Road trip μέχρι την Πρέβεζα: Θάλασσες, λίμνες, ιστορία και μεζέδες

Η Δυτική Ελλάδα γίνεται ολοένα και πιο αγαπητός προορισμός για τους ξένους αλλά και τους Έλληνες ταξιδιώτες, που ανακαλύπτουν τις μοναδικές της ομορφιές. Το παραλιακό της μέτωπο δε κερδίζει συνεχώς φανατικούς, με πολλούς από αυτούς να επιλέγουν τη μαγευτική Πρέβεζα για τις διακοπές τους. Μια πόλη που χρόνο με το χρόνο αναβαθμίζει το τουριστικό της προϊόν και προβάλει τις πολλές ομορφιές της και την μεγάλη ιστορία της.

Το ταξίδι μας για την Πρέβεζα ξεκινά από την Αθήνα, θέλουμε πάνω κάτω τεσσεράμισι ώρες μέχρι να φτάσουμε στην πόλη. Παλιότερα, ήταν κοντά δυο ώρες πάρα πάνω και σε δύσκολο δρόμο. Πλέον όμως με τις Ολυμπία και Ιόνια Οδούς φτάνει κανείς πολύ πιο γρήγορα και ασφαλέστερα. Η διαδρομή μέχρι την Αμφιλοχία δεν έχει η αλήθεια κάτι το ιδιαίτερο αν εξαιρέσουμε τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και στη συνέχεια τις λίμνες Οζερός και Αμβρακία. Το σκηνικό αλλάζει στη διασταύρωση, στο ύψος της Αμβρακίας όπου βγαίνουμε από την Ιόνια οδό και ακολουθούμε την παλιά Εθνική Οδό Αγρινίου – Άρτας για να πάμε προς την Αμφιλοχία. Μπορείτε βέβαια να συνεχίσετε την Ιόνια Οδό προς Άρτα και να φτάσετε Πρέβεζα από εκεί, αποφεύγοντας τις στροφές από την Αμφιλοχία προς την Βόνιτσα, ωστόσο θα σας πάρει λίγο περισσότερο.

Στάση στην Αμφιλοχία και στα Λουτρά Τρύφου

Μια στάση στην Αμφιλοχία για καφεδάκι με θέα τη θάλασσα σχεδόν επιβάλλεται, έτσι για να ξεμουδιάσετε και να πάρετε μια ανάσα πριν συνεχίσετε. Μην καθίσετε όμως πολύ υπάρχει ακόμα μια απίθανη στάση λίγο έξω από την πόλη. Στο δρόμο προς την Βόνιτσα, περίπου 22 χλμ. από την Αμφιλοχία υπάρχουν τα Ιαματικά Λουτρά Τρύφου, λίγο πριν το ομώνυμο χωριό. Εκεί λοιπόν υπάρχει ένας υπέροχος καταρράκτης. Κατεβαίνοντας το μονοπάτι θα δείτε να ξεπροβάλλει, ανάμεσα στα δέντρα, ένας σχεδόν κάθετος, υπόλευκος μεγάλος βράχος που στη μια του άκρη κυλάει ένας όμορφος καταρράκτης. Αν σας αρέσουν τα κάπως πιο δροσερά νερά μπορείτε άνετα να βουτήξετε στη μικρή λιμνούλα που σχηματίζει, ενώ στα κοιλώματα που κάνει το μικρό ρέμα που φεύγει από τη λίμνη μπορείτε επίσης να κάνετε ένα φυσικό υδρομασάζ. Αν έχετε χρόνο θα πρότεινα να ακολουθήσετε το μονοπάτι πάνω από τον καταρράκτη για φτάσετε σε αυτόν που βρίσκεται πιο ψηλά ανάμεσα σε ψηλά βράχια μέσα από μια μικρή διαδρομή μέσα σε οργιώδη βλάστηση.

Φύγαμε για Βόνιτσα

Αφού κάνετε τη φυσιολατρική σας βόλτα, απολαύσετε τα τιρκουάζ νερά της λίμνης και δροσιστείτε κατευθυνθείτε προς Βόνιτσα, την παραθαλάσσια κωμόπολη με το μικρό κατάφυτο νησάκι της Κουκουμίτσας λίγο πριν τον οικισμό και το Ενετικό κάστρο στον λόφο δίπλα στο λιμανάκι.

