Πού βάζεις τα παπούτσια σου στη βαλίτσα;

Σε έναν κόσμο που επιστρέφεις από ταξίδι στο εξωτερικό και λίγες ώρες αργότερα τα χέρια σου είναι σαν να τα έχει οργώσει τρακτέρ, πριν μάθεις πως στις αποσκευές σου υπήρχαν και κοριοί, είναι χρήσιμο να μην αυξάνουμε μόνοι μας τον συντελεστή επικινδυνότητας.

Ως εκ τούτου, όταν φτιάχνεις μια βαλίτσα για το ταξίδι σου, κάνε έναν κόπο και βάλε τα παπούτσια σε μια ειδική θήκη -που θα βρεις στα σούπερ μάρκετ- ή σε μια πλαστική σακούλα από αυτές που χρησιμοποιείς για τη μαναβική, πριν τα βάλεις στην αποσκευή.

Υπάρχουν κάποιοι που τα πετούν δίπλα στα ρούχα. Άλλοι χρησιμοποιούν τους χώρους που εμφανίζονται, αν ανοίξουμε το φερμουάρ που υπάρχει στη βάση της πλαστικής, τροχήλατης αποσκευής. Υπάρχουν κι εκείνοι που χρησιμοποιούν για αυτόν τον σκοπό τις τσέπες, πλάγια του κυρίως μέρους μιας βαλίτσας.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, νικητές είναι τα μικρόβια.

Πόσα υπάρχουν στα παπούτσια; Εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το σχέδιο της σόλας (αν έχει ραβδώσεις όπου ‘κάθεται’ το υλικό που πατάμε), πού έχουμε περπατήσει (προφανώς και γνωρίζετε τι μπορεί να υπάρχει σε πεζοδρόμια και δρόμους που έχουν αφήσει συμπολίτες ή/και ζώα) και πόσο συχνά τα πλένουμε.

Μελέτες έχουν δείξει ότι ένα μόνο ζευγάρι παπούτσια μπορεί να περιέχει εκατομμύρια βακτηριακούς οργανισμούς. Συμπεριλαμβανομένου του E. coli (βλ. κολοβακτήριο), αλλά και άλλων τύπων που προκαλούν ασθένειες.

Εν τω μεταξύ, δεν είναι μόνο οι σόλες που έχουν μικρόβια. Μπορεί να υπάρχουν και στο εσωτερικό των παπουτσιών, ανάλογα με το πόσο ιδρώνει το πόδι σου. Κάποιοι φέρουν χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο που έχει την ικανότητα να ‘φεύγει’ από το εσωτερικό του παπουτσιού και να πηγαίνει σε άλλους προορισμούς.

Οι μικροβιολόγοι ενημερώνουν πως o κίνδυνος μόλυνσης από βρώμικα παπούτσια σε μια τσάντα είναι σχετικά χαμηλός, αλλά δεν είναι μηδενικός.

Tο ανοσοποιητικό μας σύστημα έχει την ικανότητα να αποκρούει τους εχθρούς που μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση. Το αυτό κάνει και το δέρμα που είναι η πρώτη γραμμή άμυνας.

Eν τω μεταξύ, τα περισσότερα μικρόβια και βακτήρια χρειάζονται ένα υγρό περιβάλλον για να επιβιώσουν. Μια κλειστή σακούλα, ειδικά αν δεν είναι αεροστεγής, μπορεί να τα στεγνώσει και να μειώσει τη διάρκεια της ζωής τους.

Ο κίνδυνος αυξάνεται αν υπάρχουν ανοιχτές πληγές στο δέρμα που έρχεται σε επαφή με το εσωτερικό της τσάντας, το οποίο έχει μολυνθεί από τα παπούτσια.

Υπάρχουν και ορισμένα βακτήρια (πχ αυτά που προκαλούν τέτανο), τα οποία σχηματίζουν σπόρους που είναι πιο ανθεκτικά στο στέγνωμα. Ωστόσο, αυτού του είδους οι λοιμώξεις είναι ασυνήθιστες στις ανεπτυγμένες χώρες -όπου οι πολίτες κάνουν από νωρίς τα κατάλληλα εμβόλια.

Για να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας, καθαρίζουμε τακτικά τα παπούτσια και τα αφήνουμε να στεγνώσουν στο 100%, τα αερίζουμε πριν τα αποθηκεύσουμε (εκτός και αν έχει υγρασία), τα βάζουμε σε μια πλαστική σακούλα που δένουμε καλά και μετά τη χρήση την πετάμε και παίρνουμε μια άλλη.

Αν είναι ειδική τσάντα για παπούτσια, την καθαρίζουμε (πλένουμε). Το ίδιο κάνουμε και με την αποσκευή, στο τέλος του ταξιδιού: καθαρίζουμε στο εσωτερικό και εξωτερικό με προϊόν που σκοτώνει τα μικρόβια.