Το πρώτο smartphone βγήκε το 1992 και είχε touchscreen και εφαρμογές

Τον Νοέμβριο του 1992, στις 23 του μήνα, στην τεχνολογική έκθεση COMDEX που γινόταν στο Las Vegas άνθρωποι από όλον τον κόσμο βρίσκονταν μπροστά σε μια ιστορική στιγμή.

Μια ιστορική στιγμή που όμως μάλλον θα καταλάβαιναν αρκετά χρόνια μετά. Τι είχε συμβεί; Η IBM παρουσίαζε για πρώτη φορά το IBM Simon, μια συσκευή που σήμερα, 28 χρόνια μετά, θεωρείται (ίσως και λίγο καταχρηστικά) το πρώτο smartphone που βγήκε ποτέ. Με χαρακτηριστικά που εκείνη την εποχή σίγουρα θα φαίνονται από εντυπωσιακά μέχρι και άχρηστα αλλά σήμερα μοιάζουν απαραίτητα για την ίδια τη ζωή μας.

Κατασκευή-τιμή

Η λογική που γέννησε το Simon ήταν και η λογική που γέννησε τα smartphone. Η ανάγκη να φτιαχτεί μια συσκευή που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένας φορητός υπολογιστής και μαζί ως ένα κινητό τηλέφωνο. Να έχει δηλαδή mail (βασικότατο για εκείνη την εποχή), ημερολόγιο, παιχνίδι και σημειωματάριο. Να δίνει όμως και τη δυνατότητα να καλείς και να λαμβάνεις κλήσεις. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το Simon μέσω μια συνεργασίας της IBMA με τη BellSouth Cellular. Στην αγορά βγήκε κυρίως ποντάροντας στο επαναστατικό χαρακτηριστικό της οθόνης αφής αλλά και στο γεγονός ότι σου επέτρεπε να δεις τα mail σου.

Με βάση όλα τα παραπάνω θα πίστευε κανείς ότι επρόκειτο για μια πανάκριβη συσκευή που αφορούσε μόνο τους πολύ πλούσιους λάτρεις της τεχνολογίας. Δεν ισχύει. Η συσκευή πωλούνταν σε μια τιμή γύρω στα 1100 δολάρια (περίπου 1500 θα ήταν σήμερα). Μάλιστα μπορούσες με κάποιες ειδικές προσφορές να το βρεις και κάτω από τα 1000 δολάρια. Οκ, δεν θα πει κανείς ότι ήταν φτηνό και ότι απευθυνόταν σε μαζικά κοινά αλλά ταυτόχρονα δεν ήταν και τελείως απρόσιτο για έναν κανονικό άνθρωπο.

Είχε touchscreen και εφαρμογές

Τη δεκαετία του 1970 και του 1980 τα touchscreen ήταν κάτι σαν η τεχνολογική φαντασίωση των πάντων. Κάτι σαν τα ιπτάμενα αυτοκίνητα για εμάς. Αργότερα, στις αρχές του 1990 οι οθόνες αφής υπήρχαν. Δεν ήταν βέβαια τόσο συχνές στην καθημερινότητά μας όσο είναι σήμερα. Δεν ήταν όμως κιόλας φτιαγμένες μόνο στη φαντασία των sci-fi δημιουργών. Το Simon είχε οθόνη αφής και μάλιστα θεωρείται ένα από τα πρώτα τηλέφωνα με οθόνη αφής που βγήκαν στην αγορά. Η χρήση της με το δάχτυλο δεν ήταν βέβαια τόσο εύκολη όσο είναι σήμερα. Ωστόσο υπήρχε ένα ειδικό στιλό με το οποίο μπορούσες να χρησιμοποιήσεις τη συσκευή.

Το χαρακτηριστικό όμως που έκανε αυτό το PDA να μοιάζει περισσότερο με smartphone είναι το γεγονός ότι είχε εφαρμογές. Οκ, προφανώς δεν υπήρχαν τα App Store ούτε μπορούσες να κατεβάσεις updates και σύνθετες εφαρμογές. Μπορούσες, ωστόσο, να χρησιμοποιήσεις μερικές βασικές αλλά πολύ βοηθητικές εφαρμογές που είχαν ήδη εγκατασταθεί: Βιβλίο διευθύνσεων, κομπιουτεράκι, πρόγραμμα, σημειωματάριο, mail, ακόμα και Fax.

