Ένα βουνό, ένα χωριό, μια λίμνη και ένα γεφύρι για την 25η Μαρτίου

Η άνοιξη πλησιάζει και μαζί της φέρνει την ευκαιρία για μια απόδραση στην ελληνική φύση. Η αργία της 25ης Μαρτίου είναι η ιδανική ευκαιρία για μια εξόρμηση στην ύπαιθρο με φίλους και οικογένεια.

Φύγαμε λοιπόν για ένα ταξίδι γεμάτο φυσική ομορφιά, ιστορία και θρύλους, από τις επιβλητικές κορυφές του Ταΰγετου και τις ομορφιές της Στενής Ευβοίας, μέχρι τις γαλήνιες όχθες της Λίμνης Πλαστήρα και τα γραφικά γεφύρια της Ηπείρου. Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, η φύση συναντά την παράδοση, δημιουργώντας τοπία που μαγεύουν τον επισκέπτη και διηγούνται ιστορίες αιώνων. Ετοιμαστείτε να ανακαλύψετε μυστικά μονοπάτια, ατμοσφαιρικά χωριά και τοπία μαγικά.

Ο Ταΰγετος: Ένα βουνό γεμάτο θρύλους και φυσική μεγαλοπρέπεια

Αγέρωχος και επιβλητικός, ο Ταΰγετος δεσπόζει στην Πελοπόννησο, προσφέροντας ένα μοναδικό σκηνικό. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, το βουνό πήρε το όνομά του από τη νύμφη Ταϋγέτη, κόρη του Άτλαντα.

Τα μονοπάτια του, που άλλοτε τα διασχίζουν περιπατητές και άλλοτε μοναχικοί προσκυνητές, οδηγούν σε κρυστάλλινες πηγές, πυκνά δάση ελάτης και απόκρημνες κορυφές αλλά και μοναστήρια.

Η κορυφή του, ο Προφήτης Ηλίας, στέκει στα 2.407 μέτρα, και όταν το πρώτο φως της ημέρας αγγίζει τα βράχια, σχηματίζεται το περίφημο φαινόμενο της «πυραμίδας».

Ένα οπτικό θαύμα που καθηλώνει όσους καταφέρουν να το δουν από κοντά. Η ανάβαση μέχρι την κορυφή είναι απαιτητική, αλλά η θέα από εκεί αποζημιώνει κάθε προσπάθεια.

Αν αναζητάτε μια πιο ήπια διαδρομή, το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 σας οδηγεί μέσα από φαράγγια και παραδοσιακά χωριά, συνδέοντας τον Μυστρά με την Άρνα. Ο Μυστράς, παλιά βυζαντινή πρωτεύουσα του Δεσποτάτου του Μοριά, παραμένει ένα ανοιχτό μουσείο, με τα ερείπια του να αφηγούνται ιστορίες αλλοτινών καιρών. Αξίζει να επισκεφθείτε τις εκκλησίες του, τα παλάτια και τα μοναστήρια που στέκουν αγέρωχα στους αιώνες.

Στενή Ευβοίας: Ένα χωριό αληθινή απόδραση

Από τον επιβλητικό Ταΰγετο, μεταφερόμαστε στη γραφική Στενή Ευβοίας, ένα χωριό χτισμένο στις παρυφές της Δίρφης. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η θεά Ήρα είχε εδώ το αγαπημένο της ησυχαστήριο, και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί.

Στην καρδιά της κεντρικής Εύβοιας, φωλιασμένη στις καταπράσινες πλαγιές της Δίρφης, βρίσκεται η Στενή, ένα από τα ομορφότερα χωριά του νησιού. Πνιγμένη μέσα σε αιωνόβια πλατάνια και με τα κρυστάλλινα νερά των πηγών της να τρέχουν αδιάκοπα, η Στενή είναι ένας τόπος όπου η φύση και η παράδοση συνυπάρχουν αρμονικά, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα γαλήνης και αυθεντικότητας.

Η Στενή είναι γνωστή και αγαπητή στους ταξιδιώτες, καθώς προσφέρει μοναδικές εμπειρίες κάθε εποχή του χρόνου. Τα Σαββατοκύριακα, το χωριό γεμίζει με εκδρομείς που απολαμβάνουν το περπάτημα στα πλακόστρωτα σοκάκια του, την παραδοσιακή φιλοξενία των ντόπιων και, φυσικά, τις ξακουστές ταβέρνες του με τα εκλεκτά ντόπια κρέατα.

Η κεντρική πλατεία, σκεπασμένη από πλατάνια και μουριές, είναι η καρδιά της Στενής. Εκεί, θα βρείτε μικρά καφέ και παραδοσιακά γλυκοπωλεία, ενώ λίγο πιο πέρα, στη «Βρύση του Γιατρού», μπορείτε να γεμίσετε το παγούρι σας με φρέσκο, παγωμένο νερό κατευθείαν από το βουνό. Κάθε Σαββατοκύριακο στήνοται εκεί πάγκοι με τοπικά προϊόντα, όπως αρωματικά βότανα της Δίρφης, μέλι, καρύδια, τραχανά, σπιτικές μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού.

