Πώς τα εμφυτεύσιμα τσιπ μπαίνουν στη ζωή μας

Επιμέλεια: Παναγιώτης Μαρκίδης

«Σε πέντε με δέκα χρόνια ο αριθμός εκείνων που θα έχουν διαφόρων τύπων έξυπνα εμφυτεύματα, προκειμένου να συλλέγουν δεδομένα σχετικά με την κατάσταση της υγείας τους ή ακόμα και να ενισχύουν διάφορες λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος, θα έχει αυξηθεί εντυπωσιακά. Και βέβαια το ερώτημα που πάντα προκύπτει όταν αναφερόμαστε σε διασυνδεμένες συσκευές και δεδομένα είναι πώς διασφαλίζουμε τη λειτουργία και τη διαχείρισή τους», λέει ο Hannes Sjoblad, ερευνητής και βιοχάκερ.

Πιστεύει ότι σε μερικά χρόνια το ανθρώπινο σώμα θα έχει ριζικά διαφορετικές δυνατότητες από ότι σήμερα. Και αυτό χάρη στη χρήση έξυπνων εμφυτευμάτων. Ο ίδιος έχει εμφυτευμένο στη βάση του δεξιού του αντίχειρα ένα NFC τσιπ. Πειραματίζεται με αυτό και μελετά διάφορες χρήσεις του. Σύντομα πρόκειται να βάλει ένα μεγαλύτερο και πιο εξελιγμένο στην έξω πλευρά του πήχη, μεταξύ αγκώνα και καρπού. Σημείο πιο βολικό, όπως λέει, όταν θέλεις να πληρώνεις σε τερματικά ανέπαφων συναλλαγών ή να περνάς τις θύρες ελέγχου στο μετρό, απλά ακουμπώντας το χέρι σου.

O συγκεκριμένος τύπος εμφυτεύσιμου NFC τσιπ αναμένεται να πάρει έγκριση για ενσωμάτωση και χρήση σε υπηρεσίες ηλεκτρονικού εισιτηρίου στα μέσα μεταφοράς διαφόρων γερμανικών πόλεων, μεταξύ των οποίων και το Βερολίνο. Παράλληλα ενδέχεται σύντομα να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ηλεκτρονικές πληρωμές με Bitcoins.

Στο μεταξύ κάποια εμφυτεύσιμα τσιπ για τη μέτρηση της γλυκόζης στο αίμα λαμβάνουν έγκριση κυκλοφορίας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποσχόμενα να απαλλάξουν του διαβητικούς από την ταλαιπωρία του τρυπήματος στα δάχτυλα. Κάποιοι από αυτούς τους αισθητήρες – που έχουν μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από έναν κόκκο ρυζιού – εμφυτεύονται υποδορίως στον βραχίονα. Εγκιβωτισμένοι σε βιοσυμβατό υλικό, χρησιμοποιούν ένα φθορίζον πολυμερές γλυκόζης. Μια ενσωματωμένη στον αισθητήρα δίοδος εκπομπής φωτός διεγείρει το πολυμερές και το πολυμερές στη συνέχεια σηματοδοτεί ταχέως τις αλλαγές στη συγκέντρωση γλυκόζης.

Η μέτρηση αναμεταδίδεται σε έναν πομποδέκτη που φοριέται εξωτερικά στο χέρι. Εκεί γίνεται η ανάλυση και τα δεδομένα μεταδίδονται μέσω Bluetooth σε μία εφαρμογή εγκατεστημένη στο smartphone του ασθενή. Οι μετρήσεις γίνονται αυτόματα, χωρίς την ανάγκη παρέμβασης από τον ίδιο. Ακόμα και στην περίπτωση που το smartphone δεν βρίσκεται σε απόσταση ασύρματης σύνδεσης ή είναι εκτός λειτουργίας, το wearable στοιχείο τον ειδοποιεί μέσω δονήσεων, όταν οι τιμές του σακχάρου υπερβούν τα προκαθορισμένα όρια. Για την ώρα ο χρόνος λειτουργίας ενός τέτοιου εμφυτεύματος φτάνει τις 90 ημέρες. Ωστόσο, η διαδικασία αντικατάστασής τους θεωρείται λιγότερη ενοχλητική και επώδυνη από το συνεχές τρύπημα των δαχτύλων.