Διαστάσεις

Θυμάμαι τις ιστορίες των μεγαλύτερων που μου έλεγαν για τα πρώτα κινητά που θα μπορούσαν να λειτουργούν και σαν βαράκια. Το Simon δεν θα μπορούσε προφανώς, το 1992, να είναι η εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Οι διαστάσεις του έφτανα τα 20mm σε ύψος, τα 64mm σε πλάτος και τα 38mm σε βάθος. Το πιο εντυπωσιακό βέβαια ήταν το βάρος του (η μάζα του σωστότερα) που ξεπερνούσε το μισό κιλό (510 γραμμάρια). Είναι δύο ή και τρεις φορές βαρύτερο από ένα βαρύ κινητό σήμερα.

Κι όμως απέτυχε

Μια ωραία ιστορία παράλληλου σύμπαντος ως προς την τεχνολογία είναι και αυτή. Τι θα γινόταν αν το Simon πετύχαινε εμπορικά τόσο πολύ πριν το πρώτο iPhone. Κανείς απολύτως δεν ξέρει. Αυτό που ξέρουμε σίγουρα είναι ότι δεν είχε καμία ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία. Για την ακρίβεια συνέβη μάλλον το αντίθετο.

Παρά τα εντυπωσιακά του χαρακτηριστικά το Simon δεν έκανε το hit που θα περίμενε η IBM και η Bell South. Έζησε στα ράφια των μαγαζιών για περίπου ένα εξάμηνο και πούλησε μόλις 50.000 συσκευές. Θεωρείται ότι πολύ βασικό στοιχεία για την αποτυχία αυτή ήταν η πολύ μικρή διάρκεια της μπαταρίας του (δεν άντεχε για πολύ περισσότερο από μια ώρα). Ταυτόχρονα και το ζήτημα του design. Τα flip phones είχαν αρχίσει να γίνονται η μόδα της εποχής. Το Simon φαινόταν άβολο και παλιακό.

Ήταν τελικά το πρώτο smartphone;

Πολύ φοβάμαι ότι εδώ δεν μπορούμε να δώσουμε μια ξεκάθαρη απάντηση. Θα μείνουμε στο κλασικό “είναι ζήτημα ορισμών”. Το Simon παρείχε μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά που παρέχει στους αγοραστές του ένα smartphone σήμερα. Βασιζόταν σε κάτι που έμοιαζε πολύ με τις εφαρμογές, είχε οθόνη αφής και ταυτόχρονα, προφανώς, ήταν κινητό. Αν πάρουμε ξερά αυτά τα χαρακτηριστικά τότε πράγματι μιλάμε για ένα smartphone.

Από την άλλη ίσως υπάρχει το κλασικό πρόβλημα της ανιστορικότητας. Το να γυρνάς πίσω στον χρόνο, πριν δηλαδή την κυκλοφορία του πρώτου iPhone, και να αποδίδεις μεταγενέστερο χαρακτηρισμό σε κάτι που φτιάχτηκε με τη λογική του PDA ίσως είναι προβληματικό. Τουλάχιστον αν στόχος μας είναι και η ακρίβεια. Δεν ξέρω όμως αν τελικά έχει και τόση σημασία αν ήταν ή δεν ήταν το πρώτο smartphone.

Σε κάθε περίπτωση, το Simon ήταν μια επαναστατική συσκευή που μπορεί να μη βρήκε την εμπορική επιτυχία που του άρμοζε αλλά σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πορεία για τα σημερινά smartphones. Μας άφησε νωρίς αλλά όσα αντιπροσώπευε μπήκαν, τελικά, για τα καλά στη ζωή μας. Αν μη τι άλλο αυτό είναι κάτι που του το χρωστάμε.

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr