3 Μέρες στη Μαδρίτη: Πού να φας, πού να πιεις, τι να δεις, τι να ψωνίσεις

Τρεις μέρες στη Μαδρίτη δεν είναι αρκετές για να τη δεις όλη. Είναι όμως αρκετές για να πάρεις το vibe της και να απολαύσεις μερικά μοναδικά έργα τέχνης, να φας και να πιεις πολύ και να πειστείς ότι είμαστε πολύ πιο una faccia una razza με τους Μαδριλένους, παρά με τους Ιταλούς.

Κατ’ αρχάς, είναι λιγότερο γεμάτη από τουρίστες σε σχέση με τη Βαρκελώνη. Ή τέλος πάντων, οι τουρίστες χανόμαστε ανάμεσα στους Μαδριλένους, που ζουν την πόλη τους όπως εμείς – γεμίζοντας τα μπαρ μια τυχαία Τρίτη και πηγαίνοντας για φαγητό (ακόμα και σε τριάστερα εστιατόρια) στις 10 τη νύχτα. Και έπειτα είναι μια πόλη μεγάλη μεν, πολύ βολική δε. Είναι όπως θα ήταν μια ιδανική βερσιόν της Αθήνας.

Η Puerta del Sol είναι το κέντρο της με την Calle Mayor και την Gran Via να την πλαισιώνουν. Είναι πολύβουη, τουριστική, κάπως σαν την Times Square χωρίς τις neon επιγραφές. Θα περάσεις από εκεί ούτως ή άλλως. Θα σου πρότεινα να μην μείνεις ακριβώς εκεί πάνω. Εγώ έμεινα σε ένα φιλικό στο budget, αλλά με εξαιρετικό design (με κλείσιμο ματιού στον bauhaus μινιμαλισμό), art boutique hotel, το 7 Islas, μεταξύ Gran Via και Malasana.

Οι βασικές γειτονιές που αξίζει να επισκεφτείς είναι:

• η Chueca (η πιο LGBTQ friendly γειτονιά – στα 80’s ήταν η καρδιά του gay κινήματος – με ωραίες μπουτίκ, πολλά tapas bars και ένα γλυκύτατο μικρό μουσείο, το Museo del Romanticismo).
• η Malasana (ζωντανή γειτονιά, με νέο κόσμο και δυνατό nightlife – δηλαδή θα βρεις από punk bars μέχρι μέρη που παίζουν 60ς μουσική, αλλά και vintage shops και vegan εστιατόρια).
• η Salamanca (η posh γη της επαγγελίας για shopaholics με αγάπη στις επώνυμες υπογραφές – η κεντρική της λεωφόρος Calle de Serrano, λέγεται και χρυσό μίλι).
• η La Latina (παραδοσιακή μεν, hipster μποέμ δε – στην Calle Cava Baja μπορείς απλώς να μπαινοβγαίνεις στα tapas bars τρώγοντας συνέχεια και πίνοντας ενδιάμεσα specialty καφέ).
• η Lavapies (η πιο πολύχρωμη, multicultural γειτονιά, κάτι που απεικονίζεται στις διάφορες κουζίνες που μπορείς να δοκιμάσεις αλλά και τις γκαλερί τέχνης, χάρη στους μετανάστες που ζουν εκεί, και με vibes αληθινής local γειτονιάς).
• η Barrio de las Letras/ Huertas (η πιο διανοούμενη γειτονιά, αφού εκεί είναι το σπίτι του Cervantes, εκεί τριγύριζε ο Hemingway και εκεί δούλευε o Lope de Vega – ωραία για να μείνεις, καθώς είναι πολύ κοντά και στα μουσεία, αλλά έχει και ωραία εστιατόρια και cocktail bars).

Αυτά, είναι οι δικές μου 10 προτάσεις (στο Παλάτι της Μαδρίτης με τα 3.000 δωμάτια δεν πήγα, όπως δεν πήγα και στον ναό Debod του 2ου αιώνα π.χ. που δώρισαν οι Αιγύπτιοι στους Ισπανούς, τα κρατάω για επόμενη φορά):

1. Θα επιμείνω να πας σε τουλάχιστον ένα από τα μουσεία Prado και Sofia Reina για να δεις εξαιρετικές συλλογές αλλά και αριστουργήματα, όπως η Guernica του Pablo Picasso (Sofia Reina) ή τον Κήπο των Επίγειων Απολαύσεων του Ιερώνυμου Μπος (Prado), το τρίπτυχο που με τους εκατοντάδες συμβολισμούς έχει οδηγήσει σε ποικίλες ερμηνείες ανά τους αιώνες. Για πραγματικούς λάτρεις της τέχνης θα πρόσθετα και το Museo Nacional Thyssen – Bornermisza γεμάτο από έργα τέχνης που χρονολογούνται από τον 13ο αιώνα μέχρι και pop art από τα τέλη του 20ου, μια συλλογή που κάποτε ήταν ιδιωτική.

