Αφανή ορύγματα: Το “επικίνδυνο” βουνό της Αττικής με τα απύθμενα χάσματα

Η πινακίδα γράφει: “Προσοχή! Κίνδυνος! Αφανή ορύγματα” και αυτό σημαίνει ότι ένα βήμα μπορεί να είναι… μοιραίο.

Πετάμε πάνω από το βουνό της Αττικής που …καλύτερα είναι να το βλέπουμε μόνον από ψηλά καθώς ο περίπατος σ’ αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνος. Το βάθος του κεντρικού φρέατος αγγίζει τα 100 μέτρα!

Στις αρχές και μέχρι τα μέσα του προηγούμενο αιώνα σ’ αυτό το μέρος παραγόταν ένα εξαιρετικά πολύτιμο μέταλλο, ο σίδηρος.

Διαβάζουμε σχετικά στο urbanspeleology: Τα ιταλικής κατασκευής μεταλλεία σιδήρου του Γραμματικού ανήκαν στην οικογένεια Σούτσου, ενώ η μαρτυρία ενός ντόπιου ηλικιωμένου μάς αναφέρει και κάποια Αγγλική Εταιρεία. Ξεκίνησαν να λειτουργούν γύρω στο 1880 διαθέτοντας ατελείωτου μήκους γαλαρίες σε διάφορα επίπεδα, βαθιά κάθετα φρέατα, γέφυρες, ενώ το δίκτυο της σιδηροδρομικής γραμμής που ξεκινούσε από την τοποθεσία, έφτανε -σύμφωνα με διαφορετικές πηγές- μέχρι Ραμνούντα, ως το Σέσι ή και τον Λιμνιώνα, μεταφέροντας το μετάλλευμα στα πλοία.

Η συστηματική λειτουργία των εγκαταστάσεων πρέπει να εγκαταλείφθηκε γύρω στο 1920, καθώς η λειτουργία τους κρίθηκε ασύμφορη. Κατά άλλους, λειτούργησαν μέχρι και το 1930, ενώ οι ντόπιοι διηγούνται ότι στα χρόνια της κατοχής (1940) από τη σιδηροδρομική γραμμή, εκτός από μετάλλευμα, φυγαδεύτηκαν άνθρωποι και περιουσίες. Επομένως, βάσει των μαρτυριών, τα μεταλλεία ίσως χρησιμοποιήθηκαν περιστασιακά και κατά τις δεκαετίες 1920, 1930, 1940, ενώ λειτουργούσαν τακτικά τη δεκαετία του 1910, κάτι που πιστοποιείται και από χαραγμένες επιγραφές στον πυθμένα ενός μεγάλου πηγαδιού των εγκαταστάσεων, όπου αποδεικνύεται η παρουσία ανθρώπων εκεί σίγουρα μέχρι και το 1914″.