Μεγάλο Σάββατο στο Λεωνίδιο: Όταν ο ουρανός γεμίζει φως

Αν το Πάσχα είναι η γιορτή της ανάστασης, της ελπίδας και του φωτός, τότε το Λεωνίδιο είναι ο τόπος που αυτή η αίσθηση απογειώνεται, κυριολεκτικά! Κάθε Μεγάλο Σάββατο, όταν το “Χριστός Ανέστη” αντηχεί στις πέντε ενορίες της γραφικής τσακωνικής κωμόπολης, ο σκοτεινός ουρανός πλημμυρίζει από εκατοντάδες πολύχρωμα αερόστατα που υψώνονται αργά και σιωπηλά, φωτίζοντας την σπουδαία αυτή νύχτα.

Πρόκειται για ένα μοναδικό πασχαλινό έθιμο, βαθιά ριζωμένο στην ψυχή των κατοίκων του Λεωνιδίου, που εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα, κρατά ζωντανή μια παράδοση γεμάτη ποίηση και φλόγα. Το θέαμα είναι φαντασμαγορικό: μικρές φωτεινές φλόγες κρατούν αναμμένα τα χειροποίητα χάρτινα αερόστατα, που στροβιλίζονται απαλά στον ανοιξιάτικο ουρανό, δημιουργώντας ένα ονειρεμένο σκηνικό, ένα μυστικό που ξέρουν καλά όσοι είχαν την τύχη να βρεθούν εκεί έστω και μία φορά.

Το έθιμο που έγινε σύμβολο

Η προέλευση του εθίμου των αερόστατων χάνεται στο μυστήριο. Άλλοι λένε πως ναυτικοί από την περιοχή το μετέφεραν από κάποια ασιατική χώρα, άλλοι μιλούν για την Κωνσταντινούπολη ή τον Πειραιά. Όπως και να έχει, στις αρχές του 20ού αιώνα, μεταξύ 1910 και 1915, τα πρώτα αερόστατα υψώθηκαν στο Λεωνίδιο και έκτοτε, κάθε Ανάσταση, η νύχτα μεταμορφώνεται.

Ο διάσημος συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς έλεγε: «Καρναβάλι στην Πάτρα και Πάσχα στο Λεωνίδιο», κι αυτό κάτι λέει. Γιατί το Πάσχα εδώ είναι σίγουρα μια θρησκευτική εορτή γεμάτη συγκίνηση, με πολλά μηνύματα. Κάθε ενορία ετοιμάζει τα δικά της αερόστατα, φτιαγμένα με επιμέλεια και ευλάβεια από τους ίδιους τους ενορήτες αλλά και φίλους του Λεωνιδίου. Οι ενορίες συναγωνίζονται όχι τόσο για το ποια θα κερδίσει, αλλά για το ποια θα αγγίξει τις καρδιές περισσότερο.

Τα αερόστατα, λένε οι ντόπιοι, συμβολίζουν τις ψυχές που υψώνονται ή τα μηνύματα προς αγαπημένους που έχουν φύγει. Και όταν αρχίσουν να ανεβαίνουν, μέσα από το σκοτάδι και τη σιωπή, η στιγμή είναι καθηλωτική. Οι φλόγες σιγοκαίνε, τα αερόστατα λαμπυρίζουν, και ο ουρανός του Λεωνιδίου γεμίζει ευχές.

Το Λεωνίδιο των αισθήσεων και της παράδοσης

Πέρα όμως από το βράδυ της Ανάστασης, το Λεωνίδιο έχει πολλά να προσφέρει στον ταξιδιώτη που αναζητά αυθεντικότητα και ομορφιά. Χτισμένο ανάμεσα στη θάλασσα και τους πρόποδες του Πάρνωνα, μόλις τρεις ώρες από την Αθήνα, απλώνει τη γοητεία του μέσα από τα πέτρινα αρχοντικά με τα κόκκινα κεραμίδια, τις βοκαμβίλιες που ξεχειλίζουν από τις αυλές, και τις μεθυστικές μυρωδιές από λεμονανθούς και αγιοκλήματα.

Η πρωτεύουσα της Τσακωνιάς δεν κρύβει την περηφάνια της για τη μοναδική τσακώνικη διάλεκτο – μια από τις πιο αρχαίες γλωσσικές μορφές που επιβιώνουν στον σύγχρονο κόσμο. Αν ακούσετε κάτι που σας θυμίζει αρχαία δωρικά, μάλλον δεν κάνετε λάθος. Σήμερα, περίπου 2.000 κάτοικοι συνεχίζουν να μιλούν και να γράφουν τσακώνικα, και η διάλεκτος αυτή αποτελεί πολιτιστικό θησαυρό.

Αρώματα, γεύσεις και θάλασσα

Ο εύφορος κάμπος του Λεωνιδίου χαρίζει ένα ακόμη διαμάντι: τη γλυκιά, χαρακτηριστική τσακώνικη μελιτζάνα, προϊόν ΠΟΠ, που κορυφώνει τη γαστρονομική της παρουσία κάθε Αύγουστο στο Φεστιβάλ Μελιτζάνας. Από τα τοπικά καταστήματα μην παραλείψετε να πάρετε μαζί σας μελιτζάνα γλυκό του κουταλιού, τοπικές χυλοπίτες, μέλι και τραγανά παξιμάδια για το δρόμο της επιστροφής.

Για όσους αναζητούν λίγη θαλασσινή δροσιά και γιατί όχι, την πρώτη βουτιά του χρόνου, η παραλία της Πλάκας σας περιμένει λίγο έξω από την πόλη με καφέ, ταβερνάκια και κρυστάλλινα νερά. Για περισσότερη ηρεμία, κατευθυνθείτε προς τα Πούλιθρα, το Φωκιανό ή το Τηγάνι – μικροί παραθαλάσσιοι παράδεισοι με τιρκουάζ νερά και τοπίο που γαληνεύει.

Στα πέριξ και στα ψηλά

Αν θέλετε να γνωρίσετε τη λιγότερο τουριστική πλευρά της περιοχής, ανεβείτε στα ορεινά χωριά του Πάρνωνα. Ο Άγιος Βασίλειος, τα Πούλιθρα, και η πανέμορφη Πελέτα είναι ιδανικά για μια βόλτα μέσα στη φύση, ανάμεσα σε πλατάνια και ρυάκια, παλιά πετρόχτιστα σπίτια και λιγοστούς κατοίκους που κρατούν ζωντανή την παράδοση με απλότητα και ευγένεια.