Ζόφος στον ελληνικό αθλητισμό: Άνοιξαν τα στόματα- Έκθετες οι ομοσπονδίες

Η είδηση της καταγγελίας στην οποία προχώρησε η Σοφία Μπεκατώρου για τη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη όταν ήταν 22 ετών σόκαρε την ελληνική κοινωνία. Φυσικά η συντριπτική πλειοψηφία στάθηκε στο πλευρό της χρυσής Ολυμπιονίκη (που άλλωστε υπήρξε και το θύμα της υπόθεσης), ωστόσο υπήρχαν και εκείνοι που επέλεξαν να σταθούν απέναντι εκτοξεύοντας κακόβουλα λόγια καχυποψίας.

Αν κάτι καλό έφερε η όλη υπόθεση, τότε αυτό είναι πως η δύναμη της Σοφίας Μπεκατώρου αποτέλεσε πρότυπο θάρρους και κουράγιου και σε άλλες αθλήτριες που έχουν βιώσει αντίστοιχες εμπειρίες στο παρελθόν αλλά που είχαν επιλέξει το δρόμο της σιωπής, να μοιραστούν τη δική τους αλήθεια που κουβαλούσαν τόσα χρόνια μέσα τους.

Σαν ντόμινο λοιπόν, λίγες ώρες μετά τη Σοφία Μπεκατώρου, η πρώην διεθνής πολίστρια και πρωταθλήτρια του τριάθλου Μάνια Μπικόφ προέβη και η ίδια σε καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση. Σε ανάρτησή της, η Μάνια Μπικόφ περιέγραψε τα όσα βίωσε πριν από 30 χρόνια από γιατρό, ο οποίος αν και είχε πρόβλημα στον ώμο της, της ζητούσε να κατεβάσει το μαγιό.

Ολόκληρη η ανάρτηση της Μπικόφ:

“Μια γυναίκα βρίσκει το θάρρος και δημόσια μιλά για τη σεξουαλικη κακοποίηση που υπέστη χρόνια πριν κ αντί αυτό να αφυπνίσει, ταρακουνήσει, προβληματισει κάθε έναν, ειδικά του χώρου του αθλήματος της, η ίδια δέχεται πλήθος μηνυμάτων που εμμέσως πλην σαφώς την κρίνουν γιατί της πήρε τόσα χρόνια, ότι τα ήθελε, ότι το κάνει για την δημοσιότητα.

Είστε όλοι τραγικοί.. Οι γυναίκες δε,, που σχολιάζετε στο ίδιο μήκος κύματος είστε εμετικές.

Ξέρετε πόσο δύναμη χρειάζεται να αποδεχθεις αρχικά ότι είσαι θύμα βίας και να το πεις;

Έχετε σκεφτεί πόσο δύσκολο είναι να πρέπει να χειριστείς και την βία αλλά και όλους όσους σε κρίνουν;

Έχετε μπει σε αυτήν τη θέση? Όπου το θύμα, ζει με τον φόβο; όπου δεν τολμά να ζητήσει βοήθεια γιατί ξέρει πως θα είναι αβοηθητη;

Η Sofia Bekatorou μια σπουδαία αθλήτρια και γυναίκα μέσα από αυτήν την εξομολόγηση της ξεκλείδωσε πολλά κουτάκια μνήμης.

Περίμενα σήμερα να υπάρχει υποστήριξη από τον χώρο. Δεν την είδα.

Εγώ λοιπόν Σοφία,, με αφορμή την δική σου ιστορία θα πω μια ακόμη.. 28-30 χρόνια πριν, όταν ήμουν εν ενεργεια αθλήτρια της υδατοσφαίρισης εμφανίστηκε ένας τραυματισμός στον ώμο. Ήμασταν σε προετοιμασία με την εθνική ομάδα ο πόνος επέμενε, με έστειλαν στον γιατρό. Δεν ήμουν μόνη, ήταν ακόμη 1-2 συναθλητριες με παρόμοια θέματα.

