Πώς ο πόνος στη μέση που είχα 3 χρόνια μου πέρασε με μία μικροεπέμβαση σε μισή ώρα

Εδώ και 25 χρόνια είμαι δημοσιογράφος και ασχολούμαι με τα θέματα υγείας. Βρίσκομαι πάντα στο επίκεντρο των ιατρικών εξελίξεων, διότι πολύ απλά αυτή είναι η δουλειά μου.

Η ενημέρωση που έχω, όμως και η γνώση μου, δεν σημαίνουν ότι δεν αρρωσταίνω.

Όσο καλά και αν γνωρίζω από πρόληψη, όσο και αν εφαρμόζω αυτά που μαθαίνω από τους επιστήμονες για να μεταφέρω στο κοινό, κάποιες φορές αναπόφευκτα θα την «πατήσω».

Και υπάρχουν καταστάσεις υγείας που γνωρίζω πολύ καλά ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Μόνο υπομονή…

Μία από αυτές είναι ο πόνος στη μέση που προέρχεται από κήλες στους δίσκους της σπονδυλικής στήλης.

Οι υπερβολές στην άσκηση με οδήγησαν πριν από περίπου 3 χρόνια να πάθω κι εγώ κήλη. Όχι για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ούτε μία κήλη.

Όπως έδειξε η μαγνητική τομογραφία που έκανα, είχα 2 κήλες σε σπονδύλους, οι οποίες πίεζαν νεύρα.

Ο πόνος στη μέση και το λουμπάγκο

Τα συμπτώματα που με οδήγησαν στην εξέταση ήταν πόνος στη μέση και μάγκωμα, δηλαδή δεν μπορούσα να ισιώσω την πλάτη μου.

Κάθε πρωί που ξυπνούσα και επί 3 χρόνια είχα το ίδιο δυσάρεστο συναίσθημα.

Κάποιες μέρες όταν περπατούσα, ο πόνος περνούσε. Και όσο ήμουν όρθιος ήμουν καλά.

Μόλις καθόμουν και πάλι σε καρέκλα ή καναπέ για λίγο, δεν μπορούσα να σηκωθώ και να ισιώσω την πλάτη μου, διότι πονούσα.

Φάρμακα, φυσιοθεραπείες και βελονισμός χωρίς μόνιμο αποτέλεσμα

Οι γιατροί στο Ταμείο μου (ΕΔΟΕΠ) έκαναν το καλύτερο. Μου έγραφαν φυσικοθεραπείες, φάρμακα, βελονισμό (ναι, έχουμε καλό ασφαλιστικό φορέα οι δημοσιογράφοι) και ό,τι άλλο μπορούσε να βοηθήσει.

Πολλές φορές ανακουφιζόμουν για μικρό χρονικό διάστημα από τις θεραπείες και τα φάρμακα, όμως μόνιμη λύση στο πρόβλημα δεν μπορούσε να δοθεί.

Για χειρουργείο δεν υπήρχε ένδειξη, καθώς οι επεμβάσεις για τις κήλες είναι περίπλοκες, έχουν συχνά επιπλοκές και αν δεν είναι ο άλλος του θανατά, δεν το προτείνουν οι γιατροί.

Τον Ιούνιο ο αρχίατρος του ΕΔΟΕΠ μου είπε ότι το πρόβλημα έχει διαρκέσει πολύ και θα πρέπει να κάνω νέα μαγνητική για να βρούμε άλλη λύση. Ίσως και χειρουργείο.

Η νέα επέμβαση που μου άλλαξε την καθημερινότητα

Μόλις πριν από 2 μήνες, είχα γνωρίσει σε μία ενημέρωση δημοσιογράφων τον ορθοπεδικό Νίκο Τσιλιμιγκάκη.

Ο ειδικός μας είχε παρουσιάσει μια νέα μέθοδο που εφαρμόζει για τέτοιου είδους περιπτώσεις.

«Εφαρμογή παλμικών ραδιοσυχνοτήτων για αναλγησία», λέγεται και ο ίδιος την εφαρμόζει στην «Ευρωκλινική».

Τότε μας είχε ενημερώσει ότι η μέθοδος εφαρμόζεται για τους πόνους στη μέση, το γόνατο και το ισχίο. «Δεν έχω κάτι να χάσω», σκέφτηκα και έκλεισα ραντεβού.