Tip: Μπορείς να τα προλάβεις όλα με ξεναγό (που ούτως ή άλλως θα σου αλλάξει για πάντα τον τρόπο που βλέπεις τα μουσεία, περνώντας σε μέσα σε 2 – 3 ώρες από όλα τα σημαντικά έργα κάθε μουσείου) ή επιλέγοντας κάποια συγκεκριμένα έργα που θέλεις να δεις σε κάθε μουσείο για να μην περάσεις απλώς 7 δύσκολες και απογοητευτικές ώρες μέσα σε ένα μόνο από αυτά. Σε κάθε περίπτωση, αγόρασε skip the line εισιτήρια για να μην φας μια έξτρα ώρα περιμένοντας στην ουρά. Και για skip the line εισιτήρια και για ξεναγούς σε όλες τις πόλεις (που ωστόσο μπορείς να βρεις και μέσα στα ίδια τα μουσεία), εγώ συνήθως καταφεύγω στα εξής: viator, getyourguide και tiqets.

2. To πάρκο Retiro είναι ιδανικό για βόλτα μια ηλιόλουστη μέρα (φυσικά ανήκε κάποτε στη βασιλική οικογένεια). Τεράστια δέντρα και μια λίμνη που μπορείς είτε να βολτάρεις με βάρκα και κουπιά ή απλώς να τη χαζέψεις ενώ γεμίζεις ήλιο στα σκαλιά του μνημείου στον Αλφόνσο ΙΒ΄ (αν πετύχεις ηλιοβασίλεμα θα νομίζεις ότι είσαι σε πίνακα του Monet). Θα περπατήσεις ανάμεσα σε αγάλματα βασιλιάδων στο Paseo de la Argentina, θα θαυμάσεις το Κρυστάλλινο Παλάτι και – αν πας άνοιξη, θα γεμίσεις αρώματα τριαντάφυλλων στον κήπο με τα ρόδα (rosaleda).

3. H αρχιτεκτονική είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα στην πόλη, είτε θέλεις να χαζέψεις τα Belle Epoque κτίρια της Plaza de Cibeles, είτε τα φανταστικά art deco και art nouveau κτίρια της Gran Via.

Tip: Στον 9ο όροφο του πολυκαταστήματος El Corte Ingles (το πιο iconic ισπανικό πολυκατάστημα, εδώ αναφέρομαι στο κατάστημα της plaza de Callao), βρίσκεται το Gourmet Experience. Αν είσαι foodie θα ενθουσιαστείς με τα εκπληκτικά προϊόντας γαστρονομίας που μπορείς να αγοράσεις ή να απολαύσεις εκεί (καλησπέρα Jamon και ισπανική πάπρικα), αλλά και να μην είσαι, και τίποτα να μην αγοράσεις (το αποκλείω), θα δεις πανοραμικά τη Μαδρίτη όπως πουθενά αλλού.

4. Υιοθέτησε τη μαδριλένικη συνήθεια του βερμούτ πριν το μεσημεριανό (πολλοί το πίνουν με πάγο, πορτοκάλι και σόδα, εγώ το προτιμούσα σκέτο). Θα το πιεις παντού, αλλά στο La Violeta έχει κάπου 25 ποικιλίες από όλη τη χώρα.

5. Δοκίμασε το εθνικό street food της Μαδρίτης, bocadillo de calamares, αλλά μην περιμένεις ενθουσιασμό. Είναι σάντουιτς με τηγανητά καλαμαράκια, χωρίς τίποτα άλλο και συνήθως με μέτριο ψωμί. Στο La Campana (plaza Mayor) και στο Lhardy (μικρό ντελικατέσεν στο ισόγειο,ωραίο εστιατόριο στον όροφο) είναι τα καλύτερα που έφαγα, με πεντανόστιμο ψωμάκι.

6. Μπορείς να φας παντού tapas, αλλά για ορίτζιναλ ατμόσφαιρα πέρνα από το old school Bodega de la Ardosa. Και μιλώντας για ορίτζιναλ ατμόσφαιρα, πήγαινε εκτός κέντρου και δημοφιλών γειτονιών, στο Los Asturianos (στην ανερχόμενη ωστόσο γαστρονομικά γειτονιά Chamberi) για να φας αστουριανή κουζίνα που θα θυμάσαι για καιρό – μαγειρεύει η φανταστική 80χρονη Dona Julia Bombin και δοκίμασε οπωσδήποτε τις σαρδέλες της, τη φαβάδα με φουά γκρα και πορτσίνι, τις αχιβάδες της, αλλά και τα μαγειρευτά της κρέατα και ετοιμάσου για τρομερή λίστα κρασιών.

7. Το να φας στη Μαδρίτη είναι το μόνο εύκολο. Μπορείς να τραφείς με tapas από την ώρα που θα πατήσεις το πόδι σου μέχρι την ώρα που θα απογειωθεί το αεροπλάνο. Όμως, θα σου προτείνω επίσης το καταπληκτικό Sala de Despiece που με design φαστφουντάδικου, ζεις μια ιδιαίτερη εμπειρία γαστρονομίας, καθώς οι πρώτες ύλες έρχονται στο τραπέζι (πάγκο) σου, ο σερβιτόρος κάνει μια πρώτη σύνθεση και ολοκληρώνεις εσύ το πιάτο σου (δοκίμασε οπωσδήποτε το σάντουιτς με τηγανητή θαλάσσια ανεμώνη και μαγιονέζα χελιού).