Στις 3-4 επισκέψεις στον “γιατρό” αυτό, στην εξέταση και στις ενέσεις ενζυμων που μου έκανε για να βγάζω την προπόνηση ΠΑΝΤΑ μου ζητούσε να κατεβάσω το μαγιό μου. Ο τραυματισμός μου ήταν στο δεξί ώμο.

Την πρώτη φορά το έκανα, με αιφνιδίασε, δεν ήξερα γιατί το ζήτησε. Όταν βγήκα ρώτησα τις άλλες, μου είπαν ότι κ σε αυτές κάτι ανάλογο είχε ζητήσει. Δε μίλησα σε κάποιον άλλον. Στην επόμενη επίσκεψη το ίδιο. Τον κοίταξα κατάματα και τον ρώτησα γιατί; Αφού τον ώμο μου θα δείτε.. Μου απάντησε με υφακι “γιατί, ντρέπεσαι;” Ήταν ο τοπ γιατρός, με έστειλε η ομάδα, φοβομουν αν μιλούσα θα έχανα τη θέση μου στην ομάδα.. Πήγα ακόμη 2 φορές, αρνήθηκα να κ ξανακατεβάσω το μαγιό μου. Σττη συνέχεια δεν ξαναπήγα ΠΟΤΕ, ανέλαβε το σωματείο μου κ με έστειλε σε άλλους γιατρούς.

Ο συγκεκριμένος δεν με άγγιξε στο στήθος, την έβρισκε όμως να μας βλέπει. Τότε φοβομουν. Έπειτα απλά το διέγραψα από τη μνήμη μου.

Με αφορμή τα λόγια σου Σοφία, σήμερα το ξέθαψα από τη μνήμη μου

Ήμουν μια αθλήτρια που ζούσα μόνη μου στην Αθήνα κ αγωνιζόμουν για το όνειρο μου.

Άλλες εποχές τότε.

Τώρα αν κάτι ανάλογο συνέβαινε στα παιδιά μου, θα γινόμουν αγρίμι.

Με αφορμή τα λόγια σου Σοφία, θα τους μιλήσω ξανά για την βία, ειδικά για την σεξουαλικη..

Σ ευχαριστώ λοιπόν και σου βγάζω το καπελο”

Ύστερα από λίγες ώρες, τη σκυτάλη πήρε η Ραμπέα Ιατρίδου, η οποία βγήκε και μίλησε για την δική της τραυματική εμπειρία.

Η Ραμπέα Ιατρίδου, πρώην Παγκόσμια Πρωταθλήτρια και Πρωταθλήτρια Ευρώπης με πολλά Πανελλήνια ρεκόρ στην τεχνική κολύμβηση και με μεγάλες διακρίσεις στο εξωτερικό, προχώρησε σε ανάρτηση στο Facebook όπου ανοίχτηκε αποκαλύπτοντας την εμπειρία της με γιατρό που την εξέταζε γυμνή χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος.

Ολόκληρη η ανάρτηση της Ιατρίδου:

H αποκάλυψη της σεξουαλικής κακοποίησης της Ολυμπιονίκη μας Sofia Bekatorou έσκασε σαν βόμβα λες και τα εγκλήματα αυτής της κατηγορίας είναι κάτι σπάνιο για την “πολιτισμένη” κοινωνία μας και όλοι δήλωσαν σοκαρισμένοι που ο Ελληνικός πρωταθλητισμός δεν είναι αγνός και δεν στελεχώνεται από ενάρετους ανθρώπους…

Μετά το σοκ η βροχή του εύκολου σχολιασμού και η ευκαιρία των πολλών να κρίνουν πίσω από τα πληκτρολόγιά τους και αρκετών κομπλεξικών να νιώσουν ανώτεροι κατηγορώντας το θύμα είτε ευθέως είτε με υπονοούμενα για τον χρόνο που διάλεξε να δημοσιοποιήσει την ιστορία της.

