Πώς αντιμετωπίζονται οι σεξουαλικές διαταραχές;

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η έλλειψη ευεξίας και οι απαιτήσεις της καθημερινότητας έχουν αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά των ανθρώπων που έρχονται αντιμέτωποι με κάποιου είδους σεξουαλικής διαταραχής. Οι σεξουαλικές διαταραχές περιλαμβάνουν δυσλειτουργίες στη σεξουαλική ζωή, στον τρόπο που αποκρίνεται ένας ερωτικός σύντροφος στην επαφή ή ακόμη και πόνο που τυχόν βιώνει κατά τη διάρκειά της.

Φυσικά, το πρώτο βήμα είναι ο πάσχων να ελέγξει αν υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο που κρύβεται πίσω από τα συμπτώματα που βιώνει. Αν δεν διαγνωστεί τίποτα το παθολογικό, τότε πρόκειται είτε για διαταραχή της ερωτικής επιθυμίας είτε της ερωτικής διέγερσης είτε για συμπτώματα δυσλειτουργίας του οργασμού ή για δυσπαρεύνια.

Ο καταλληλότερος γιατρός για τη διάγνωση της ακριβούς αιτίας, αλλά και την εύρεση της σωστής θεραπείας είναι ο ψυχίατρος. Η διάγνωση θα τεθεί ύστερα από λεπτομερή καταγραφή του ιατρικού και ψυχολογικού ιστορικού, μετά από συζήτηση με τον ασθενή και αφού καταγραφούν τα ακριβή συμπτώματα και η διάρκειά τους.

Οι διαταραχές στην ερωτική επιθυμία μπορεί να περιλαμβάνουν μειωμένη επιθυμία για σεξ ή αντιθέτως υπερσεξουαλικότητα. Οι διαταραχές στη σεξουαλική διέγερση μπορεί να περιλαμβάνουν στυτική δυσλειτουργία, ενώ οι διαταραχές οργασμού μπορεί είτε να αφορούν σε πρόωρη εκσπερμάτιση ή αργοπορημένη εκσπερμάτιση είτε να μην περιλαμβάνουν καθόλου οργασμό. Τέλος, μία πολύ συχνή διαταραχή είναι και η δυσπαρεύνια, ο πόνος δηλαδή κατά τη σεξουαλική επαφή τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες. Αυτή η διαταραχή πρέπει να διερευνηθεί παθολογικά, διότι ο πόνος πολλές φορές είναι απόρροια μόλυνσης από κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα.

Πώς επιλέγεται η κατάλληλη θεραπεία;

Ο γιατρός αναλόγως της περίπτωσης μπορεί να συστήσει είτε ψυχοθεραπεία είτε φαρμακευτική αγωγή. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας θα πρέπει να αναφερθεί στο γιατρό οτιδήποτε μπορεί να φανεί χρήσιμο σχετικά με τα αίτια και την έναρξη των συμπτωμάτων. Κατόπιν του ιστορικού και της συζήτησης, ο γιατρός θα μπορέσει να φτιάξει το θεραπευτικό πλάνο που είναι το πιο κατάλληλο για τον κάθε ασθενή και φυσικά, βασίζεται στο ποιο ακριβώς είναι το σύμπτωμα.

Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι αρκετά βοηθητική και η παρουσία του σεξουαλικού συντρόφου στη συνεδρία. Το θεραπευτικό πλάνο θα οριστεί βάσει των στόχων του ασθενούς και πόσο πολύ δυσκολεύει την ποιότητα της ζωής του. Αν διαπιστωθεί ότι ο ασθενής αντιμετωπίζει κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή, τότε η θεραπεία θα εστιάσει την αντιμετώπιση αυτών των παθήσεων.