Ένεση της νεότητας: Αίμα από νεαρά ποντίκια αύξησε τα χρόνια ζωής σε ηλικιωμένα

Τη ζωή ηλικιωμένων ποντικών κατάφερε να αυξήσει ομάδα επιστημόνων, μετά από τη σύνδεση αιμοφόρων αγγείων τους με νεαρά ποντίκια.

Οι μεταγγίσεις νεανικού αίματος βοήθησαν τα τρωκτικά να ζήσουν από 6% έως 9% περισσότερο.

Κάτι που στον άνθρωπο θα μπορούσε να μεταφραστεί σε 6 επιπλέον χρόνια ζωής!

Αν και η μελέτη δεν είχε στόχο να αποδειχθεί ως θεραπεία αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης ή ως θεραπεία αντιγήρανσης, το αίμα των νεαρών ποντικών περιέχει χημικές ενώσεις που προάγουν τη μακροζωία στα ηλικιωμένα, δήλωσαν οι ερευνητές.

«Θα υποθέσω ότι είναι ένα χρήσιμο κοκτέιλ το αίμα από τα νεαρά ποντίκια», σχολίασε στους New York Times ο James White, κυτταρικός βιολόγος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Duke και υπεύθυνος της μελέτης.

Συνένωση ζώων και αντιγηραντική δράση

Η διαδικασία της ένωσης δύο ζώων μέσω τον αιμοφόρων αγγείων, είναι γνωστή ως παραβίωση και έχει μακρά Ιστορία στην επιστήμη.

Για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, γάλλοι επιστήμονες συνέδεσαν τα αιμοφόρα αγγεία δύο αρουραίων.

Για να αποδείξουν ότι οι αρουραίοι είχαν κοινό κυκλοφοριακό σύστημα, έκαναν ένεση μια θανατηφόρα ουσία σε ένα από τα δύο.

Το ουσία πέρασε και στα δύο ζώα, καθώς αμέσως οι ειδικοί παρατήρησαν ότι οι κόρες των ματιών έκαναν αμέσως διαστολή και στα δύο.

Τη δεκαετία του 1950, ο Clive McCay του Πανεπιστημίου Cornell και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν την παραβίωση για να μελετήσουν τις διαδικασίες της γήρανσης.

Οι ειδικοί ένωσαν και νεαρούς με ηλικιωμένους αρουραίους, κόβοντας και ράβοντας τις πλευρές τους, ώστε να συγκολλήσουν και τα τριχοειδή αγγεία του δέρματος.

Σε αυτό το πείραμα οι ειδικοί είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αναγεννήθηκαν οι χόνδροι από τα οστά των ηλικιωμένων ποντικών και ήταν πολύ νεότεροι.

Αρκετά αργότερα και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η παραβίωση βίωσε μια αναγέννηση.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τεχνικές του 21ου αιώνα για να μελετήσουν τι συμβαίνει όταν ζώα διαφορετικών ηλικιών μοιράζονται το ίδιο κυκλοφορικό σύστημα.

Αυτό που βρήκαν ήταν ότι οι μύες και ο εγκέφαλος των ηλικιωμένων ποντικών αναζωογονήθηκαν, ενώ τα νεαρότερα ποντίκια έδειξαν σημάδια επιταχυμένης γήρανσης.

Μάλιστα, κάποιοι ειδικοί χάρηκαν τόσο πολύ με τα αποτελέσματα της μελέτης, που από τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της στα ζώα, άρχισαν να προσφέρουν σε ηλικιωμένους ενέσεις πλάσματος αίματος από νέους ανθρώπους, ως έναν τρόπο για να θεραπεύσουν την άνοια και άλλες νόσους του γήρατος.

Η κατάσταση είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις, που η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ, είχε εκδώσει το 2019 ανακοίνωση, με την οποία ενημέρωνε το κοινό ότι η μέθοδος «δεν έχει αποδεδειγμένα κλινικά οφέλη και είναι δυνητικά επιβλαβής».

