ΜΠΡΟΥΝΟ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ “GREEK ΚΑΜΑΚΙ”

“Υou are beautiful, I love you”. Από τις ταινίες “Η Παριζιάνα” ή τα “Κορίτσια για Φίλημα” μέχρι το σήριαλ “Εδώ και σήμερα” (απαγορεύτηκε από την Μαργαρίτα Παπανδρέου στα 3 πρώτα λεπτά προβολής του) και το “άσμα” του Σταμάτη Γαρδέλη “Come to Greece για να τη βρεις”, ο παρονομαστής είναι κοινός: Ο ύμνος στο “Greek Kamaki” που έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και η αποθέωση του Greek Lover που σήκωσε το “λάβαρο της επανάστασης” στον ελληνικό τουρισμό κατά τη Μεταπολίτευση.

Στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’80 που το κιτσοπόπ άρχιζε δειλά δειλά να γίνεται συνώνυμο της ανδρικής γοητείας, το ανοιχτό πουκάμισο, το παντελόνι – καμπάνα, η τσατσάρα στην τσέπη, η καδένα στο λαιμό και τα σπαστά αγγλικά έγιναν απαραίτητα προσόντα για να ρίξεις μία ηλιοκαμένη τουρίστρια στο κρεβάτι, ο Ηλίας Φανούρης είχε ήδη αποκτήσει διασυνοριακή φήμη ως πρωτομάστορας ενός από τα ποικίλα ελληνικά ταμπεραμέντα που ακούει στο όνομα “καμάκι”.

Πολύ πριν εμφανιστούν οι έννοιες του all inclusive τουρισμού, ο Πόρος, η Ρόδος, η Κως και η Κρήτη αποτέλεσαν για πολλά χρόνια, το καλοκαιρινό “γαϊτανάκι” της Ευρώπης. Τουρίστες από κάθε γωνιά της Γηραιάς Ηπείρου και των ΗΠΑ συνέρρεαν ανά χιλιάδες για να ζήσουν την ατμόσφαιρα της μποέμικης ανεμελιάς και του γνωστού τρίπτυχου “sea, sun and sex”. Και σε αυτό το βασίλειο του “λίγο μουσακά, λίγο Ζορμπά και το κορίτσι μου”, ο Ροδίτης Ηλίας Φανούρης, γνωστός στις “αιθέριες” τουρίστριες της εποχής ως “Μπρούνο”, αναδείχτηκε ο απόλυτος άρχοντας.

Μόνο που τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής (13/6), ο Ηλίας με την αστείρευτη μαγκιά και το άφθονο χιούμορ του, έκλεισε για πάντα τα μάτια του, σφραγίζοντας ταυτόχρονα το πιο αθώο κεφάλαιο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Στις 03.30 τα ξημερώματα, ο “άνδρας των 4.500 ερωτικών συνευρέσεων”, εντοπίστηκε από τους άνδρες της Πυροσβεστικής απανθρακωμένος στο σπίτι του στην Παλιά Πόλη της Ρόδου, προκαλώντας (σχεδόν) εθνική θλίψη. 

Κι αν αυτή η πλευρά του “Live your Myth in Greece” χωρίς Μνημόνια, αριθμούς και μέτρα λιτότητας φαίνεται πλέον μακρινή, το WE του NEWS 247 επιχειρεί να σάς φέρει πιο κοντά σε εκείνες τις “αθώες” εποχές και να ρίξει φως στην πιο cult φυσιογνωμία των δεκαετιών του ’70 και ’80. Ποια η ιστορία του 64χρονου άνδρα που μέχρι και τις παραμονές του θανάτου του, εξακολουθούσε να “καμακώνει” αλλοδαπές; Και ποιες οι αναμνήσεις που μεταφέρουν στο WE οι συνεργάτες του στην παραγωγή του βραβευμένου ντοκιμαντέρ “Οι Κολοσσοί του Έρωτα”;

 

Ποιος ο Ηλίας Φανούρης που έκανε το “καμάκι” εθνικό brand;

