Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ PURPLE RAIN: ΟΤΑΝ Ο PRINCE ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗ ‘ΓΟΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ’

«Φαίνεται πως σε ένα άλλο σύμπαν στήνεται ένα καλλιτεχνικό στέκι» γράφτηκε -μεταξύ πολλών άλλων- στο Facebook, στην είδηση μιας ακόμα απώλειας. Ο Prince έφυγε αιφνίδια στα 57 του χρόνια, αναστατώνοντας όλη αυτή τη γενιά των 80s που μεγάλωσε τραγουδώντας και χορεύοντας το Kiss, το 1999, το Sing O The Times, το Sexy M.F, το Money don’t matter tonight  – η λίστα είναι τόσο μακριά… – και φυσικά, το Purple Rain. Το κομμάτι του θρυλικού ομώνυμου άλμπουμ του Prince και του συγκροτήματός του, των Revolution, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1984 και αποτελεί ένα από τα καλύτερα άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής αλλά και το βασικό κομμάτι της ταινίας Purple Rain που βγήκε στις αίθουσες σχεδόν αμέσως μετά. Μια ταινία του Prince αυτοβιογραφική, η οποία με τα μουσικά κομμάτια της προκάλεσε τη «γονική συναίνεση». Μια ταινία που δεν πίστεψε αρχικά κανείς (με εξαίρεση το περιοδικό Rolling Stone όλες οι υπόλοιπες κριτικές ήταν κακές) αλλά που ο κόσμος αγάπησε στέλνοντας την ίδια και τη μουσική της στην κορυφή. Έτσι ο Prince έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης που είχε την ίδια στιγμή ταινία, άλμπουμ και single στο TOP 10. Με προϋπολογισμό 7 εκατομμύρια δολάρια, η ταινία συγκέντρωσε 68.4 εκατομμύρια στο box office, αλλά και το Όσκαρ Μουσικής.  Ποια είναι όμως η ιστορία του Purple Rain;  Της μωβ βροχής με την οποία «λούστηκαν» από χθες δεκάδες κτίρια και μνημεία πόλεων σε όλον τον πλανήτη;

Ας δούμε πρώτα τι έλεγε γι’ αυτό ο ίδιος ο Prince σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του στο περιοδικό Essence τον Ιούνιο του 2014. Έγραφε ο δημοσιογράφος για εκείνη τη συνάντησή του με τον «πρίγκηπα»: «Είναι κάποιος που δεν έχει γεράσει ούτε μια μέρα. Υπάρχουν ελάχιστες ρυτίδες γύρω από τα μάτια του. Έχει το ίδιο μέγεθος, το ίδιο βάρος και την ίδια φωνή που είχε και πριν 30 χρόνια όταν έβγαλε το πολυπλατινένιο άλμπουμ Purple Rain φέρνοντας τα πάνω κάτω στην μουσική βιομηχανία. Σε μια εποχή όπου οι άλλοι καλλιτέχνες χρειάζονται θεραπείες μαλλιών, αυτός τα 56 του έχει μαλλιά Afro μεγαλύτερα από ό, τι είχε στο εξώφυλλο του πρώτου του δίσκου με τον τίτλο “For You” που βγήκε το 1978. Και ναι, σε μια εποχή που άλλοι καλλιτέχνες χρειάζονται το Auto-Tune για να βελτιώσουν τις φωνές τους, εκείνος είναι  πανέτοιμος, σε φόρμα και εμπνευσμένος». Ο Prince παραδέχεται σε αυτή την συνέντευξη ότι μετά την εμπειρία του Purple Rain άλλαξε την στάση του απέναντι στην μουσική. Δεν  επανέλαβε ποτέ ξανά τον εαυτόν του. Νέες μπάντες, νέα μέλη, διαφορετικές προκλήσεις.

