Τι είναι η άνοια και πώς σχετίζεται με το Αλτσχάιμερ;

Η άνοια είναι μία νόσος που εμφανίζεται πολύ συχνά σε ηλικιωμένους. Όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία ενός ανθρώπου, τόσο περισσότερο κινδυνεύει να την παρουσιάσει.

Πρόκειται για σταδιακή έκπτωση της γνωστικής λειτουργίας. Με τα χρόνια, η λειτουργία του εγκεφάλου εξασθενεί και παρουσιάζονται προβλήματα όπως κενά μνήμης, αδυναμία συγκέντρωσης ή δυσκολία να αντιληφθεί πράγματα που νωρίτερα ήταν εύκολο να το κάνει.

Φυσικά, όλη αυτή η νοητική έκπτωση που υφίσταται με τον καιρό πυροδοτεί δυσκολίες στο να ανταπεξέλθει στις καθημερινές ασχολίες και δραστηριότητες, ενώ ταυτόχρονα, ο ασθενής προτιμά να απομονώνεται και να αποφεύγει τις κοινωνικές συναναστροφές.

Οι δυσκολίες είναι καθημερινές και το άτομο αρχίζει να χάνει σταδιακά τον προσανατολισμό του, σκέφτεται παράλογα ενώ μπορεί να έχει ακόμη και ψευδαισθήσεις. Η έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών του τον οδηγεί σιγά- σιγά στο να ξεχνά ακόμη και τα πιο στενά και αγαπημένα του πρόσωπα, ακόμη και την ίδια του την οικογένεια.

Πώς σχετίζεται με το Αλτσχάιμερ;

Μία από τις βασικές και πιο συχνές αιτίες της γεροντικής άνοιας είναι η νόσος Αλτσχάιμερ. Το Αλτσχάιμερ αποτελεί μια μορφή άνοιας, δηλαδή διαταραχής του εγκεφάλου που προκαλεί όλα τα προαναφερθέντα συμπτώματα με ταυτόχρονη απώλεια πνευματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων.

Η άνοια μπορεί να μην οφείλεται μόνο στη νόσο Αλτσχάιμερ. Η υπογλυκαιμία, η υπονατριαιμία, ακόμη και κάποια σοβαρή και βαριά λοίμωξη μπορούν να αποτελέσουν αιτία άνοιας. Ωστόσο, σε αυτές τις περιπτώσεις, η κατάσταση είναι αναστρέψιμη αν θεραπευτεί το υποκείμενο νόσημα. Αντιθέτως, όταν οφείλεται στο Αλτσχάιμερ δεν είναι εφικτό να θεραπευτεί ριζικά, όμως με τα φάρμακα μπορεί να καθυστερήσει αρκετά η εξέλιξη των συμπτωμάτων.

Μεγάλη σημασία σε όλα τα στάδια της άνοιας παίζει το περιβάλλον του ασθενούς, η οικογένεια και οι φίλοι του, αφού είναι σημαντικό να αντιληφθούν ότι σε αυτή τη φάση ο ασθενής χρειάζεται τη στήριξη και την κατανόησή τους.

Αν είσαι συγγενής ή φίλος ενός ανθρώπου με κάποια μορφή άνοιας, τότε θα πρέπει να θυμάσαι ότι η δυσκολία στην επικοινωνία, στη λειτουργικότητά τους, αλλά και τα κενά μνήμης ή οι παράλογες σκέψεις που μπορεί να εκφράζουν δεν γίνονται συνειδητά, αλλά είναι απόρροια της ασθένειας που έχουν. Γι’ αυτό, η κατανόηση και η συμπαράσταση είναι αυτό που χρειάζονται για να νιώσουν ασφαλείς.