“Έχω κοιμηθεί με περίπου 4.500 γυναίκες,. Μπορεί να πήγαινα και με 6 – 7 γυναίκες ημερησίως. Έχω κάνει και μαθήματα σεξ. Ήθελα μία γυναίκα πριν κοιμηθεί μαζί μου, να ξέρει τα κόλπα του δικού μου στυλ στο κρεβάτι. Έχω κάνει έρωτα με μία Γερμανίδα και με έστειλε σε αγωγή. Δεν μπορούσα να σηκώσω τα πόδια μου. Με έστειλε αδιάβαστο. Αντί να πάω τουαλέτα, πήγαινα στην κουζίνα. Τόσο πολύ. Είδα το Χάρο από πάνω μου”, σχολίαζε με αυθορμητισμό ο Ηλίας στο ντοκιμαντέρ “Οι Κολοσσοί του Έρωτα” με θέμα το ελληνικό καμάκι που συμπρωταγωνίστησε με επιτυχία μαζί με άλλους Greek Lovers της περιοχής.

Ο Ηλίας Φανούρης ή “Μπρούνο” ή αλλιώς “Master of Greek Kamaki” είχε μέχρι το τέλος της ζωής του, ασυμβίβαστο χαρακτήρα. Ζούσε σαν παιδί. Μόνιμη δουλειά δεν διέθετε, αλλά ζούσε κυρίως από ευκαιριακά μεροκάματα (τελευταία δούλευε ως πωλητής αλόης σε παραλίες), θεωρούσε ανέκαθεν απαγορευτικές τις εφ’ ‘όρου ζωής δεσμεύσεις και μέχρι τα 64 του χρόνια, εξακολουθούσε να κυνηγάει αλλοδαπές σε αεροδρόμια και λιμάνια του νησιού με “όπλο” τη γοητεία του και τα σπαστά αγγλικά του. Αν και δημοφιλής, δεν είχε κοντά του δικούς του ανθρώπους και οι μόνοι του συγγενείς ήταν ένας στην Αθήνα και ακόμη ένας, στη βόρεια Ελλάδα.

“Ο Ηλίας προτιμούσε πάντα να διάγει έντονη ζωή. Αν και κάποια στιγμή, θέλησε να παντρευτεί μία Φιλανδέζα, τελικά κατάλαβε ότι δεν μπορεί. Ασυμβίβαστη προσωπικότητα. Δούλευε πότε ως πορτιέρης σε μπαρ και πότε ως μικροπωλητής σε παραλίες. Παλιότερα έβγαζε καλά μεροκάματα, άλλα ο ίδιος όπως και άλλοι Greek Lovers ξόδευαν όλα τους τα χρήματα. Ο Ηλίας ήταν πάντα ανήσυχο αγόρι, να το πω έτσι. Μέχρι και σήμερα, ήθελε να ζει το τότε. Να περιμένει κορίτσια έξω από τα τσάρτερ και να τα ρωτάει από πού είναι και πόσο θα κάτσουν στο νησί. Στόχος ήταν πάντα, η εφήμερη σχέση και τίποτα παραπάνω. Και όλα τα γνωστά “καμάκια” ξεχειμωνιάζανε σε Γερμανία, Φιλανδία, παντού. Τα κορίτσια δηλαδή που γνώριζαν το καλοκαίρι, συνήθιζαν να τους παίρνουν μαζί τους στις χώρες καταγωγής τους. Αυτό δεν το έκανε μόνο ο Μπρούνο, αλλά οι περισσότεροι. Δεν του άξιζε σίγουρα αυτό το τέλος”, περιγράφει στο WE ο σκηνοθέτης της διεθνούς επιτυχίας “Οι Κολοσσοί του Έρωτα” που έτυχε να γνωρίσει τον Μπρούνο προσωπικά και να συνεργαστούν για τα γυρίσματα του βραβευμένου ντοκιμαντέρ για περισσότερα από 2 χρόνια.