Ήταν σαν να έκλεισε με το μουσικό άλμπουμ και την ταινία Purple Rain, ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ζωή του για να προχωρήσει στα επόμενα. Ένα κεφάλαιο με αρκετό πόνο και τσαλάκωμα, όπως ακριβώς στην ιστορία του Kid, του νεαρού μουσικού με την βασανισμένη παιδική ηλικία και τους προσωπικούς δαίμονες που αγωνίζεται στις σκηνές της Μινεάπολις ανάμεσα σε κόντρες και άδοξους έρωτες. Ως παιδί, ο Prince είχε να αντιμετωπίσει το άσχημο διαζύγιο των γονιών του, ενώ η απόφαση της μητέρας του, η οποία ήταν τραγουδίστρια της τζαζ, να ξαναπαντρευτεί, έκανε τα πράγματα δυσκολότερα γι’ αυτόν, αναγκάζοντάς τον να  φύγει από το σπίτι. Βρήκε καταφύγιο στην οικογένεια Άντερσον και από εκεί επικεντρώθηκε στη μουσική. Στην ταινία Purple Rain, την μητέρα – τραγουδίστρια της τζαζ υποδύθηκε μια Ελληνο-ιταλίδα, η Όλγα Καρλάτος, γεγονός που είχε εντείνει τότε το μυστήριο για τους γονείς του Prince και κυρίως για το αν η μητέρα του ήταν λευκή. 

Σχετικά με το τραγούδι “Purple Rain”, ορισμένοι φανατικοί θαυμαστές υποστηρίζουν πως αφορά κυρίως την ερωτική σχέση του Prince με την Ντενίζ Μάθιους, γνωστή και ως Vanity, που ήταν η πρώτη προστατευόμενή του. Ο Prince και η Vanity χώρισαν λίγο πριν γυριστεί η ταινία Purple Rain με όχι και τόσο καλό τρόπο. «Ήθελα μόνο να σε δω να γελάς μέσα την μωβ βροχή. Δεν ήθελα ποτέ να σου φέρω μπελάδες, δεν ήθελα να σε πληγώσω…». Τον ρόλο της Vanity στην ταινία πήρε η Απολλωνία. Για την ιστορία, η Vanity επίσης άφησε τον κόσμο τούτο σε ηλικία 57 ετών.

Πολλοί θεωρούν πως κάθε στροφή του τραγουδιού αφορά και σε μία ομάδα ανθρώπων στη ζωή του Kid: οι γονείς του, η Απολλωνία και τα μέλη του συγκροτήματός του. Κατά την Λίζα Κόουλμαν, το τραγούδι συμβολίζει το νέο ξεκίνημα. Βιολετί είναι ο ουρανός την αυγή, βροχή είναι παράγων της κάθαρσης.  Η Στίβι Νικς θυμάται, πάντως, πως όταν της ζήτησε ο Prince να γράψει τους στίχους για το τραγούδι, το βρήκε δυσβάσταχτο. «Ήταν ένα κομμάτι 10 λεπτών. Με το που το άκουσα, φοβήθηκα. Του τηλεφώνησα και του είπα ότι δεν μπορούσα να το κάνω. Μακάρι να μπορούσα αλλά ήταν πολύ για μένα». Έτσι, ο Prince το πάει με τον δικό του τρόπο και γεννιέται το τραγούδι Purple Rain, όπως το γνωρίσαμε. Λέγεται δε, πως η αρχική διάρκεια ήταν 11 λεπτά και πως υπήρχε μια ακόμα τελευταία στροφή, η οποία κόπηκε λόγω του θέματός της που θεωρήθηκε ακατάλληλο.   «Γλυκιά μου δεν θέλω τα χρήματά σου, όχι, όχι. Δεν νομίζω πως θέλω και την αγάπη σου. Αν ήθελα ένα από τα δύο, θα έπαιρνα τα χρήματά σου και εγώ θέλω την καλή».

