Βλέποντας τους χορτοφάγους σαν “εξωγήινους”

Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε ότι κάποιος είναι χορτοφάγος;

Πώς μπορεί κάποιος να τρώει χόρτα, αγνοώντας επιδεικτικά ένα πιάτο με παϊδάκια και πώς τον αντιμετωπίζουν οι διπλανοί του στον τραπέζι;

Στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε τους χορτοφάγους ως εξωγήινους ή στην καλύτερη περίπτωση, ως τους καλούς ανθρώπους που σε ένα φαγοπότι, δεν είναι ανταγωνιστές μας.

Ωστόσο η στάση αυτή δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό των Ελλήνων, καθώς σύμφωνα με το BBC, η χορτοφαγία αντιμετωπίζεται σε πολλές χώρες ως “εξωτική ασθένεια”.

Περιοδικό ζήτησε από χορτοφάγους να στείλουν τις ιστορίες τους και να μιλήσουν για το πώς τους αντιμετωπίζουν όταν ξεστομίζουν τη μεγάλη αλήθεια, όταν ομολογούν ότι προτιμούν χόρτα και λαχανικά από το κρέας. Ας δούμε μερικές από τις καλύτερες!

Grant Finepen από τις Φιλιππίνες: Προσπαθήστε να είστε χορτοφάγος στο Τέξας. Ένας φίλος μου πήγε σε ψητοπωλείο και είπε ότι δεν τρώει κρέας. Μετά από αρκετά λόγια συμπάθειας του έφεραν ψωμάκι για μπέργκερ, το οποίο στη μέση είχε σαλάτα!

Demarest Campbell από το Σαν Φρανσίσκο: Στη Νότια Αφρική το να παραγγείλεις λαχανικά είναι σαν να βρίζεις το σερβιτόρο. Μια φορά ένας σερβιτόρος μου είπε: Μα τα λαχανικά είναι αυτό που τρώνε τα… φαγητά”

Breanna, από τον Καναδά: Ήμουν χορτοφάγος όταν μετακόμισα στη Δυτική Αφρική το 2002. Σε λίγο καιρό άρχισα να τρώω καθημερινά αυγά και ψάρια, ώστε να μπορέσω να επιβιώσω. Όχι μόνο με έκριναν, αλλά συνεχώς με ρωτούσαν “γιατί όχι κρέας”; Δοκίμασα κάθε εξήγηση. Είπα ότι αγαπώ τα ζώα, ότι μισώ τα φυτά, ότι είμαι βουδιστής, τίποτα δεν έπιασε. Μετά από μερικούς μήνες βρήκα τη λύση. Τους είπα ότι είχα ορκιστεί στον παππού μου λίγο πριν πεθάνει ότι δεν θα τρώω κρέας. Από τότε δεν μου ξαναείπαν τίποτα και πάντα έψαχναν ένα τρόπο να μου βρίσκουν πιάτα χωρίς κρέας.

Lucy από τη Γλασκώβη: Στην Κούβα ένας πολύ ευγενικός εστιάτορας σοκαρίστηκε όταν του είπα “Soy Vegetariano” (είμαι χορτοφάγος). Αφού μου έφερε όσα παρήγγειλα, μου εξέφρασε τους ενδοιασμούς του. “Πώς γίνεται να είσαι χορτοφάγος, αφού δεν είσαι αδύνατη”

Julieta από Αργεντινή: Είμαι και εγώ χορτοφάγος σε χώρα όπου αυτό θεωρείται… ασθένεια. Όταν το λέω σε κάποιον η πρώτη ερώτηση είναι “γιατί” και ακολουθούν “είσαι άρρωστη;”, “είσαι σίγουρη;” και τέλος “δεν νιώθεις μερικές φορές ότι θα σκότωνες για μια μπριζόλα;”

Martha P. Buxton, Νέα Ζηλανδία: Στο νότο της Νέας Ζηλανδίας, είχαμε σταματήσει σε ένα χωριό να τσιμπήσουμε κάτι. Όταν ρώτησα τον ιδιοκτήτη μιας παμπ αν είχε κάτι για χορτοφάγους, μου απάντησε. “Αγάπη μου είσαι σε περιοχή κρεατοφάγων” και μου έφερε ένα σάντουιτς με σαλάτα.

Laura Dober από Καναδά: Όταν ήμουν στην τότε Τσεχοσλοβακία το 1992, παρήγγειλα πίτσα χωρίς κρέας. Μου έφεραν πίτσα με μπέικον. Το αγόρι μου διαμαρτυρήθηκε και ο σερβιτόρος απολογήθηκε λέγοντας: “Μα είναι κομμένο σε πολύ μικρά κομμάτια”

Jonathan Pagden από Βρετανία: Κάποτε έμενα σε ένα ξενοδοχείο στο Μόναχο και ζήτησα γεύμα για χορτοφάγους. Μου έφεραν ένα πιάτο με μπέικον. Όταν διαμαρτυρήθηκα, μου είπαν εντελώς σοβαρά: “Προέρχεται από χορτοφαγικό γουρούνι”. Ακόμα αναρωτιέμαι αν μου έκαναν πλάκα.

Damian Bown από Βρετανία: Η αδερφή μου είχε πάει σε ένα εστιατόριο στη Βόρεια Ιταλία. Ρώτησε “είναι πρόβλημα το ότι είμαι χορτοφάγος;”

“Μόνο για εσάς κυρία μου, μόνο για εσάς”, ήταν η απάντηση του σερβιτόρου.