Η απάντηση της επιστήμης για τον γάμο ομοφύλων

Τα συναισθηματικά επιχειρήματα και η ρητορική αμφισβήτησης από μερίδα βουλευτών χαρακτηρίζουν συχνά τις συζητήσεις τον τελευταίων ημέρων σχετικά με τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Ωστόσο, ελάχιστες προσπάθειες έχουν γίνει για να αναλυθεί το ζήτημα με ψυχραιμία από μια ακαδημαϊκή και επιστημονικά τεκμηριωμένη οπτική γωνία.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν σημαντικά οφέλη για την ψυχική υγεία και την ευημερία όσων βρίσκονται στην τυχερή θέση να μπορούν να παντρευτούν.

Και υπάρχουν σχετικά επιβλαβείς επιπτώσεις σε όσους πολίτες συναντούν την άρνηση της κυβέρνησής τους γι’ αυτήν την ευκαιρία.

Τι δείχνουν οι έρευνες για τον γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου

Ευρείας κλίμακας επιστημονικές μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας έχουν γενικά πιο αρνητικά αποτελέσματα στην ψυχική υγεία από τους ετεροφυλόφιλους, κάτι που ενδεχομένως οφείλεται στον στιγματισμό που δέχονται.

Και η άρνηση της όποιας κυβέρνησης στο γάμο ομοφύλων προκαλεί ένα ακόμα μεγάλο στίγμα για τους ίδιους.

Στο ίδιο πλαίσιο, τα οφέλη του γάμου για την ψυχική υγεία γενικά είναι καλά τεκμηριωμένα. Το 2009, ο Ιατρικός Σύλλογος της Αμερικανικής αναγνώρισε επίσημα ότι ο αποκλεισμός των σεξουαλικών μειονοτήτων από το γάμο συμβάλλει σημαντικά στη συνολική κακή υγεία των νοικοκυριών του ίδιου φύλου, σε σύγκριση με τα ετεροφυλόφιλα νοικοκυριά.

Δεδομένα από άλλες έρευνες δείχνουν, επίσης, ότι ο στιγματισμός και οι διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού συνδέονται τουλάχιστον με αυξημένη ψυχολογική δυσφορία και γενικά μειωμένη ποιότητα ζωής μεταξύ λεσβιών και ομοφυλόφιλων ανδρών.

Αμερικανική μελέτη που διεξήχθη σε περισσότερα από 36.000 άτομα ηλικίας 18-70 ετών διαπίστωσε ότι οι λεσβίες, οι ομοφυλόφιλοι και οι αμφιφυλόφιλοι είχαν πολύ λιγότερη ψυχολογική δυσφορία εάν βρίσκονταν σε νομικά αναγνωρισμένο γάμο ομοφυλοφίλων από ό,τι εάν δεν βρίσκονταν.

Οι παντρεμένοι ετεροφυλόφιλοι ήταν λιγότερο στεναχωρημένοι από οποιαδήποτε από αυτές τις ομάδες.

Έτσι, φαίνεται ότι το να βρίσκεται κανείς σε έναν νομικά αναγνωρισμένο γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, μπορεί τουλάχιστον εν μέρει να ξεπεράσει τη σημαντική διαφορά στην ψυχική υγεία μεταξύ ετεροφυλόφιλων και λεσβιών, ομοφυλόφιλων και αμφιφυλόφιλων ατόμων.

Οι συγγραφείς κατέληξαν στη μελέτη τους προτρέποντας άλλους ερευνητές να εξετάσουν τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου ως ζήτημα δημόσιας υγείας.

Μια ανασκόπηση διαφορετικών ερευνών που εξετάζει τον αντίκτυπο της άρνησης του γάμου στην υγεία και την ευημερία των ομοφυλόφιλων ανδρών και λεσβιών, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ισότητα του γάμου είναι ένα βαθιά σύνθετο ζήτημα.

Όμως, υποστήριξε ότι η στέρηση από τις λεσβίες και τους ομοφυλόφιλους άνδρες των πλεονεκτημάτων του γάμου, δεν είναι μόνο μια πράξη διάκρισης, καθώς επίσης:

• τους θέτει σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με τους υπόλοιπους πολίτες της χώρας,
• παρεμποδίζει την ψυχική τους υγεία, την ευημερία και την κοινωνική κινητικότητα
• τους στερεί τα δικαιώματα από διάφορες πολιτιστικές, νομικές, οικονομικές και πολιτικές πτυχές της ζωής τους.

Ανησυχία προκαλεί, επίσης, η έρευνα που διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με τις λεσβίες, τους ομοφυλόφιλους και τους αμφιφυλόφιλους ερωτηθέντες που ζούσαν σε μέρη όπου ο γάμος των ομοφυλοφίλων επιτρεπόταν, η διαμονή σε περιοχές όπου απαγορευόταν σχετιζόταν με σημαντικά υψηλότερα ποσοστά:

• διαταραχής της διάθεσης (36% υψηλότερα)
• ψυχιατρικής συννοσηρότητας, δηλαδή πολλαπλών καταστάσεων ψυχικής υγείας (36% υψηλότερα) και
• αγχώδων διαταραχών (248% υψηλότερα).

Τι γίνεται με τα παιδιά

Οι αρνητές του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου συχνά υποστηρίζουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με άτομα του ιδίου φύλου έχουν χειρότερες επιδόσεις σε διάφορες πτυχές της ζωής τους, σε σύγκριση με εκείνα που μεγαλώνουν σε ετεροφυλόφιλο νοικοκυριό.

Ωστόσο, οι περισσότερες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι σε αυτές τις μετρήσεις δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των παιδιών που μεγαλώνουν από γονείς του ίδιου ή του αντίθετου φύλου.

Το 2005 η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία δημοσίευσε μια σύντομη ανασκόπηση των ερευνών σχετικά με την ανατροφή παιδιών από γονείς του ιδίου φύλου.

Συνοψίζει απερίφραστα τη θέση της στο ζήτημα του κατά πόσον η ανατροφή από γονείς του ίδιου φύλου επηρεάζει αρνητικά τα παιδιά: Ούτε μία μελέτη δεν έχει διαπιστώσει ότι τα παιδιά λεσβιών ή ομοφυλόφιλων γονέων μειονεκτούν σε οποιοδήποτε σημαντικό βαθμό σε σχέση με τα παιδιά ετεροφυλόφιλων γονέων.

Πολλά τα κοινωνικά οφέλη

Ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου έχει ήδη νομιμοποιηθεί σε 35 χώρες σε όλο τον κόσμο, δίνοντας το δικαίωμα σε εκατομμύρια ομόφυλα ζευγάρια να παντρευτούν.

Παρά τις μελέτες που συνδέουν θετικά το γάμο με την ευημερία και την ψυχική υγεία, ίσως είναι πρόωρο να υποστηριχθεί οριστικά ότι υπάρχει αιτιολογική σχέση μεταξύ του γάμου και της ψυχικής υγείας.

Συνολικά, όμως, τα στοιχεία είναι αρκετά σαφή. Ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου οδηγεί σε πλήθος κοινωνικών οφελών, ακόμη και οφελών για τη δημόσια υγεία, συμπεριλαμβανομένης μιας σειράς πλεονεκτημάτων για την ψυχική υγεία και την ευημερία.

Τα οφέλη αυτά προκύπτουν για το σύνολο της κοινωνίας, για όχι μόνο για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Πάντως, καθώς ο όγκος των ερευνών που υποστηρίζουν τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου συνεχίζει να αυξάνεται, τα επιχειρήματα υπέρ του γάμου γίνονται όλο και πιο ισχυρά.