Μακροχρόνια πειράματα για τις αντιγηραντικές ιδιότητες

Για αρκετά χρόνια, ο Δρ. White και οι συνεργάτες του έχουν προσαρμόσει τις διαδικασίες παραβίωσης σε ποντίκια για να κατανοήσουν καλύτερα τα αντιγηραντικά αποτελέσματα.

Οι επιστήμονες στο πλαίσιο των πειραμάτων που έκαναν, ένωναν ένα ηλικιωμένο και ένα νεαρό ποντίκι για περίπου τρεις μήνες (διπλάσιο χρόνος από τα συνηθισμένα πειράματα παραβίωσης) πριν τους αποσυνδέσουν προσεκτικά.

Μετά την ανάρρωση των ζώων, οι επιστήμονες τα παρατηρούσαν για να διαπιστώσουν πόσο περισσότερο θα ζούσαν.

Οι ερευνητές όχι μόνο βρήκαν ότι τα ηλικιωμένα ποντίκια έζησαν περισσότερο, αλλά επίσης και ότι η διαδικασία της γήρανσής τους φάνηκε να αλλάζει.

Επίσης, αφού αποσυνέδεαν τα ηλικιωμένα ποντίκια, οι επιστήμονες εξέτασαν μοριακούς δείκτες στο αίμα και το ήπαρ τους, οι οποίοι λειτουργούν ως ρολόι για τη βιολογική ηλικία ενός ζώου.

Αυτά τα ρολόγια φάνηκε ότι είχαν παύσεις: Δύο μήνες μετά τη σύνδεση, οι μοριακοί δείκτες έδειξαν τα ηλικιωμένα ζώα ως νεότερα από άλλα της ίδιας ηλικίας που δεν είχαν υποστεί τη διαδικασία της ένωσης μέσω αιμοφόρων αγγείων.

Τα νεαρά ποντίκια επηρεάστηκαν επίσης από την ένωση. «Τα νεαρά ποντίκια μεγάλωναν πιο γρήγορα, και όταν τα χωρίζαμε, επέστρεψαν στην προηγούμενη ηλικία τους», δήλωσε ο Vadim Gladyshev, ειδικός στο βιολογικό ρολόι από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του του Χάρβαρντ.

«Είναι μια όμορφη απόδειξη, αφού δείχνει πραγματικά ότι αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι παροδικό“» δήλωσε ο Tony Wyss-Coray, ειδικός στην παραβίωση στο Πανεπιστήμιο του Stanford, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Νέα πειράματα για την εξέλιξη της μεθόδου

Τώρα, ο δρ White και οι συνεργάτες του προχωρούν σε νέα πειράματα, με στόχο να κατανοήσουν τι μπορεί να επιβραδύνει τη γήρανση στα ηλικιωμένα ποντίκια. «Κυνηγάμε το πώς και το γιατί», σχολίασε ο ίδιος.

Τα μακροχρόνια αποτελέσματα του πειράματος υποδηλώνουν, σύμφωνα με τον δρ White, ότι η αιτία δεν μπορεί να αποδοθεί μόνο στο γεγονός ότι κύτταρα από τα νεαρά ποντίκια αναζωογονούν τα ηλικιωμένα.

Κι αυτό επειδή όταν τα ηλικιωμένα αποσυνδέονταν, ναι μεν έχαναν την παροχή νέων κυττάρων, αλλά δεν επέστρεψαν στην προηγούμενη κατάστασή τους.

Μία εξήγηση γιατί συμβαίνει αυτό, είναι ότι επιβλαβείς ενώσεις στα ηλικιωμένα ζώα αραιώνονται από το αίμα των νεαρών ποντικιών.

Το «φρέσκο» αίμα μπορεί επίσης να περιέχει μόρια που αναπρογραμματίζουν τα κύτταρα στα ηλικιωμένα ποντίκια, ώστε να συνεχίσουν να λειτουργούν σαν νεότερα σε κυτταρικό επίπεδο, ακόμα και όταν αποσυνδεθούν από τα νεότερα.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Aging.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις