Ο Βασίλης Βασιλικός ήταν Έλληνας συγγραφέας, από τους πιο γνωστούς παγκοσμίως. Γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1933 στην Καβάλα και πέθανε στις 30 Νοεμβρίου 2023 στην Αθήνα.
Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και σκηνοθεσία τηλεόρασης στο Πανεπιστήμιο Γέιλ των Ηνωμένων Πολιτειών. Από το 1967 μέχρι το 1994 έζησε και εργάστηκε στο εξωτερικό (Ιταλία, Γαλλία, Νέα Υόρκη), με ένα τριετές διάλειμμα (1981-1984), κατά το οποίο ανέλαβε καθήκοντα αναπληρωτή γενικού διευθυντή της Ε.Ρ.Τ.
Έγραψε μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, σενάρια, δοκίμια και δημοσιογραφικά κείμενα. Το έργο του χαρακτηρίζεται από την κοινωνική και πολιτική του ευαισθησία, την κριτική του στάση απέναντι στην εξουσία και την εστίασή του στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία.
Το πιο γνωστό έργο του είναι το μυθιστόρημα "Ζ", το οποίο εκδόθηκε το 1966 και αφηγείται την ιστορία του Γρηγόρη Λαμπράκη, του βουλευτή της ΕΔΑ που δολοφονήθηκε το 1963. Το βιβλίο έγινε διεθνές μπεστ-σέλερ και μεταφράστηκε σε περισσότερες από 30 γλώσσες.
Άλλα σημαντικά έργα του είναι τα μυθιστορήματα "Ο θάνατος του Μάρκο Βολοντέ" (1971), "Η κραυγή της Στέλλας" (1979), "Το γαλάζιο της λίμνης" (2002), τα θεατρικά έργα "Το μεγάλο σαλόνι" (1970), "Ο κύκλος των 7 θανάτων του Έρωτα" (1983), "Η πόρτα" (1992), τα δοκίμια "Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης" (1982), "Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης" (1998), καθώς και τα δημοσιογραφικά κείμενα που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά.
Ο Βασίλης Βασιλικός τιμήθηκε με πολλά βραβεία, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων, έλαβε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το "Ζ" (1966), το Βραβείο Prix Médicis Étranger για το "Ο θάνατος του Μάρκο Βολοντέ" (1972), το Βραβείο Εξαίρετης Προσφοράς στη Λογοτεχνία της Ακαδημίας Αθηνών (1993), το Βραβείο Πρεσβευτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το "Γαλάζιο της λίμνης" (2003).
Ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