Στην ανάγνωση της ιστορίας της έμεινα για ώρες σιωπηλή. Σκέφτηκα πόσα έχει πετύχει αυτή η γυναικάρα με το εθνόσημο στο στήθος της και στα πανιά της και προσπάθησα να βάλω τον εαυτό μου στη θέση της. Σκέφτηκα πως θα αισθανόμουν, τι θα σκεφτόμουν, τι θα έκανα. Τι θα επέλεγα να κάνω και πως θα το έπνιγα μέσα μου.. Σίγουρα δεν μπορείς να το νιώσεις σκέφτηκα αν δεν το έχεις ζήσει..

Την επόμενη ημέρα ήρθε η ανάρτηση της φίλης Mania Bikof για τον γιατρό της εθνικής υδατοσφαίρισης που υποχρέωνε τις αθλήτριες να κατεβάζουν το μαγιό τους, να ταράξει τα δικά μου νερά με μια αλυσιδωτή αντίδραση που με πήγε πολλά χρόνια πίσω, σαν μια πτώση μια τσουλήθρα που δεν μπόρεσα να σταματήσω πριν προσγειωθώ σε ένα ιατρείο της Θεσσσαλονίκης, σχεδον 27 χρόνια πριν.

Στη διάρκεια της αθλητικής μου καριέρας είχα μόνο άνδρες προπονητές και συνοδούς στις αποστολές και ήταν όλοι τους άψογοι, δεν είχα ποτέ παράπονο.

Λίγο πριν τα 19 μου, στην επανεκκίνηση εντατικών προπονήσεων μετά από ολιγόμηνη παύση για τις πανελλαδικές εξετάσεις σε μια στιγμή ανωριμότητας στο γυμναστήριο του Τζίμη Σαμαρά, χωρίς καλό ζέσταμα δέχτηκα μια πρόκληση για μια άσκηση που κατέληξε σε άσχημη θλάση του δικεφάλου του δεξιου ποδιού. Κάλεσα αμέσως τον αθλητίατρο που με παρακολουθούσε αλλά λόγω φόρτου θα με έβλεπε το επόμενο απόγευμα αργά. Ο φόβος μου πως κάτι κακό έχει γίνει με οδήγησε να κλείσω ραντεβού και σε ορθοπεδικό του ασφαλιστικού φορέα κοντά στο σπίτι.. Ο γιατρός, μου ζήτησε αμέσως να μείνω με το εσώρουχο. Αφού έκανε σύντομες ερωτήσεις και με εξέτασε στο ειδικό κρεβάτι πιάνοντας συνεχώς το σώμα μου σε σημεία που δεν δικαιολογούσε η εξέταση, μου ζήτησε να σηκωθώ και να σκύψω. Στάθηκα αντικριστά του και πήγα να σκύψω εμπρός. Οχι μου είπε, όχι έτσι, θα γυρίσεις και θα σκύψεις μπροστά μου. Είχα πανικοβληθεί, το ένιωθα τελείως λάθος αλλά δεν ήξερα πως να αντιδράσω, το όχι είχε κολλήσει σαν λυγμός στο λαιμό μου και δεν κατάφερε να βγει. Εκανα αυτό που μου ζήτησε και ο σιχαμένος στάθηκε ακριβώς πίσω μου και χούφτωσε με πρόφαση την εξέταση μηρούς και γλουτούς, Με ένα εξίσου σιχαμένο χαμόγελο μου συνταγογράφησε λίγο μετά φάρμακα. Μόλις έκλεισα την πόρτα πίσω μου ξέσπασα σε κλάμα και έσκισα τη συνταγή σε χιλιάδες κομματάκια. Εκανα ώρα να γυρίσω στο σπίτι μέχρι να μη φαίνεται το κλάμα μου γιατι άν έλεγα τι έγινε ο πατέρας μου θα πήγαινε και θα τον πετούσε από το μπαλκόνι αφού πρώτα τον είχε κάνει τόπι στο ξύλο..

Το ίδιο βράδυ πήγα στο ιατρείο του αθλητίατρου μου σαν φοβισμένο κουτάβι.. “Βγάζουμε παπουτσάκια και καλτσούλες και ανεβαίνουμε στο κρεβατάκι” μου είπε γλυκά. “Γιατρέ να βγάλω τη φόρμα;” “Όχι βέβαια” απάντησε ήρεμα, “δε χρειάζεται για την εξέταση”. Η εξέταση περιλάμβανε εντολές κίνησης, εκτέλεση και ακόλουθη ερώτηση για το είδος και την ένταση του πόνου και το μόνο που άγγιξε ήταν ο αστράγαλος και η κνήμη μου για να διορθώσει κίνηση.. Με τις θεραπείες και την αγωγή σε λίγες ημέρες ήμουν πάλι σε θέση να κολυμπήσω αλλά το σκηνικό στον πρώτο γιατρό έκανα χρόνια να το ξεπεράσω και ο τρόπος που διάλεξα για να το διαχειριστω ήταν να το διακωμωδήσω ώσπου τελικά το ξέχασα. Ημουν μικρή, φοβισμένη και εντελώς άβγαλτη.

Με αφορμή την εξιστόρησή σου Μάνια, που με αφορμή την εξιστόρηση της Σοφίας, το ξέθαψες από τη μνήμη σου, το ξέθαψα κι εγώ από τη δική μου.. Σαφώς και δεν εξισώνεται σε καμία περίπτωση με αυτή ενός βιασμού αλλά η παρενόχληση και η κακοποίηση ανεξάρτητα από την βαρύτητα του περιστατικού γεμίζουν με αισθήματα ντροπής το θύμα.

Πολύ φοβάμαι πως πολλές αθλήτριες έχουν ανάλογες ή πολυ πιο σοβαρές ιστοριες να διηγηθούν. Το λάθος δεν είναι ότι πνίξαμε τις ιστορίες μέσα μας. Το λάθος είναι ότι δεν είχαμε την αίσθηση ότι θα μας (υπο)στηρίξουν για να τις πούμε και φυσικά φοβόμασταν τον σχολιασμό και την κριτική από τους “δικαστές” γι αυτό δεν είχαμε το θάρρος. Η κάθε γυναίκα χρειάζεται τη στήριξη μας αν και όταν αποφασίσει να μιλήσει, όταν βρει το θάρρος μέσα της”.

Η Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία “νίπτει τας χείρας της” – Το Twitter εξοργίζεται

Η Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία λίγες ώρες μετά την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου εξέδωσε κείμενο χαρακτηρίζοντας το περιστατικό “δυσάρεστο” και αφήνοντας αιχμές γιατί η αθλήτρια δεν μίλησε γι’ αυτό νωρίτερα. Νίπτει τας χείρας της με άλλα λόγια.

“Με τον τρόπο που απάντησε η Ομοσποδία, όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τους λόγους για τους οποίους δεν μίλησα. Θεωρώ απαράδεκτο ένας φορέας να απαντάει κατά αυτόν τον τρόπο μετά από μία τόσο σοβαρή καταγγελία”, ήταν η απάντηση της Σοφίας Μπεκατώρου στην ανακοίνωση της Ομοσπονδίας.

Η κίνηση της Ομοσπονδίας προκάλεσε μία θύελλα αντιδράσεων στο Twitter, η πλειονότητα των οποίων καταδίκασε την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας. Πολλοί δεν δίστασαν να τη χαρακτηρίσουν “μέρος του προβλήματος” λόγω της στάσης που κράτησε. Σημειώνεται δε ότι ο υποψήφιος πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιάννης Παπαδημητρίου, υπέβαλε την παραίτησή του από μέλος της ΕΙΟ.

Μητσοτάκης: “Έσπασε με γενναιότητα την αλυσίδα φόβου και σιωπής”

Θέση στο ζήτημα πήρε και ο πρωθυπουργός, Κυριακος Μητσοτάκης, ο οποίος αφού επικοινώνησε προσωπικά με τη Σοφία Μπεκατόρου, προχώρησε σε ανάρτηση στο Facebook τονίζοντας πως η αθλήτρια “έσπασε” με γενναιότητα την αλυσίδα φόβου και σιωπής.