Αν κοιτάξει κανείς πίσω, η ταινία Purple Rain έγινε με έναν τελείως αντισυμβατικό τρόπο. Ο σκηνοθέτης Άλμπερτ Μανιόλι ήταν σχεδόν αρχάριος. Οι παραγωγοί, που ήταν επίσης μάνατζερ του Prince, δεν είχαν ξανακάνει ταινία και το να κρατάς τον Prince ευχαριστημένο και ταυτόχρονα να καλύπτεις τις απαιτήσεις της Warner Bros δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Βεβαίως, κανείς τους δεν είχε ιδέα ποιος πραγματικά ήταν ο Prince

Απαιτείται γονική συναίνεση

«Ήξερα ένα κορίτσι που το έλεγαν Νίκκι. Θα μπορούσες να πεις ότι ήταν φίλη μου. Τη συνάντησα στο λόμπι ενός ξενοδοχείου…». Η συνέχεια των στίχων του τραγουδιού Darling Nikki από το άλμπουμ Purple Rain εξοργίζουν την Τίπερ Γκορ, την σύζυγο του τότε γερουσιαστή και μετέπειτα αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Αλ Γκορ. Η κυρία Γκορ αγοράζει στις προέφηβες κόρες της το συγκεκριμένο soundtrack και μόλις το ακούει φρικάρει καθώς γίνεται αναφορά στον αυνανισμό. Ξεκινά εκστρατεία κατά των μουσικών στίχων με τέτοιες αναφορές, συγκεντρώνοντας και άλλες συζύγους γερουσιαστών και δημιουργεί το Parents Music Resource Center (PMRC), μια επιτροπή που είχε ως στόχο την καθιέρωση σήμανσης περί γονικής συναίνεσης σε άλμπουμ με σεξουαλικού και άλλου ακατάλληλου για ανηλίκους περιεχομένου. 

«Ο Prince πούλησε περισσότερα από δέκα εκατομμύρια αντίγραφα του Purple Rain, το οποίο περιελάμβανε και ένα τραγούδι για ένα νεαρό κορίτσι που αυνανιζόταν σε ένα λόμπι ξενοδοχείου. Αυτού του είδους η ροκ μουσική είναι μόνον ένα κομμάτι της αυξανόμενης τάσης της χρησιμοποίησης του σεξ και της βίας στην βιομηχανία της ψυχαγωγίας, από τις ταινίες και τα βίντεο μέχρι τις διαφημίσεις για τα τζιν και τα αρώματα. Μάλιστα, η μουσική είναι το πιο απρόσμενο μέσο και σαφώς η ροκ μουσική δεν δείχνει καμία διάθεση να αυτοπεριοριστεί» γράφει η Γκορ στο βιβλίο της «Μεγαλώνοντας παιδιά σε μια Κοινωνία Ακτίνων Χ». Οι αστέρες της μουσικής αντεπιτίθενται και όλο αυτό καταλήγει στις ασπρόμαυρες αυτοκόλλητες ταμπέλες με την προειδοποίηση «Απαιτείται Γονική Συναίνεση: Ειδικό περιεχόμενο». Ταμπέλες που αποφασίζουν οι δισκογραφικές εταιρείες αν θα μπουν και πού, σε συνεννόηση με τους καλλιτέχνες.

Ο Prince άλλαξε την αναφορά στο σεξ με αρχή το Purple Rain. Ακούμπησε θέματα ταμπού για την αμερικανική κοινωνία. Sexy M.F., Darling Nikki, Erotic City ήταν από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η σελίδα, όμως, μετά γύρισε. «Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν κάνω πια και άλλα που κάνω ακόμα περισσότερο» ήταν η απάντησή του στην σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου του Essence, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η εποχή εκείνων των στίχων ήταν πια παρελθόν. «Όσο μεγαλώνεις, αλλάζεις» δήλωνε. Αλλά και πάλι, ο Prince δεν είχε κάτι να αποδείξει. Ήταν εκεί ακριβώς που ήθελε να είναι. Κατείχε τη μουσική του, έκανε ό, τι επιθυμούσε. Και έφυγε τόσο ξαφνικά, όσο μας εμφανίστηκε.