“Ας μην ξεχνάμε ότι η εποχή που ο Μπρούνο έκανε χρυσές δουλειές, συνέπεσε με το τέλος της Χούντας και την αύξηση του τουρισμού στην Ελλάδα. Ήταν τότε που ο ανδρικός πληθυσμός αντιμετώπιζε σεξουαλική πείνα. Και έτσι, εκτός από το sea and sun, οι δίμετρες ξανθές τουρίστριες, έρχονταν στη χώρα μας και για το sex και έκαναν τη δική τους επανάσταση. Το ίδιο συνέβαινε και σε Ιταλία και Ισπανία. Απλώς στα ελληνικά νησιά, οι περισσότερες γνωριμίες κατέληγαν σε γάμους. Γι’ αυτό στη Ρόδο, στην Κω και την Κρήτη υπάρχουν ακόμη διεθνή σχολεία, στα οποία οι μαθητές διδάσκονται έως και 12 γλώσσες. H Στερεά Ελλάδα για παράδειγμα πήρε χαμπάρι τι παίζει στα νησιά, πολλά χρόνια αργότερα. Όπως και να το κάνουμε, το ελληνικό καμάκι έγινε μόδα και καθόρισε την εθνική μας ταυτότητα για πολλές δεκαετίες. Υπάρχουν παιδιά που ακόμη και σήμερα δεν ξέρουν ποιος είναι ο πατέρας τους”, συμπληρώνει ο κος Μιστριώτης.

“‘Όπου και να πηγαίναμε, μάς ακολουθούσαν”, θυμάται η ξεναγός με καταγωγή από τη Φιλανδία που επίσης εμφανίζεται στο “Colossi of Love”, καθώς το πρώτο βράδυ που έφτασε στη Ρόδο, γνώρισε και τον άντρα της ζωής της. “Και μάς προτιμούσαν από τις ντόπιες”, προσθέτει, ενώ και το γνωστό ροδίτικο καμάκι και φίλος του Μπρούνο, Γιάννης Κλούβας εξηγεί ότι: “Δεν θέλαμε να βγούμε με Ελληνίδες, γιατί δεν θέλαμε μπλεξίματα. Και να σου πω και το άλλο: Έβγαινα ενάμιση χρόνο με ντόπια και κατάφερα, μόνο να την φιλήσω. Οπότε καταλαβαίνεις”.

Ο Ηλίας δεν περιέγραφε ποτέ τον εαυτό του ως συνοδό κυριών, αλλά περισσότερο ως τουριστικό αξιοθέατο για τις μοναχικές γυναίκες που ήθελαν να συνδυάσουν διακοπές στον ήλιο με μια σύντομη καλοκαιρινή περιπέτειά. Μάλιστα, οι “μετρ του είδους είχαν επινοήσει τετράστιχα που σιγοτραγουδούσαν σε κάθε έναρξη της τουριστικής σεζόν. “16  του Φλεβάρη, δέστε όλοι το ζωνάρι. Έρχονται τα χελιδόνια, στολισμένα σαν τ’ αηδόνια”, ήταν ένα από αυτά.

“Αλλά το καμάκι ήταν πάντα αθώο. Όλα ήταν τότε αθώα”, συμπληρώνει ο καταξιωμένος σκηνοθέτης και διευκρινίζει ότι “η επιλογή της Ρόδου για τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ έγινε γιατί στη ντίσκο Hi Way υπήρχαν ολοκληρωμένες ανθρώπινες ιστορίες. Ο Μπρούνο, ο Γιάννης Κλούβας που ήταν και ο ιδιοκτήτης του θρυλικού καταστήματος και από το πολύ καμάκι κατέληξε να παντρευτεί Φιλανδέζα, ο Τάκης ο Χρυσοβέργης ήταν ο dj και παντρεύτηκε και αυτός αλλοδαπή, ο Γιώργος που ήταν για χρόνια θαμώνας παντρεύτηκε Δανέζα στριπτιζέζ πήγε στη Δανία, αλλά τελικά χώρισε και επέστρεψε Ρόδο, ο Τάκης που ως τεχνικός διευθυντής της ντίσκο παντρεύτηκε Νορβηγίδα και υπήρχε και η ξεναγός Τάρζα που έφερνε τουρίστες στη ντίσκο – ναό του έρωτα και τελικά παντρεύτηκε Έλληνα από το πρώτο βράδυ του ερχομού της στην Ελλάδα, με τον οποίο παραμένει ακόμα μαζί. 

Να σημειωθεί ότι τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ “Colossi of Love” (“Οι Κολοσσοί του Έρωτα”) ξεκίνησαν το 2009 και ολοκληρώθηκαν το 2011, με την συγχρηματοδότηση ευρωπαϊκών κρατικών καναλιών, σε σκηνοθεσία Νίκου Μιστριώτη και δημοσιογραφική έρευνα/σενάριο της Μαρίας Κουφοπούλου. Το 2012 η ταινία με θέμα το ελληνικό καμάκι και την ιστορία του απέσπασε το πρώτο βραβείο στο Los Angeles Greek Festival και το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Αγγλίας, ενώ έφτασε στον τελικό του Pre – Europa το 2013. “Ακόμα και σήμερα να φανταστείς, παίζεται στη ΝΕΡΙΤ”, λένε οι δημιουργοί του. 

Tο καμάκι σίγησε και η Ρόδος βυθίστηκε σε αναπάντητα ερωτηματικά

Ακόμη και τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, το θάνατο του Μπρούνο καλύπτει “πέπλο μυστηρίου”, καθώς δεν έχουν ακόμα διευκρινιστεί τα αίτια πυρκαγιάς που ξέσπασαν στο σπίτι του 64χρονου Ροδίτη, στην οδό Πισσάνδρου 10, στην Παλιά Πόλη.

Η φωτιά εκδηλώθηκε περίπου στη 01.30 τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής. Οι γείτονες στις πρώτες καταθέσεις στους αρμόδιους αξιωματικούς είπαν ότι άκουσαν πρώτα τα ουρλιαχτά του 64χρονου που καλούσε σε βοήθεια και στη συνέχεια, διαπίστωσαν ότι το σπίτι του είχε τυλιχτεί στις φλόγες. Αμέσως ειδοποίησαν την Πυροσβεστική Υπηρεσία, όπου κατάφεραν πολύ γρήγορα να σβήσουν τη φωτιά, ωστόσο, το μέγεθος της τραγωδίας ήταν ανείπωτο. Το απανθρακωμένο πτώμα του Μπρούνο βρέθηκε σε ένα από τα κρεβάτια της κατοικίας του και μάλιστα, σε πολύ κακή κατάσταση.

Την έρευνα ανέλαβαν οι άνδρες της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ρόδου και το Ανακριτικό Τμήμα της Πυροσβεστική Υπηρεσίας, ενώ τα σημάδια που έφερε στο σώμα του ο Ηλίας αποκάλυψαν πως η πυρκαγιά δεν ήταν τυχαίο γεγονός.

Σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις, στο στόχαστρο της αστυνομίας μπήκαν δύο αλλοδαποί βουλγαρικής καταγωγής, ένας άνδρας και μία γυναίκα, με την οποία μάλιστα ο Μπρούνο φαίνεται να διατηρούσε σχέση το τελευταίο διάστημα. Στο σπίτι του 64χρονου βρέθηκε μεγάλο χρηματικό ποσό και κοσμήματα αξίας που πιθανόν οι αλλοδαποί να έβαλαν ‘”στο μάτι”.

Ακριβείς απαντήσεις στα δεκάδες ερωτήματα που προκύπτουν για το πώς και το γιατί δολοφονήθηκε ο 64χρονος δεν έχουν ακόμη δοθεί και αυτό αναμένεται να γίνει μετά τον εντοπισμό των δύο φερομένων ως εμπλεκομένων στην υπόθεση, αλλά και από τα αποτελέσματα της άρσης του τηλεφωνικού απορρήτου του 64χρονου και τη συλλογή γενετικού υλικού από το σπίτι του.

Πάντως, όπως όλα δείχνουν, ο φάκελος της τραγωδίας του Ηλία Φανούρη, δεν πρόκειται να κλείσει εύκολα και σίγουρα είναι πολλοί οι φίλοι που ζητούν ακόμη και σήμερα, εξηγήσεις.

Ευχαριστούμε τον κ. Νίκο Μιστριώτη και την εταιρία παραγωγής XYZ Productions για την παραχώρηση των φωτογραφιών.