Για τους λάτρεις της φύσης και της περιπέτειας, η Στενή είναι η ιδανική αφετηρία για πεζοπορικές διαδρομές μέσα στο Αισθητικό Δάσος της περιοχής, ένα πανέμορφο οικοσύστημα που ανήκει στο δίκτυο NATURA 2000. Τα μονοπάτια της οδηγούν είτε στο επιβλητικό Ξηροβούνι είτε στο ορειβατικό καταφύγιο «Μιχάλης Νικολάου», προσφέροντας εκπληκτικές διαδρομές μέσα σε δάση από έλατα, καστανιές και δρυς.

Λίμνη Πλαστήρα: Ένα στολίδι της Θεσσαλίας

Το ταξίδι μας συνεχίζεται στη μαγευτική Λίμνη Πλαστήρα, ένα από τα ωραιότερα φυσικά τοπία της Ελλάδας. Είναι μια από τις μεγαλύτερες τεχνητές λίμνες της Ελλάδας, δικαίως αποκαλείται «Μικρή Ελβετία», καθώς οι αλπικές κορυφές, οι καταπράσινες πλαγιές και τα γαλαζοπράσινα νερά της δημιουργούν ένα σκηνικό που μαγεύει κάθε εποχή του χρόνου.

Γύρω από τη λίμνη, παραδοσιακά χωριά προσκαλούν τον επισκέπτη να ανακαλύψει τη φιλοξενία και την αυθεντική ελληνική παράδοση. Τα Καλύβια Πεζούλας και το Νεοχώρι είναι από τα πιο ανεπτυγμένα τουριστικά κέντρα, ενώ ο Μεσενικόλας είναι γνωστός για το φημισμένο κόκκινο κρασί του. Η Καρδίτσα εντυπωσιάζει με τη μοναδική Μονή της Παναγίας της Πελεκητής, σκαλισμένη μέσα σε έναν βράχο, ενώ η Νεράιδα σαγηνεύει με την απαράμιλλη θέα της στη λίμνη.

Αν θέλετε να θαυμάσετε τη λίμνη από ψηλά, το παρατηρητήριο δίπλα στα Ζυγογιαννέικα, στα 1.350 μέτρα υψόμετρο, προσφέρει μια μοναδική πανοραμική άποψη του υδάτινου παραδείσου. Από εδώ, τα φιόρδ της λίμνης, το νησάκι Νιάγκα και οι επιβλητικές κορυφές των Αγράφων αποκαλύπτουν τη μεγαλοπρέπειά τους.

Η λίμνη Πλαστήρα αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για εναλλακτικό τουρισμό. Από ήρεμες βαρκάδες με κανό και υδροποδήλατα, έως συναρπαστικές διαδρομές με ποδήλατο, πεζοπορία στα δασικά μονοπάτια των Αγράφων και ιππασία δίπλα στα νερά της, η φύση εδώ προσφέρει αμέτρητες ευκαιρίες για δράση.

Γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορη: Δέος στα Ζαγοροχώρια

Η Ήπειρος είναι γνωστή για τα πανέμορφα πέτρινα γεφύρια της. Υπάρχουν διάσπαρτα σε όλη την περιοχή και αποτελούσαν ζωτικούς συνδετικούς κρίκους μεταξύ των οικισμών συμβάλλοντας στην οικονομική ανάπτυξη των χωριών και στην επικοινωνία των κατοίκων.

Το γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορη βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Κουκούλι, Δίλοφο και Κήποι στο Κεντρικό Ζαγόρι. Είναι από τα πιο εντυπωσιακά γεφύρια της Ηπείρου το χαρακτηρίζουν οι δυο μεγάλοι βράχοι που βρίσκονται στις εισόδους του. Μάλιστα στον έναν από αυτούς υπάρχει μια σπηλιά στην οποία λέγεται πως κρύφτηκε ο περιβόητος ληστής Νταβέλης κυνηγημένος από τους Τούρκους.

Ο ληστής πίστεψε πως η Αγία Παρασκευή, ξωκλήσι της οποίας υπάρχει εκεί κοντά, τον έσωσε για αυτό και έφτιαξε εικόνισμα μέσα στη σπηλιά. Το γεφύρι βρίσκεται στο ύψος του χωριού Κουκούλι, πάνω από το χωριό Κήποι και λίγα μόλις μέτρα από τη σύγχρονη γέφυρα που εξυπηρετεί πλέον την περιοχή.

Είναι μονότοξο, επιβλητικό και κατασκευάστηκε το 1750 από τον Νούτσο Κοντοδήμο προεστό του Βραδέτου εξ’ ου και το όνομά του. Ωστόσο αρκετά χρόνια μετά απέκτησε και δεύτερο όνομα, το 1910, όταν ο μυλωνάς Γρηγόρης Κόκκορης από το Κουκούλι που είχε μύλο στο σημείο χρηματοδότησε την ανακατασκευή του μαζί με τους κατοίκους γειτονικών χωριών. Το άνοιγμα του τόξου του είναι στα 23,6 μ. και το ύψος στα 13,3 μ. Θρύλος έλεγε πως στο γεφύρι υπήρχε κρυμμένος θησαυρός και τη δεκαετία του ‘70 κάποιοι πήραν την απόφαση να τον ανακαλύψουν σκάβοντάς το.