πολίτες να υποβάλλουν τα αιτήματά τους, για οποιοδήποτε ζήτημα αφορά στην άσκηση κοινωνικής -ή μη- πολιτικής.

Πόση ισχύ έχουν όμως και πόσο σοβαρά λαμβάνονται υπόψιν;

Στην πραγματικότητα, οι online petitions δεν είναι, παρά ένα σύνολο ανθρώπων, που ενώνουν τις διαδικτυακές -σε πρώτο επίπεδο τουλάχιστον- δυνάμεις τους, για ένα θέμα που χρήζει προσοχής ή απλώς, άπτεται του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης.

Είναι η αρχή, για να γίνει κάτι μεγαλύτερο, που θα εξελιχθεί ενδεχομένως σε μία ευρύτερη καμπάνια. Μπορεί η δυναμική τους να γιγαντωθεί με 10 ή με 10.000.000 υπογραφές. Εξαρτάται από το ζήτημα και το ποιοι υπογράφουν και γιατί. Το είδαμε να συμβαίνει με την κινητικότητα γύρω από την υποψηφιότητα των Ελλήνων της Λέσβου για Νόμπελ Ειρήνης, για την προσφορά τους στη διαχείριση του προσφυγικού.

Το πώς θα στηθεί και το πώς θα λειτουργήσει μία διαδικτυακή αίτηση, εξαρτάται από το μέρος που ζει κανείς, το target group της, τα άτομα δηλαδή προς τα οποία απευθύνεται και φυσικά -και πρώτα από όλα- το θέμα, για το οποίο “στήνεται”.

Μία αίτηση σε λάθος πλατφόρμα, υπογεγραμμένη από “άσχετους” ανθρώπους, που ενδεχομένως να ζουν εκτός του εδαφικού ορίου ενδιαφέροντος, θα είναι απλώς χάσιμο χρόνου και online φαιάς ουσίας.

Όπως συμβαίνει ωστόσο με οτιδήποτε νέο και σε αυτήν την περίπτωση, δεν είναι λίγοι εκείνοι, που κάνουν λόγο για κάτι “της μόδας” ή κάτι μαζικό, στο οποίο οι χρήστες μπαίνουν ανεξέλεγκτα, “υπογράφοντας” ό,τι κι όπου τύχει.

Ακόμα κι αυτό το επιχείρημα όμως, μπορεί να το αντικρούσει κανείς, λέγοντας ότι οι άνθρωποι σήμερα έχουν πρόσβαση και άρα περισσότερες πληροφορίες από ποτέ, με αποτέλεσμα να είναι ενημερωμένοι ή να μπορούν να ενημερωθούν, για οτιδήποτε. Σε αυτό το πλαίσιο “μοιράζονται” περισσότερα πράγματα, συζητούν περισσότερο, ανταλλάσσουν απόψεις κι όλα αυτά μέσω διαδικτύου.

Ως εκ τούτου, οι διαδικτυακές αιτήσεις μπορούν να λειτουργήσουν -και λειτουργούν- απλά ως η βάση, το έναυσμα, για να γίνει η σπίθα φλόγα και η φλόγα ενδεχομένως φωτιά, που θα καίει τα εκάστοτε κακώς κείμενα, διαμορφώνοντας πολιτική και επηρεάζοντας τον τρόπο δράσης μικρών ή μεγάλων κοινωνικών ομάδων, με προϋπόθεση τη σοβαρή και συστηματική αξιολόγηση της εκάστοτε online petition.