“Η απόφαση της Σοφίας Μπεκατώρου να καταγγείλει με τόλμη τη σεξουαλική βία που υπέστη ως έφηβη αθλήτρια αποτελεί πράξη με βαρύ κοινωνικό φορτίο. Κίνηση που αφυπνίζει συνειδήσεις, παράγοντας θετικό παράδειγμα. Και κινητοποιεί ώριμα την ευαισθησία των δυνάμεων της προόδου στον τόπο μας.

Η Πολιτεία διαθέτει το νομικό οπλοστάσιο του Κράτους Δικαίου το οποίο και οφείλει να εξαντλήσει. Έχει επίσης δομές που βοηθούν να κλείνουν τα τραύματα από τέτοιου είδους εγκλήματα. Είναι κρίσιμο, όμως, σε αυτή την αποστολή να βρίσκει καθημερινό συμπαραστάτη της και τον κάθε Έλληνα.

Η Σοφία έσπασε με γενναιότητα την αλυσίδα του φόβου και της σιωπής, δείχνοντας τον δρόμο ώστε το στίγμα της ενοχής να περάσει από το θύμα στον θύτη. Έγινε, έτσι, και μια Ολυμπιονίκης της Eυθύνης, στο όνομα όλων: Γυναικών και ανδρών, παιδιών και εφήβων, μέσα και έξω από την οικογένεια.

Μίλησα προσωπικά με την πρωταθλήτριά μας για εκείνη την οδυνηρή εμπειρία. Που εκείνη δεν την «θυμήθηκε» τώρα, αλλά δεν την ξέχασε ποτέ. Όπως κανείς δεν πρέπει να ξεχνά. Αλλά να αντιδρά. Γι’ αυτό και είμαι δίπλα της. Όχι μόνο ως πρωθυπουργός. Αλλά και ως σύζυγος, πατέρας και απλός πολίτης.

Είναι καιρός να ξεριζωθεί η εξουσιαστική βία εναντίον όποιου βρεθεί σε μία αδύναμη θέση. Είναι μάστιγα που υπονομεύει τα θεμέλια του πολιτισμού μας. Ας κάνουμε, λοιπόν, όλοι το πρώτο βήμα της Σοφίας: Μιλάμε, καταγγέλλουμε, αποκαλύπτουμε. Ώστε το φως της αλήθειας να κάψει για πάντα το έγκλημα που ζει στο σκοτάδι”.

Τσίπρας: “Όταν μία γυναίκα μιλάει είναι σπουδαίο”

Την αμέριξη στήριξή του στη Σοφία Μπεκατώρου θέλησε να εκφράσει και ο Αλέξης Τσίπρας μέσω του Instagram.

Σε insta story ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάλεσε όλα τα θύματα έμφυλης βίας να “σπάσουν τη σιωπή”.

“Η έμφυλη βία έχει τα θεμέλιά της στην αντιστροφή της ευθύνης και στη σιωπή του θύματος. Η γυναίκα από θύμα, μετατρέπεται σε κατηγορούμενη. Όταν μία γυναίκα μιλάει είναι σπουδαίο. Σπάμε τη σιωπή“, έγραψε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιώντας μάλιστα και το hashtag #ΣΟΦΙΑΜΠΕΚΑΤΩΡΟΥ.

Θέλει τεράστιο θάρρος ψυχής να μιλήσεις δημόσια για μία τραυματική εμπειρία, γνωρίζοντας παράλληλα πως η κοινωνία δυστυχώς είναι αρκετά συντηρητική για να σε στηρίξει. Ωστόσο η αρχή έγινε. Η Σοφία Μπεκατώρου έδωσε το σύνθημα για να βγουν και να μιλήσουν ανοιχτά όσες γυναίκες του αθλητισμού έχουν υπάρξει θύματα σεξουαλικής βίας και έχουν σιωπήσει.

Για να σπάσει επιτέλους αυτή η αλυσίδα σιωπής. Γιατί ήρθε η ώρα να καταλάβουν όλοι όσοι έχουν υπάρξει θύματα έμφυλης βίας πως δεν είναι μόνοι, πως δεν έφταιξαν σε κάτι, πως οι ενοχές και η σιωπή δεν βοηθούν. Στο χέρι μας είναι να τους δείξουμε τον δρόμο.

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr