Πόνος στην πλάτη: Πόσο αποτελεσματική είναι η γιόγκα, το τάι τσι και το τσιγκόνγκ;

Ο πόνος χαμηλά στην πλάτη επηρεάζει ένα σημαντικό ποσοστό ενηλίκων και επί του παρόντος, οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες και συχνά μη αποτελεσματικές. Μια τελευταία επισκόπηση μιας σειράς δεδομένων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι ασκήσεις που συνδυάζουν κίνηση και διαλογισμό, μπορεί να ωφελήσουν μερικούς ανθρώπους με πόνο στη μέση και την πλάτη. Ωστόσο, επειδή υπάρχει ελάχιστη έρευνα υψηλής ποιότητας, και επί του παρόντος δεν είναι δυνατό να συναχθούν ιδιαίτερα αξιόπιστα συμπεράσματα, αν και υπάρχουν αρκετές θετικές ενδείξεις.

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών και Εγκεφαλικού, περίπου το 80% των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζει πόνο στην πλάτη σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Οι τρέχουσες θεραπείες περιλαμβάνουν φάρμακα όπως οπιοειδή, αναλγητικά, χειρουργική επέμβαση και φυσικοθεραπεία. Λόγω των σημαντικών επιπτώσεων των οπιοειδών και των μεγάλων χειρουργικών επεμβάσεων στην υγεία αλλά και λόγω κόστους, η φυσιοθεραπεία αρχίζει να αποκτά την μεγαλύτερη προσοχή από τους ερευνητές.

Όπως εξηγούν οι συντάκτες της νέας μελέτης, ο χρόνιος πόνος στην μέση “συχνά συμβάλλει στη συναισθηματική δυσφορία, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης, του άγχους, της διαταραχής του ύπνου και της κοινωνικής απομόνωσης” ενώ “δεν έχει εντοπιστεί αποτελεσματική θεραπεία”. Η ανακάλυψη μιας μη φαρμακευτικής παρέμβασης μπορεί να αλλάξει τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους. Καθώς οι συμπληρωματικές και εναλλακτικές θεραπείες γίνονται πιο δημοφιλείς, ορισμένοι ερευνητές επιθυμούν να καταλάβουν εάν θα μπορούσαν αυτές να ωφελήσουν τα άτομα με πόνο στην πλάτη.

Η ανάλυση, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Holistic Nursing Practice, έθεσε ως στόχο να διερευνήσει πόσο αποτελεσματικές θα ήταν αυτές οι εναλλακτικές επιλογές.

Εστιάζοντας στις εναλλακτικές λύσεις

Οι συντάκτες της μελέτης επικεντρώθηκαν σε «κινησιολογικές παρεμβάσεις μυαλού-σώματος» και συγκεκριμένα σε γιόγκα, tai chi και qigong. “Εξετάσαμε τα δεδομένα για να προσδιορίσουμε τα αποτελέσματα της άσκησης που συνδυάζει το σώμα και το πνεύμα στον χρόνιο πόνο στη πλάτη/μέση, στους ψυχολογικούς παράγοντες, στις στρατηγικές αντιμετώπισης και στην ποιότητα ζωής στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα”, εξηγεί η συντάκτρια της μελέτης Juyoung Park Ph. ΡΕ. Προσθέτει ακόμη: “Στόχος μας ήταν να έχουμε μια ολοκληρωμένη εκτίμηση των επιδράσεων αυτών των παρεμβάσεων ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε πληροφορίες σε όλους τους κλάδους για την εφαρμογή τεκμηριωμένων επιλογών για τη μείωση αυτού του πόνου”.

Μετά από διεξοδική αναζήτηση των υφιστάμενων ερευνητικών εργασιών, οι συγγραφείς βρήκαν μόλις 32 μελέτες που πληρούσαν τα κριτήρια τους. Αυτές περιελάμβαναν 3.484 συμμετέχοντες. Είκοσι πέντε από τις μελέτες επικεντρώθηκαν στη γιόγκα, οι τέσσερις εξέτασαν το tai chi και οι τρεις το τσιγκόνγκ.