Αν το ζητούμενό σου είναι Michelin αστέρια, ψάξε τα εστιατόρια ενός εκ των Dabiz Munoz, έναν προβοκάτορα της γεύσης με εξαιρετικά πιάτα (DiverXo, RavioXo), Paco Roncero (στο ρετιρέ του καζίνο της Μαδρίτης) και Dani Garcia (Lena, Bibo, Smoked Room, Lobito de Mar), έναν ανδαλουσιανό που συνδυάζει απίστευτα παράδοση και υψηλή γαστρονομία.

Όταν νιώσεις την ανάγκη για γλυκό, το San Gines (ανοιχτο όλες τις μέρες 24 ώρες) κάνει τα επικότερα churros με αληθινή λιωμένη σοκολάτα να τα βουτάς. Κάτι ξέρει να κάνει καλά από το 1894. Και κάτι ξέρουν όλοι αυτοί οι mega stars που έχουν περάσει από τα τραπέζια του (χάζεψε στους τοίχους τις φωτογραφίες και θα δεις από τον Maradona μέχρι τον Jimmy Carter κι από τον Richard Geere μέχρι την Tina Turner).

8. Η αγορά του San Miguel είναι ένα σκεπαστό food market με όλα τα καλά της ισπανικής κουζίνας, τόσο όμορφα φτιαγμένο και οργανωμένο, που θα περάσεις μέσα πολλές ώρες τσιμπολογώντας τοπικές νοστιμιές από κάθε stand και πίνοντας rioja και άλλα ισπανικά κρασιά (και ελπίζοντας να γίνει κάπως έτσι η Βαρβάκειος κάποια στιγμή). H (επίσης σκεπαστή) αγορά του San Anton είναι λιγότερο τουριστική με εξίσου ενδιαφέροντα γαστρονομικό χάρτη. Τη μέρα που σκοπεύεις να τις επισκεφτείς, φάε λιτό πρωινό, θα χρειαστείς χώρο.

9. Πες τα cheers σου, πήγαινε στο εξαιρετικό The Salmon Guru (στη λίστα με τα 50 καλύτερα μπαρ του κόσμου) με signature κοκτέιλ σε τρεις χώρους (έναν 60ς, έναν Manga κι έναν οριεντάλ), αλλά και στο Angelita (όπου θα φας και πολύ καλά αν θέλεις στο wine bar του ισογείου). Για ιστορικά salud μπορείς να πιεις sherry στο “toughest sherry bar” της πόλης, το La Venencia που συχνά τιμούσε ο Hemingway και το οποίο έχει τους ίδιους τρεις κανόνες τα τελευταία 80 χρόνια: Δεν φτύνεις στο πάτωμα, δεν βγάζεις φωτογραφίες και δεν δίνεις τιπ (τα δύο τελευταία, απομεινάρια από τις μέρες του Ισπανικού εμφυλίου, όπου επειδή σύχναζαν αριστεροί και φιλελεύθεροι, οι φωτογραφίες απαγορεύονταν για να μην γίνονται στόχοι των εθνικιστών του Φράνκο, και το φιλοδώρημα θεωρούνταν αχρείαστο, αφού ένιωθαν όλοι ίσοι).

10. Αν θέλεις να ψωνίσεις κάτι, μπορείς σίγουρα να τιμήσεις την πατρίδα της Zara – το κατάστημα της Plaza de Espana ήταν μέχρι πέρυσι το μεγαλύτερο του κόσμου, αλλά έχασε τα πρωτεία από αυτό του Ρότερνταμ και έχει ειδικές συλλογές που δεν θα βρεις αλλού. To concept store WOW έχει τα πιο cool brands σε μόδα, ομορφιά, σπίτι και τεχνολογία με τέλειες βιτρίνες. Στο Antigua Casa Crespo φτιάχνουν εδώ και 150 χρόνια χειροποίητες εσπαντρίγιες – θα βρεις alpargatas σε κάθε χρώμα και σχέδιο. Το Pez είναι το μαγαζί που θα ψώνιζε η Gwyneth Paltrow αν ζούσε στη Μαδρίτη με designers όχι τόσο γνωστούς, αλλά με τρομερή αισθητική. Για βεντάλιες – έργα τέχνης (και ομπρέλες, μπαστούνια και ολομέταξα σάλια) ζωγραφισμένες στο χέρι, πήγαινε στο Casa de Diego στην Puerta del Sol, που φροντίζει το μαδριλένικο accessorizing από το 1800.

Μην παραλείψεις να φας και να πάρεις μαζί σου turrones (κάτι σαν μαντολάτα, σαν νουγκά) από το Vicens (ξετρελάθηκα με αυτά με το φιστίκι των Albert Adria και Jose Andres).