Από τη Βόνιτσα μέχρι την Πρέβεζα θέλετε μονάχα 20 χλμ. και ίσως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της διαδρομής να είναι υποθαλάσσια σήραγγα του Ακτίου που λειτούργησε το 2002. και μόνο που σκέφτεσαι πως είσαι κάτω από την άμμο της θάλασσας σε πιάνει ένα δέος. Βγαίνοντας από την υποθαλάσσια σήραγγα μην περιμένετε να εντυπωσιαστείτε, όπως κάθε ελληνική επαρχιακή πόλη στα περίχωρά της δεν είναι όμορφη, μην απογοητευτείτε όμως, μόλις μπείτε για τα καλά στην Πρέβεζα και φτάσετε στο λιμάνι, όλα αλλάζουν.

Άφιξη στην Πρέβεζα

Έχει πάει ήδη αργά το μεσημέρι και είμαστε προς αναζήτηση τροφής, ο δρόμος μας βγάζει στην παραλία της Πρέβεζας όπου ιστιοπλοϊκά, καϊκάκια και διάφορα άλλα σκάφη λικνίζονται σε κάθε κυματάκι. Εκεί βρίσκουμε ωραία ταβερνάκια και μεζεδοπωλεία, ενώ μια βόλτα μέχρι τη νέα μαρίνα για καφεδάκι και χάζι τα yachts και τα catamarans κλείνει το απογευματινό πρόγραμμα.

Το βράδυ θα μας βρει στα στενά της παλιάς πόλης της Πρέβεζας, με τα όμορφα νεοκλασικά τα άπειρα μεζεδοπωλεία και τα προσεγμένα καφέ. Αξίζει μια στάση στην εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου που ο ζωγραφικός της διάκοσμος είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν που έχουμε συνηθίσει καθώς οι αγιογραφίες είναι επηρεασμένες από τη βενετσιάνικη ζωγραφική και αποτελούν κυρίως αντίγραφα έργων Ευρωπαίων καλλιτεχνών ενώ το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι ένα έργο τέχνης από μόνο του.

Βόλτες στο διαβολοπάζαρο

Δυο βήματα μακριά βρίσκεται το περίφημο Σεϊτάν Παζάρ ή διαβολοπάζαρο. Εδώ που οι πρεβεζάνοι επί οθωμανικής αυτοκρατορίας αποφάσισαν να δώσουν στον Τούρκο διοικητή που ήταν ιδιαίτερα σκληρός ένα μάθημα. Κάποιο βράδυ άλειψαν με σαπούνι το γκαλντερίμι και όταν εκείνος πέρασε την επόμενη μέρα με το άλογό του γλίστρησε και έπεσε φωνάζοντας «σεϊτάν παζάρ». Το διαβολοπάζαρο λοιπόν έχει μεταμορφωθεί σε ένα από τα πιο γραφικά και όμορφα σημεία της παλιάς πόλης όπου κάτω από τις μεγάλες βουκαμβίλιες βγάζουν τα τραπεζάκια τους μπαράκια και μεζεδοπωλεία.

Καλά τα μπαράκια και τα ταβερνάκια, οι βουτιές και το σεργιάνι η Πρέβεζα όμως δεν είναι μόνο αυτό. Έχει τεράστια ιστορία και πριν φύγουμε αφιερώνουμε μια ολόκληρη μέρα για να δούμε την αρχαία Νικόπολη που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα βόρεια της πόλης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σωζόμενη αρχαία πόλη της Ελλάδας την οποία έχτισε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας ο Οκταβιανός μετά τη νίκη του στη ναυμαχία του Ακτίου ενάντια στην Κλεοπάτρα και τον Αντώνιο, το 31 π.Χ. Η Νικόπολη εκτείνεται σε μια τεράστια έκταση εντός της οποίας βρίσκονται θέρμες, ωδείο, θέατρο, νυμφαίο κ.α. Αν έχετε χρόνο αξίζει να επισκεφθείτε το μνημείο του Ζαλόγγου, περίπου 30 χλμ απόσταση και την αρχαία πόλη Κασσώπη του 4ου αι. π.Χ.

Για την επιστροφή στην Αθήνα επιλέξτε να πάτε μέσω Άρτας, για μια στάση στο γνωστό γεφύρι και καφεδάκι κάτω από τα πλατάνια αλλά και για ακόμα μια μίνι περιήγηση στο μεσαιωνικό κάστρο της πόλης.