5 Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO που πρέπει να δείτε στη ζωή σας

Υπάρχουν συνολικά 1.121 τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο που έχουν αναγνωριστεί ως Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, με κάποια από αυτά να κλέβουν μόνιμα την παράσταση. Ο λόγος για παράδειγμα, για την Ακρόπολη των Αθηνών, για τις Πυραμίδες της Αιγύπτου, όμως υπάρχουν τόσα ακόμη, που πράγματι αξίζει να τα επισκεφτεί κάποιος στη ζωή του. Για να συμπεριληφθεί μια τοποθεσία στην πολύτιμη αυτή λίστα, πρέπει να έχει “εξαιρετική οικουμενική αξία” και να πληροί τουλάχιστον ένα από τα δέκα κριτήρια της UNESCO, όπως η εκπροσώπηση ενός “αριστουργήματος ανθρώπινης δημιουργικής ιδιοφυΐας” ή η παρουσία “φυσικών φαινομένων μοναδικής ομορφιάς”.

Φυσικά και είναι αδύνατον να επισκεφθείτε όλα τα μνημεία της UNESCO μέσα σε μία ζωή, όμως αξίζει στις χώρες που επισκέπτεστε να ρίχνετε μια ματιά στη λίστα, γιατί σίγουρα θα ανακαλύψετε κρυφά διαμάντια. Για να σας βοηθήσουμε να κάνετε τις επιλογές σας, εδώ είναι πέντε από τα κορυφαία, λιγότερο γνωστά, αλλά εξαιρετικά σημαντικά μνημεία που αξίζει να δείτε.

Αμπελώνες της Καμπανίας, Γαλλία

Στη βορειοανατολική Γαλλία, οι Αμπελώνες της Καμπανίας βρίσκονται σε δροσερά, κιμωλώδη εδάφη, σχηματίζοντας ένα ιδιαίτερο αγρο-βιομηχανικό τοπίο. Οι αμπελώνες αυτοί αποτελούν την κύρια πηγή παραγωγής της διάσημης σαμπάνιας, ενώ οι πόλεις και τα χωριά γύρω από αυτούς συγκεντρώνουν τις δραστηριότητες παραγωγής και εμπορίας του παγκοσμίως γνωστού αυτού προϊόντος. Η διαδικασία παραγωγής σαμπάνιας απαιτεί μια μοναδική οργάνωση, που βασίζεται στον σχεδιασμό, στην αρχιτεκτονική πολυτέλειας και στην υπόγεια κληρονομιά, με κατασκευές όπως τα κελάρια της σαμπάνιας.

Αυτή η συστηματική παραγωγή δεν έχει διαμορφώσει μόνο το τοπίο, αλλά και την τοπική οικονομία και καθημερινή ζωή. Μέσα από την εξέλιξη των τεχνικών παραγωγής και τις κοινωνικές και βιομηχανικές μεταβολές, η Καμπανία έχει γίνει σύμβολο πολυτέλειας και γιορτής. Οι αμπελώνες στα υψώματα της Αγιέ (Hautvillers) είναι το επίκεντρο της παραγωγής και αποτελούν την αρχή αυτής της κληρονομιάς, η οποία επεκτάθηκε στις πόλεις Ρεμς και Επέρνη, γνωστές για τις εντυπωσιακές λεωφόρους και τους κήπους που χτίστηκαν για να υποστηρίξουν αυτή την κερδοφόρα δραστηριότητα. Οι αμπελώνες της Καμπανίας δεν είναι απλώς ένα παράδειγμα εξαιρετικής παραγωγής, αλλά και ένα σύμβολο της παγκόσμιας γιορτής και συμφιλίωσης.

Αλατωρυχεία Βιελίτσκα, Πολωνία

Μια από τις μεγαλύτερες χαρές του ταξιδιού είναι να ανακαλύπτετε λιγότερο γνωστές τοποθεσίες, όπως τα Αλατωρυχεία της Βιελίτσκα στην Κρακοβία της Πολωνίας. Αυτά τα ορυχεία, από τα παλαιότερα στον κόσμο, δείχνουν την εξέλιξη των τεχνικών εξόρυξης στην Ευρώπη από τον 13ο αιώνα. Στα βάθη της γης, μπορείτε να θαυμάσετε αγάλματα και παρεκκλήσια λαξευμένα από πέτρα άλατος.

Τα Αλατωρυχεία Βιελίτσκα και Μπόχνια, που βρίσκονται κοντά το ένα στο άλλο στη νότια Πολωνία, αποτέλεσαν ένα από τα πιο σημαντικά βιομηχανικά κέντρα της Ευρώπης για αιώνες. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά των ορυχείων είναι η υπόγεια τουριστική διαδρομή, που υπάρχει από τον 19ο αιώνα και σας οδηγεί σε μια μαγευτική περιήγηση στα βάθη της ιστορίας. Η περιοχή αυτή υπήρξε βιομηχανικό κέντρο με βασιλικό καθεστώς, διοικούμενη από το Κάστρο του Αλατωρυχείου της Βιελίτσκα, το οποίο χτίστηκε τον Μεσαίωνα και έχει ανακατασκευαστεί πολλές φορές. Επισκεπτόμενοι τα ορυχεία, μπορείτε να μάθετε για την κοινωνική και τεχνική κληρονομιά της περιοχής, καθώς και να θαυμάσετε την εκπληκτική τέχνη που έχει διατηρηθεί στις υπόγειες σπηλιές.