Ο γιατρός με εξέτασε, είδε τη μαγνητική τομογραφία και μου είπε ότι μπορούμε να κάνουμε την επέμβαση άμεσα. Και έτσι έγινε.

Διάβασα τη διεθνή βιβλιογραφία, είδα ότι εφαρμόζεται στην Mayo Clinic και ότι έχει εξαιρετικά αποτελέσματα χωρίς παρενέργειες.

Τα ίδια αποτελέσματα ανέφεραν και άλλες πανεπιστημιακές κλινικές σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Ακολούθως, πήγα από το Ταμείο μου, ζήτησα έγκριση για την επέμβαση και μέσα σε τρεις μέρες μπήκα στο χειρουργείο.

Κατά τη διάρκεια της επέμβαση ήμουν ξύπνιος. Νυστέρι δεν υπήρχε. Ο γιατρός μου έκανε τοπική αναισθησία και ακολούθως έβαλε δύο βελόνες και έφτασε στα νευρά που προκαλούσαν τον πόνο.

Είναι σημαντικό να είσαι ξύπνιος σε αυτή την επέμβαση, διότι καθοδηγείς τον γιατρό με τις απαντήσεις που δίνεις.

«Εδώ τι αισθάνεσαι», με ρωτούσε. Σε κάποια σημεία αισθανόμουν μούδιασμα, σε κάποια λίγο πόνο.

Δεν ξέρω τι καταλάβαινε ο γιατρός, αλλά μόλις εντόπιζε το σημείο, έριχνε στο σημείο για 3 λεπτά υπερήχους.

Δεν μπορώ να πω ότι πόνεσα πολύ, περισσότερο ότι αισθάνθηκα άβολα. Ωστόσο, ό,τι και αν ήταν διήρκεσε συνολικά μόλις μισή ώρα.

Από το χειρουργείο στη δουλειά

«Τελειώσαμε» μου είπε «είσαι καινούργιος». Και σαν να μην είχε γίνει τίποτα, σηκώθηκα, περπάτησα και έφυγα από την κλινική.

Ανέβηκα στο μηχανάκι μου και πήγα για δουλειά. Δεν είχα ούτε συνοδό μαζί μου.

Δεν πονούσα καθόλου στο σημείο της επέμβασης, απλώς αισθανόμουν ότι κάτι είχε γίνει στο σημείο όταν το πίεζα με το χέρι.

Το πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι ο πόνος στη μέση είχε εξαφανιστεί από την πρώτη στιγμή.

Καθόμουν, σηκωνόμουν και μπορούσα να ισιώσω την πλάτη μου. Ο πόνος είχε εξαφανιστεί, δεν το πίστευα.

Τις πρώτες μέρες, σηκωνόμουν από καρέκλα και έπιανα τη μέση μου για να τη στηρίξω.

Όμως δεν χρειαζόταν, απλώς ήταν μια συνήθεια. Υπήρξαν φορές που δάκρυσα από χαρά και από συγκίνηση.

Ξυπνούσα το πρωί και φοβόμουν ότι είχα δει όνειρο και ο πόνος θα επέστρεφε.

Ευτυχώς όμως, ήταν απλώς ο φόβος μου. Ο πόνος ούτε επέστρεψε, ούτε θα επιστρέψει.

Το μόνο που έχω ως οδηγία, είναι να κάνω κάποιές ασκήσεις (κοιλιακούς και ραχιαίους) για 5 λεπτά 3 φορές την εβδομάδα.

Αυτό που σκέφτομαι τώρα, είναι ότι θα ήταν ευχής έργο και ο ΕΟΠΥΥ να δώσει την ευκαιρία στους ασφαλισμένους να κάνουν τέτοιου είδους πρωτοποριακές επεμβάσεις.

Διότι από ό,τι έχω ενημερωθεί μόνο κάποιες ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες καλύπτουν τα έξοδα, καθώς η επέμβαση θεωρείται καινοτόμα.

Και είναι βέβαιο ότι πέρα από τον ασφαλισμένο-ασθενή που θα δει την ποιότητα της ζωής του να αλλάζει μέσα σε μισή ώρα και τα ασφαλιστικά ταμεία θα έχουν κέρδος, αφού θα μειώσουν έξοδα ετών για τον κάθε ασθενή από φάρμακα, φυσικοθεραπείες, αναρρωτικές άδειες και ό,τι άλλο χρειάζεται για τη φροντίδα ανθρώπων με παρόμοιο πρόβλημα που ταλαιπωρούνται για χρόνια.