Νηστικοί και χωρίς φάρμακα οι ασθενείς στο Άσυλο Ανιάτων στην Κυψέλη

Σε σοβαρή καταγγελία προχώρησε χτες Τετάρτη η πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ανιάτων στην Κυψέλη, Ιωάννα Ηλιάδη για την κατάσταση που επικρατεί στο εν λόγω ίδρυμα και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν.

Σύμφωνα με την εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος” το ίδρυμα φιλανθρωπικού χαρακτήρα δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα ακόμα και στον εφοδιασμό τροφίμων.

Η κατάσταση είναι τόσο δραματική, ώστε από την Παρασκευή οι ασθενείς δεν τρώνε κρέας, καθώς ο προμηθευτής ζητά να πληρωθεί με το μήνα το σύνολο του ποσού που του οφείλουν, όπως συνέβαινε μέχρι πρόσφατα.

Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι οι 170 εργαζόμενοι στο Άσυλο παραμένουν απλήρωτοι από τον περασμένο Μάρτιο.

“Αυτή είναι η ώρα αποκάλυψης της ευθύνης. Το χρέος του ΕΟΠΥΥ δεν είναι μόνο οικονομικό. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, είναι πρωτίστως ηθικό”, καταγγέλλει στην εφημερίδα η κ. Ηλιάδη.

Άλλη εργαζόμενη σημειώνει ότι “εργάζομαι 26 χρόνια στο άσυλο και δεν είχαμε ξανά τόσο μεγάλο πρόβλημα. Είναι δύσκολο αυτή την εποχή να παραμένουμε απλήρωτοι εδώ και τρεις μήνες 170 οικογένειες. Περνάμε δύσκολες στιγμές, γιατί χρωστάμε παντού”.

Οι περισσότεροι τρόφιμοι ακόμα δεν έχουν καταλάβει την κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει και ακόμα αποκαλούν το ίδρυμα “σπίτι τους”.

Για τη νοσηλεία των ασθενών, οι περισσότεροι (το 80%) των οποίων βρίσκονται κλινήρεις ή σε αναπηρικό καροτσάκι, είχαν συναφθεί συμβάσεις με το ΙΚΑ και τον ΟΓΑ, οι κλάδοι Υγείας των οποίων συνενώθηκαν από την 1η Ιανουαρίου υπό τον ΕΟΠΥΥ.

Οι παλιές οφειλές προς το ίδρυμα από εκκαθαρίσεις για το ΙΚΑ από 1/10/2010 μέχρι 31/12/2011 ανέρχονται στο ποσό των 342.00 ευρώ και τον ΟΓΑ από 1/1/2008 μέχρι 31/12/2011 στο ποσό των 810.000 ευρώ, ενώ οι συνολικές οφειλές για φέτος φτάνουν υο 1,5 εκατ. ευρώ.

“Το ίδρυμα αδυνατεί να εξασφαλίσει τα φάρμακα των ασθενών, αλλά και τις προμήθειες σε τρόφιμα και αναλώσιμα, αφού οι προμηθευτές διέκοψαν την τροφοδοσία ακόμη και σε είδη πρώτης ανάγκης”, συμπληρώνει η κ. Ηλιάδη.

“Οι 170 εργαζόμενοι, καταβάλλουν κάθε μέρα τα ανθρωπίνως δυνατά για την υποστήριξη των ασθενών και των οικογένειών τους. Μέχρι σήμερα όμως, αν και έχουμε παρουσιάσει εκατοντάδες φορές τις ελλείψεις στους αρμόδιους, δεν έχει ενδιαφερθεί κανείς να μας επιλύσει τα πραγματικά μας προβλήματα”.