Ανάκτορο και Κήποι του Σένμπρουν, Αυστρία

Το ανάκτορο του Σένμπρουν στη Βιέννη, από τον 18ο αιώνα έως το 1918, υπήρξε η κατοικία των αυτοκρατόρων των Αψβούργων. Σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Γιοχάν Μπερνάρντ Φίσερ φον Έρλαχ και Νικολάους Πακασί και περιλαμβάνει εξαιρετικά παραδείγματα διακοσμητικής τέχνης. Μαζί με τους κήπους του, που φιλοξένησαν τον πρώτο ζωολογικό κήπο στον κόσμο το 1752, το Σένμπρουν είναι ένα λαμπρό μπαρόκ σύνολο και αντιπροσωπεύει ένα από τα καλύτερα παραδείγματα αρχιτεκτονικής αρτιότητας (Gesamtkunstwerk), δηλαδή της σύνθεσης πολλών μορφών τέχνης.

Η αρχιτεκτονική και οι κήποι αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των Αψβούργων και συμβολίζουν τη δύναμη και επιρροή τους στην Ευρώπη από τον 17ο έως τον 20ό αιώνα. Το παλάτι ήταν αρχικά ένα μικρό κυνηγετικό περίπτερο, αλλά μετά την καταστροφή του από την τελευταία τουρκική επίθεση το 1683, ανακατασκευάστηκε και επεκτάθηκε σε αυτοκρατορική θερινή κατοικία. Οι μεγαλειώδεις κήποι με τις δομές τους (Γλοριέττα, ρωμαϊκά ερείπια κ.λπ.) και τα αγάλματά τους αντικατοπτρίζουν τη δόξα της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων. Οι τεράστιοι κήποι, μήκους 186 μέτρων, περιλαμβάνουν το Μεγάλο Θερμοκήπιο Φοινίκων, ένα εντυπωσιακό σιδερένιο οικοδόμημα από τον 19ο αιώνα, που δείχνει τη δύναμη της αυτοκρατορικής αρχιτεκτονικής της εποχής. Το Σένμπρουν είναι σήμερα ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα μπαρόκ συγκροτήματα στην Ευρώπη και ένα από τα κορυφαία μνημεία της UNESCO.

Τοκαϊ, Ουγγαρία

Η Ιστορική Τοποθεσία της Οινοπαραγωγής Τοκαϊ, στην Ουγγαρία, βρίσκεται στους πρόποδες των βουνών Ζεμπλέν, στις συμβολές των ποταμών Μπόντρογκ και Τίσα. Η περιοχή αυτή, που περιλαμβάνει 27 οικισμούς, αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό τοπίο, αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης για την παραγωγή κρασιού εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Από το 1561, το Τοκαϊ φημίζεται για το κρασί του, ιδιαίτερα για το διάσημο γλυκό κρασί Ασού. Οι μοναδικές γεωλογικές, κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες της περιοχής έχουν ευνοήσει την ανάπτυξη των αμπελώνων και την παραγωγή αυτού του κρασιού. Οι υπόγειες κάβες, λαξευμένες στους ηφαιστειακούς βράχους, είναι χαρακτηριστικές της περιοχής και αποτελούν ζωντανά παραδείγματα της πολιτιστικής κληρονομιάς του Τοκαϊ.

Ακτή Αμάλφι, Ιταλία

Η Ακτή Αμάλφι, με τα γραφικά χωριά και τις απόκρημνες ακτές της, αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία στον κόσμο. Βρίσκεται στη νότια ακτή της χερσονήσου του Σορέντο στην επαρχία Σαλέρνο της Ιταλίας, είναι ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς και πολιτιστικής αξίας. Η εντυπωσιακή τοπογραφία της και η μακρά ιστορία της έχουν διαμορφώσει έναν μοναδικό συνδυασμό φυσικών και πολιτιστικών στοιχείων. Τα απόκρημνα βράχια, οι δασώδεις εκτάσεις και οι καλλιέργειες λεμονιών και αμπελιών μαρτυρούν τη συμβίωση της φύσης και της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Η περιοχή καλύπτει 11.231 εκτάρια και περιλαμβάνει 15 δήμους, αγροτικές εκτάσεις και τρία φυσικά καταφύγια. Η πολιτιστική σημασία της περιοχής είναι μεγάλη, καθώς αποτέλεσε το κέντρο της θαλασσοκράτειρας Δημοκρατίας του Αμάλφι, η οποία άνθισε κατά τον Μεσαίωνα. Οι κάτοικοι της περιοχής ανέπτυξαν την τέχνη της καλλιέργειας σε αναβαθμίδες, προσαρμόζοντας την αγροτική τους δραστηριότητα στο δύσκολο τοπίο και διατηρώντας την ομορφιά του τόπου αναλλοίωτη στον χρόνο.