Συνολικά, οι συντάκτες συμπεραίνουν: “Η πλειονότητα των 32 άρθρων που αναφέρθηκαν έδειξε ότι οι ασκήσεις είναι αποτελεσματικές για τη θεραπεία του πόνο στη μέση και την πλάτη, έχοντας επίσης θετικά αποτελέσματα στην καλή ψυχολογία (π.χ. μείωση κατάθλιψης και άγχους) στις δυσκολίες που σχετίζονται με τον πόνο και στη λειτουργική ικανότητα. “

Συμπεράσματα

Παρόλο που τα συμπεράσματα των συγγραφέων είναι θετικά, υπάρχουν σημαντικοί περιορισμοί στην έρευνα. Ένας περιορισμός είναι ότι η έρευνα είναι μια ανασκόπηση και δεν περιλαμβάνει ανάλυση δεδομένων. Στην πραγματικότητα, οι συγγραφείς εξηγούν ότι δεν πραγματοποίησαν μετα-ανάλυση “επειδή μερικές από τις επιλεγμένες μελέτες έδειξαν χαμηλή μεθοδολογική ποιότητα και δεν ανέφεραν μέγεθος αποτελέσματος “.

Επίσης, οι μελέτες για τα αποτελέσματα της γιόγκα, του tai chi και του τσιγκόνγκ στον πόνο στην πλάτη δεν έχουν μεγάλη συμμετοχή ατόμων, επομένως δεν έχουν υπάρξει μεγάλες μελέτες για το θέμα. Η μεγαλύτερη μελέτη στην ανασκόπηση περιελάμβανε 320 συμμετέχοντες και η μικρότερη μόλις 25. Ομοίως, ορισμένες από τις μελέτες ήταν μικρής διάρκειας. Η συντομότερη διήρκεσε 6 εβδομάδες, πράγμα που σημαίνει ότι οι ερευνητές δεν μπορούσαν να εξακριβώσουν τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις αυτών των παρεμβάσεων.

Οι συγγραφείς σημειώνουν επίσης ότι πολλές από τις μελέτες δεν εξηγούν με σαφήνεια πώς οι αρχικές ομάδες έτρεξαν τα πειράματά τους. Για παράδειγμα, εξηγούν ότι, παρόλο που 26 από τις 32 μελέτες υποστήριζαν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές, «οι περισσότερες μελέτες δεν ανέφεραν λεπτομερώς τη συγκεκριμένη διαδικασία τυχαιοποίησης».

Πράγματι, η Park εξηγεί: “Χρειαζόμαστε περισσότερες κλινικές δοκιμές και εμπειρικές αποδείξεις” πριν οι γιατροί μπορούν να συνταγογραφήσουν αυτούς τους τύπους παρέμβασης για πόνο στην οσφυϊκή χώρα. Η πρόσθετη έρευνα είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή ορισμένες από τις μελέτες ανέφεραν κάποια ανεπιθύμητα συμβάντα. Όπως σκιαγραφούν οι συγγραφείς, “11 μελέτες γιόγκα, μία μελέτη tai chi και μία μελέτη τσιγκόνγκ ανέφεραν ήπιο πόνο στις αρθρώσεις και την πλάτη.” Ωστόσο, αν και εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές αμφιβολίες, αυτό δεν σημαίνει ότι η εμπλοκή του νου και του σώματος με τον τρόπο αυτό δεν βοηθά στη μείωση του πόνου στην πλάτη. Υπάρχει μια σημαντική ψυχολογική συνιστώσα στο χρόνιο πόνο στη μέση, έτσι μελέτες που εξετάζουν συνδυαστικά το μυαλό και το σώμα φαίνονται ως μια λογική προσέγγιση.

Παρόλ΄ αυτά καλό είναι να ακολουθούμε τις ιατρικές συμβουλές και να μην ανατρέχουμε σε εναλλακτικές λύσεις ως τη μόνη θεραπεία.